Δημόσιος Διάλογος ή Παράλληλοι Μονόλογοι;

Η ελπίδα του δημόσιου διαλόγου για την παιδεία, στις κρίσιμες και πολύπαθες βαθμίδες την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια, είναι το γεγονός ότι τον διευθύνει ένας διακεκριμένος καθηγητής με απαιτήσεις ακριβείας στη χρήση της γλώσσας καθώς οι δύο λέξεις που σηματοδοτούν το εγχείρημα έχουν χάσει το νόημά τους.

Δημόσιο πρώτα – πρώτα δε μπορεί να θεωρείται πλέον οτιδήποτε παράγεται από το κράτος. Δημόσιο είναι ότι σχετίζεται με το καλώς εννοούμενο κοινό συμφέρον και προορίζεται  για την κοινωνία στο σύνολό της. Η νέα πολιτική σημασία του όρου θεωρεί ως «δημόσιο» οτιδήποτε παράγει αξία που διαχέεται στους πολλούς αμβλύνοντας τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες και στοχεύει στην ενίσχυση του κοινωνικού ιστού.

Διάλογος και μάλιστα δημόσιος είναι μια ανοιχτή συζήτηση χωρίς αποκλεισμούς και κρατικά πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης. Ο χρήσιμος και ειλικρινής διάλογος προϋποθέτει την ανταλλαγή των πληροφοριών, τον ορισμό του προβλήματος και των ζητουμένων, τη συγκέντρωση των ιδεών, των προτάσεων και των απόψεων όλων ανεξαιρέτως των εμπλεκομένων στο υπό συζήτηση θέμα. Ο αποτελεσματικός διάλογος συνθέτει ένα δεσμευτικό για όλους πλαίσιο πρακτικών λύσεων χωρίς τις μαξιμαλιστικές και μεγιστοποιημένες προσεγγίσεις που απαιτούν τεράστιους χρόνους και ριζικές αναδιαρθρώσεις.

Οι πολιτικοί ιθύνοντες μιας εθνικά χρήσιμης διαβούλευσης για την παιδεία οφείλουν πρώτιστα να πείσουν, για τις καλές τους προθέσεις, γιατί οι πολίτες κρίνουν με κριτήριο τα παραδείγματα του πρόσφατου παρελθόντος.

Είναι νωπές οι μνήμες των πανηγυρικών στην Παλαιά Βουλή και στο Ζάππειο από την τελευταία κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2003 και από τη Νέα Δημοκρατία το 2005. Οι απόπειρες της συζήτησης γρήγορα προσγειώθηκαν στις τυπικές συνήθειες της νεοελληνικής καθημερινότητας. Οι πολίτες ενθυμούνται καλώς ότι διακεκριμένοι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι θυσιάστηκαν στο πρόσκαιρο μικροκομματικό όφελος και στην εφήμερη επικοινωνιακή στρατηγική κυβερνήσεων, αντιπολιτεύσεων και συνδικάτων. Με τις παρακαταθήκες των αποτυχημένων μονόλογων ποια εγγύηση επιτυχίας μπορεί να υπάρξει στο νέο ξεκίνημα της διαβούλευσης; Τι πρέπει να πράξουν οι πρυτάνεις της διαβούλευσης για να προστατέψουν πρώτα απ’όλα την προσωπική και επιστημονική τους αξιοπρέπεια από τις εφήμερες πολιτικές που στα δύσκολα ανακαλύπτουν το διάλογο;

Οι πρυτάνεις του διαλόγου ας κάνουν πράξη το δημόσιο χαρακτήρα του. Ας προσκαλέσουν στα κενά έδρανα της διαβούλευσης όλους εκείνους τους αναρίθμητους κοινωνικούς εταίρους που θα προσέτρεχαν σ’ένα διάλογο με θέσεις και απόψεις. Στην άρνηση του συνδικάτου των καθηγητών ας διαλεχθούν με τις επιστημονικές ενώσεις των Μαθηματικών, των Φυσικών, των Φιλολόγων, των Χημικών, των Βιολόγων, των Τεχνολόγων και άλλων πολλών που χρόνια τώρα παράγουν εκπαιδευτικές προτάσεις και θέσεις για την παιδεία χωρίς να εκπροσωπούνται ουσιαστικά στο ΕΣΥΠ καθώς ο σχετικός νόμος προβλέπει την εκ περιτροπής τους  εκπροσώπηση. Ας προσκαλέσουν τους Φροντιστές που προσθέτουν στην ελληνική παιδεία. Ας κινητοποιήσουν την κοινωνία γιατί οι πολιτικοί και τα στερεότυπα συνδικάτα των διμερών παζαριών δε μπορούν να δώσουν λύσεις. Ας οργώσουν την Ελληνική Επικράτεια με ανοιχτές συζητήσεις παντού και ας μετατρέψουν τους παράλληλους μονόλογους σε Κοινωνικό Κίνημα με ζητούμενο και απαίτηση την Ποιοτική Παιδεία.

Με τον τρόπο αυτό ο Δημόσιος Διάλογος θα αναδείξει τον «μεγάλο ασθενή» της εκπαίδευσής μας που είναι ο εφήμερος πολιτικός λόγος και οι πρόχειρες πράξεις του που έχουν τελματώσει το σχολείο.

Οι ιθύνοντες πρυτάνεις της διαβούλευσης οφείλουν να προκαλέσουν μια δημιουργική κρίση στην παιδεία με σύμμαχο την κοινωνία. Γιατί μόνο η κοινωνία μπορεί να αφυπνίσει την πολιτική και να επιβάλλει την αξιοκρατία, την αξιολόγηση, τη συναίνεση και όλα εκείνα που κάποιοι δεν τολμούν ούτε να σκεφτούν, ούτε να πράξουν.

Η Άννα και οι Λύκοι…

 Την πολιτική αλληγορία του Κάρλος Σάουρα με την Τζεραλντίν Τσάπλιν θυμήθηκα καθώς πριν αλέκτωρ λαλήσει κάποιοι παίρνουν αποστάσεις από τη βάσανο του διαλόγου και της συναίνεσης η οποία κοστίζει κομματικά. Μετά το δακρύβρεχτο «βοηθήστε μας να μείνουμε» του κ. Πανάρετου προσέξτε τις χθεσινές εξελίξεις με αφορμή τις δηλώσεις του κ. Μπαμπινιώτη στον City 99,5 αναφορικά με το εξεταστικό, που παρουσιάσαμε στη χθεσινή δημοσίευση.

Η κ. Διαμαντοπούλου δήλωσε: «Η Ν.Δ. έχει προσέλθει στο διάλογο με tabula rasa, ενώ το ΠΑΣΟΚ έχει προσέλθει με συγκεκριμένη πρόταση. Θέλω να πω στον υπουργό και στον κύριο Μπαμπινιώτη, ότι κανείς δεν έχει την «εξουσιοδότηση» να ανακοινώνει προτάσεις από ραδιοφώνου.»

Ο κ. Σπηλιωτόπουλος από την Πάτρα ανταπάντησε καλύπτοντας τις δηλώσεις Μπαμπινιώτη: «Προσωπικά πιστεύω ότι ο κ. Μπαμπινιώτης κάνει πάρα πολύ καλά τη δουλειά του. Άλλωστε αυτό φάνηκε και από το γεγονός ότι η πρώτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης πήγε καλά, έβγαλε αρκετά και γόνιμα συμπεράσματα και η αίσθηση μου είναι ότι μας δίνει τη δυνατότητα να προχωρήσουμε ακόμη περισσότερο στην εξέταση ζητημάτων που απασχολούν κυρίως το στόχο μας, που είναι η αναμόρφωση του σχολείου.»

Ο κ. Μπαμπινιώτης διευκρίνισε ότι οι προσωπικές του απόψεις δε θα τύχουν «ιδιαίτερης» μεταχείρισης και θα τεθούν ισότιμα στη δοκιμασία της διαβούλευσης. Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα το οποίο προ πολλού το ιστολόγιο έχει προαναγγείλει: κάποιοι φλερτάρουν περισσότερο την ιδέα του πετροπόλεμου παρά εκείνη της συναίνεσης. Τα προσχήματα για μια αποχώρηση δε θα λείψουν…. Η μόνη σωτηρία για το Διάλογο είναι το άνοιγμα του στην κοινωνία. Ακούστε κ. Πρύτανη τη φωνή των Φροντιστών. Προγραμμάτισε καμιά 50αριά ανοιχτές εκδηλώσεις παντού και δείτε αυτούς που απέχουν να … σπεύδουν. Όσο για την Άννα της αλληγορίας και τους Λύκους ξαναδείτε την υπέροχη ταινία και θα βρείτε εύκολα την αντιστοιχία…

 

Ομπάμα Καλεί …Μπαμπινιώτη

  Ο Μιχάλης Μητσός στα σημερινά «Νέα» και η Γιούλη Μανώλη στον «Ελεύθερο Τύπο» μας μεταφέρουν τις ανησυχίες του Ομπάμα για το χάλι της αμερικάνικης εκπαίδευσης και του δικού μας Μπαμπινιώτη για τις αλλαγές στο Λύκειο. Ομπάμα καλεί … Μπαμπινιώτη καθώς το κρατικό σχολείο έχει παντού προβλήματα. Ποιος όμως θα μιλήσει στους δικούς μας… Ταλιμπάν για charter schools και NCLB; Ποιος θα πείσει την ΟΛΜΕ να αμείβονται οι καθηγητές με κριτήριο τις επιδόσεις των μαθητών τους στο σχολείο και … όχι στα ιδιαίτερα;   

«Η ευημερία της Αμερικής δεν ήταν ποτέ αποτέλεσμα τόσο του τρόπου με τον οποίο συσσωρεύουμε τον πλούτο όσο του τρόπου με τον οποίο εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας».

Μιλώντας την περασμένη Τρίτη στο Ισπανικό Εμπορικό Επιμελητήριο της Ουάσιγκτον, ο Μπαράκ Ομπάμα είπε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για την κατάσταση της εκπαίδευσης στη χώρα του και για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Επισήμανε κατ΄ αρχάς ότι η παρακμή της αμερικανικής εκπαίδευσης είναι «αφόρητη για την οικονομία μας, απαράδεκτη για τη δημοκρατία μας και αβάσταχτη για τα παιδιά μας». Παρά τους μεγαλύτερους προϋπολογισμούς στον κόσμο, συνέχισε, «αφήσαμε τα διπλώματα να χάσουν την αξία τους, τα σχολεία να υποβαθμιστούν, την ποιότητα των καθηγητών μας να πέσει και άλλες χώρες να μας ξεπεράσουν». Αυτό που διακυβεύεται, τόνισε, είναι το αμερικανικό όνειρο.

Παρ’ όλο που τα αμερικανικά πανεπιστήμια αποτελούν πρότυπο για όλο τον κόσμο, η κατάσταση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης γίνεται όλο και χειρότερη. Σύμφωνα με στοιχεία της οργάνωσης Αmerica΄s Ρromise Αlliance, τo 25% των Αμερικανών μαθητών δεν τελειώνει το λύκειο, ποσοστό που διπλασιάζεται στην περίπτωση των Αφροαμερικανών και των ισπανόφωνων μαθητών. Στην τελευταία έκθεση ΡΙSΑ του ΟΟΣΑ, αναφέρεται ότι οι 15χρονοι Αμερικανοί μαθητές παίρνουν κατά μέσον όρο 489 μονάδες στις συνδυασμένες εξετάσεις μαθηματικών και επιστήμης, 12 μονάδες κάτω από τον μέσο όρο των χωρών που συμμετέχουν. Για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, ο Αμερικανός πρόεδρος έριξε στο τραπέζι μια πρόταση που θα τον φέρει αντιμέτωπο με τα ισχυρά συνδικάτα των καθηγητών: να αμείβονται οι καθηγητές σε συνάρτηση με τις επιδόσεις των μαθητών τους. Οι καλοί καθηγητές θα ανταμείβονται και θα τους ζητείται να αναλαμβάνουν μεγαλύτερες ευθύνες για τη βελτίωση των σχολείων τους. Στους κακούς θα δίνονται μία, δύο, τρεις ευκαιρίες, και αν δεν υπάρχουν αποτελέσματα θα παύουν να διδάσκουν. «Απορρίπτω το σύστημα που επιβραβεύει την αποτυχία και προστατεύει κάποιον από τις συνέπειές της», τόνισε ο Ομπάμα.

Στα μέτρα που εξήγγειλε περιλαμβάνεται επίσης η αύξηση των επενδύσεων στους παιδικούς σταθμούς και τα λεγόμενα ανάδοχα σχολεία (charter schools, δημόσια σχολεία που χαίρουν μεγαλύτερης αυτονομίας από τα άλλα, με αποτέλεσμα να παίρνουν περισσότερες πρωτοβουλίες), καθώς και η αύξηση της διάρκειας του σχολικού έτους – όσο κι αν η ιδέα αυτή δεν αρέσει σε κανέναν μαθητή, «ούτε βέβαια στη Σάσα και τη Μάλια».

… και από τον Ομπάμα στον Μπαμπινιώτη

Μισό μισό θα μετράνε για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο τα περιφερειακά τεστ στο Λύκειο και οι εξετάσεις μετά το Λύκειο. Η σχολική βαθμολογία θα αντιστοιχεί «περίπου στο μισό της βαρύτητας για να μπει κάποιος στο Πανεπιστήμιο», όπως δήλωσε χθες στον City 99,5 ο καθηγητής Μπαμπινιώτης. Συνεπώς, για να είναι αντικειμενική η βαθμολογία «και να μην κρεμόμαστε από τον καθηγητή» θα πραγματοποιούνται και στις τρεις τάξεις περιφερειακά τεστ με «έξυπνες» ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών. Και αυτό αν και ιδανικό σύστημα θεωρεί την εισαγωγή στα ΑΕΙ με μόνο κριτήριο τη σχολική βαθμολογία.

Ως τότε, όμως, η σχολική επίδοση θα είναι το ένα κριτήριο για την πρόσβαση. Το άλλο θα είναι η επίδοση στις εξετάσεις που, σύμφωνα με την πρόταση Μπαμπινιώτη, θα διενεργούνται μετά την αποφοίτηση από το Λύκειο, ανά τακτά χρονικά διαστήματα (έως και 4 φορές το χρόνο).

Ο επικεφαλής του διαλόγου 24 ώρες μετά την πρεμιέρα του Ζαππείου εμφανίστηκε στον City 99,5 απολύτως αποφασισμένος να επιμείνει στο συνυπολογισμό της σχολικής βαθμολογίας για την εισαγωγή. Θωράκισε την πρότασή του από τα πυρά για «αναξιόπιστο Λύκειο», «χαριστική βαθμολόγηση», «κινδύνους συναλλαγής μαθητών – καθηγητών» αντιτείνοντας «αντικειμενικές εξετάσεις» που θα διεξάγει κάθε περιφέρεια για τους μαθητές των τριών τάξεων του Λυκείου.

«Η επίδοση του μαθητή τρία χρόνια στο Λύκειο δεν μετράει σε τίποτα, γι’ αυτό και ο μαθητής δεν μετράει το σχολείο του. Πρέπει να τα φέρουμε σε ένα λογαριασμό, να έχει μια σημασία η φοίτησή του και μια βαρύτητα. Για την είσοδό του στο Πανεπιστήμιο να παίζει ένα ρόλο η επίδοση και στις τρεις τάξεις του Λυκείου», τόνισε μιλώντας στην εκπομπή «Αποφασισμένοι» (Γ. Προβής, Μ. Κοττάκης). Ο ίδιος εξέφρασε την εμπιστοσύνη του στον καθηγητή («εγώ», είπε, «δεν πιστεύω ότι θα χαρίζεται, αλλά ότι θα πιέζεται»), πλην όμως χάριν της αντικειμενικότητας προτείνει τις περιφερειακές εξετάσεις, διά των οποίων θα ελέγχεται και η ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου.

Ο κ. Μπαμπινιώτης υπερθεμάτισε των προχθεσινών αναφορών του υπουργού Παιδείας σε «μειωμένη ύλη», «λιγότερα υποχρεωτικά μαθήματα και περισσότερα επιλογής» (είναι σωστό και το ζητάνε από χρόνια τα πανεπιστήμια να μην παραλαμβάνουν τα παιδιά από το Λύκειο φορτωμένα με άχρηστες γνώσεις, είπε). Ο πρώην πρύτανης έχει κατ’ επανάληψη αναφερθεί στην ανάγκη αναμόρφωσης του περιεχομένου σπουδών στο Λύκειο. Χθες το προσδιόρισε και χρονικά.

Υποστήριξε ότι οι αλλαγές στο Λύκειο θα χρειαστούν μία πενταετία για να προετοιμαστούν και να εφαρμοστούν, ενώ οι αλλαγές στο εξεταστικό μπορούν να εφαρμοστούν τρία χρόνια μετά. Δηλαδή, η γενιά των εγκαινίων θα είναι η σημερινή Γ’ Γυμνασίου, εφόσον το εγχείρημα του διαλόγου ολοκληρωθεί ομαλά και δεν διακοπεί από πολιτικές ή άλλες εξελίξεις.

Το ιδανικό σύστημα για τον κ. Μπαμπινιώτη θα ήταν «η άμεση πρόσβαση», δηλαδή η εισαγωγή με μόνο κριτήριο τη σχολική βαθμολογία χωρίς περαιτέρω εξετάσεις μετά την αποφοίτηση. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει τώρα, ξεκαθάρισε ο καθηγητής, υπογραμμίζοντας ότι στο μεταξύ «θα πρέπει να βρούμε ένα σύστημα που να λειτουργεί χωρίς να τινάζει στον αέρα την ελληνική κοινωνία και οικονομία».

Έναρξη Διαλόγου με Προειδοποιήσεις Αποχώρησης…

«Βοηθήστε μας να μείνουμε» ήταν η φράση με την οποία έκλεισε την «καστρικών» διαστάσεων ομιλία του ο καθηγητής Γιάννης Παναρέτος πρώην Πρόεδρος του ΕΣΥΠ επί υπουργικής θητείας Γιώργου Παπανδρέου, ως εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ.

Ο κ. Παναρέτος γνωρίζει καλά πως το ίδιο του το κόμμα και οι παρελθούσες κυβερνήσεις χειρίσθηκαν ως αναλώσιμους επικοινωνιακά τους πανεπιστημιακούς που περιστασιακά βρέθηκαν στην προεδρία του ΕΣΥΠ.

Ο κ. Μπράτης της Δ.Ο.Ε. απέρριψε την ημερήσια διάταξη και ζήτησε εντελώς άκομψα κατά τη διάρκεια της ομιλίας του διαβεβαιώσεις από τον Πρόεδρο του ΣΠΔΕ ότι δε συμμερίζεται τις απόψεις του παριστάμενου προέδρου του ΕΣΥΠ κ. Βερέμη για πεντάχρονη δημοτική εκπαίδευση.

Κατά τ’ άλλα ο κ. Μπαμπινιώτης αντάλλαξε θερμή χειραψία με τον κ. Βερέμη ενώ η «μαζική πρόσβαση» του Υπουργού ερμηνεύθηκε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως «ελεύθερη πρόσβαση». Οι εντονότατες διαμαρτυρίες της Ο.Ε.Φ.Ε. των τελευταίων ημερών απέφεραν τη δέσμευση ότι θα κληθούν οι Φροντιστές στο διάλογο παρά τις παρασκηνιακές απειλές των κρατικοδίαιτων συνδικάτων…

Για να αντιληφθείτε ποιοι δε μετέχουν σας απαριθμούμε τους διαπιστευμένους στη διαβούλευση:

Εκπρόσωπος του Υπουργείου Παιδείας

Εκπρόσωπος του Υπουργείου Οικονομικών

Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου

Πρόεδρος του Κέντρου Εκπαιδευτικών Ερευνών

Εκπρόσωποι, ΔΟΕ, ΟΙΕΛΕ

Εκπρόσωπος Οργανισμού Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών

Πρόεδρος ΟΣΚ

Προϊστάμενοι Διευθύνσεων ΠΕ – ΔΕ

Σχολικοί Σύμβουλοι

Διευθυντές Σχολικών Μονάδων

Εκπρόσωποι των Κομμάτων

Εκπρόσωποι Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης

Δύο Μαθητές από τη Βουλή των Εφήβων

Εκπρόσωποι ΑΣΓΜΕ, ΓΣΕΕ, ΠΑΣΕΓΕΣ, ΑΔΕΔΥ, ΣΕΒ

Σκεφθείτε ότι απουσιάζουν όλες οι Επιστημονικές Ενώσεις και οι Φροντιστές. Μήπως ο κ. Υπουργός μας χρεώνει στον ΣΕΒ;

Νέος Πρόεδρος του Π.Ι. ο κ. Σωτήρης Γλαβάς φιλόλογος με καθαρό λόγο και εμπειρία. Επιτέλους ένας γηγενής της δευτεροβάθμιας στο τιμόνι ενός Ινστιτούτου στο οποίο καλό θα έκανε ένα πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου…

Το ιστολόγιο θα σας κρατά ενήμερους για το προσκήνιο και το παρασκήνιο της συζήτησης…

 

Οι Μαυρογυαλούροι της Παιδείας…

 Την άνοιξη του 2004 λίγο πριν από τις εθνικές εκλογές σε μια κατάμεστη αίθουσα κεντρικού αθηναϊκού ξενοδοχείου ο τομεάρχης Παιδείας της Ν.Δ. και υφυπουργός αργότερα της νέας κυβέρνησης Γεώργιος Καλός δήλωσε απερίφραστα στο ακροατήριο ότι οι Έλληνες Εκπαιδευτικοί Φροντιστές θα είναι ισότιμα μέλη της εθνικής διαβούλευσης του ΕΣΥΠ και καταχειροκροτήθηκε.

Λίγους μήνες αργότερα η γενναιόδωρη εξαγγελία του υφυπουργού πλέον της Παιδείας κ. Καλού σκόνταψε στην πολιτική συγκυρία και στις εσωτερικές του εντριβές με την τότε υπουργό.«Εξασφαλίστε μου την συναίνεση του ΠΑΣΟΚ για τη συμμετοχή σας και εγώ σας θέλω» μας είπε η κ. Γιαννάκου και μας άφησε να παρακολουθήσουμε ως παρατηρητές τις συνεδριάσεις του ΣΠΔΕ.

Στις συνεδριάσεις του ΣΠΔΕ η ΟΙΕΛΕ με έναν ανεκδιήγητο και επαμφοτερίζοντα (…πολιτικά ) συνδικαλιστή του Συνασπισμού για «διαδικαστικούς» λόγους μας απαγόρευσε το δικαίωμα του λόγου σε μια άδεια αίθουσα με φτωχές και τετριμμένες απόψεις. Το σύστημα φοβάται την ελευθερία στην εκπαίδευση. Η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Συλβάνα Ράπτη ευθυγραμμίστηκε τότε με την ΟΙΕΛΕ ως δείγμα πολιτικής συνέπειας στις δυνάμεις του κρατισμού και μας αρνήθηκε το δικαίωμα του λόγου παρά το γεγονός ότι λίγες μέρες νωρίτερα ο Γιώργος Παπανδρέου αναγνώρισε ως το δίκαιο αίτημα της εκπροσώπησης της ιδιωτικής παιδείας στο ΕΣΥΠ. Πέντε χρόνια μετά την πολιτική εξαπάτηση του καθ’ ύλην αρμοδίου κ. Καλού ο νέος Υπουργός της Παιδείας και της Επικοινωνίας υποκύπτει στις ορέξεις των βασικών συνδαιτυμόνων του αποστειρωμένου Διαλόγου για τον αποκλεισμό των Φροντιστών. Ούτε καν πρόσκληση παρατηρητών δε μας έστειλε και με την πολιτική μεθοδολογία της ανεκπλήρωτης υπόσχεσης θα μας παραπέμψει ξανά στο αόριστο μέλλον. Τι συμπεριφορά αξίζουν οι πολιτικοί μας από τους απλούς πολίτες; Να γιατί η πολιτική εξαπάτηση προάγει την αναξιοπιστία τους. Το ιστολόγιο προτρέπει τους Φροντιστές να στείλουν στο γραφείο των αρμοδίων του ΥΠΕΠΘ και του «Διαλόγου» την έντονη διαμαρτυρία τους (Fax: 210-3442887, E-mail: arissp@e-aris.gr). Το ήθος των Φροντιστών δε μας επιτρέπει το αγοραίο κράξιμο που τους ταιριάζει και εμείς το μόνο που επιστρατεύουμε είναι τις πάντα επίκαιρες και διαχρονικές φωτογραφίες των «μαυρογυαλούρων» της παιδείας.