Month: March 2009

Η εκπαιδευτική κοινότητα στο σύνολό της συνειδητοποιεί την ανάγκη της διαγνωστικής διαμορφωτικής και αθροιστικής αξιολόγησης ως το μόνο μέσο βελτίωσης της σημερινής απαράδεκτης κατάστασης. Η αντιδραστική θεωρία των μηδενιστών κάθε αξιολόγησης έχει απτά αποτελέσματα στην Λυκειακή βαθμίδα. Οι μαθητές αδυνατούν να λύσουν ένα απλό σύστημα, έχουν ξεχάσει τον πολλαπλασιασμό και τη διαίρεση, δεν έχουν την ικανότητα της διατύπωσης των συλλογισμών τους και δυσκολεύονται σημαντικά στην ανάγνωση. Όσοι μπαίνουμε στις φροντιστηριακές τάξεις τα βιώνουμε σε υπερθετικό βαθμό.

Η έννοια της σχολικής εργασίας έχει χαθεί και η τσάντα είναι άδεια…. Ρωτάω καθημερινά τους μαθητές μου τι έχετε για αύριο και εισπράττω πάντα την ίδια στερεότυπη απάντηση. Τίποτα!!! Ένα σχολείο χωρίς αύριο και ορίζοντα. Τι προτείνουν οι Πρυτάνεις; 

Η «διέλευση» από το Γυμνάσιο στο Λύκειο να γίνεται κατόπιν εξετάσεων προτείνει μεταξύ άλλων η επιτροπή που συγκρότησε η σύνοδος των πρυτάνεων για το εξεταστικό. Η επιτροπή, η οποία στην προχθεσινή της συνεδρίαση ολοκλήρωσε τη σύνταξη της πρότασής της και θα την παρουσιάσει στη σύνοδο του Καρπενησίου αύριο και μεθαύριο, εισηγείται διορθωτικές παρεμβάσεις στο ισχύον σύστημα πρόσβασης, από το οποίο διατηρεί βασικά στοιχεία.

Η Λία Νικητάκη στη σημερινή Απογευματινή παρουσιάζει τα δέκα βασικά σημεία της πρότασης των Πρυτάνεων:

1.             Το εφαρμοζόμενο σήμερα σύστημα Εθνικών Εξετάσεων, με ευθύνη του ΥΠΕΠΘ και συμμετοχή στα εξεταζόμενα θέματα καθηγητών δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, θεωρείται αντικειμενικό και αδιάβλητο.

2.             Η βάση του «10» πρέπει να διατηρηθεί.

3.             Οι εξετάσεις για τα ΑΕΙ πρέπει να διενεργούνται, για όσους παίρνουν το απολυτήριο του Λυκείου, μετά τις απολυτήριες εξετάσεις. Μολονότι η αρχή που εκφράστηκε στη Σύνοδο της Βέροιας, δηλαδή να λαμβάνεται υπόψη για την εισαγωγή στα ΑΕΙ ο βαθμός και των τριών τάξεων του Λυκείου, είναι κατ΄ αποτέλεσμα ορθή, θα βλέπαμε την εφαρμογή της μετά τη συνολική αναμόρφωση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης και όχι σ΄ αυτό το μεταβατικό στάδιο.

4.             Οι υποψήφιοι θα εξετάζονται σε περιορισμένο αριθμό μαθημάτων (4-6), ανάλογα με το επιστημονικό πεδίο που επιλέγουν. Το πρόγραμμα σπουδών του Λυκείου, με ευθύνη των εμπλεκομένων εκπαιδευτικών φορέων, θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί, έτσι ώστε να ενισχυθούν τα μαθήματα γενικής παιδείας και προαγωγής της κριτικής σκέψης στην Α΄ και Β΄ Λυκείου, τα οποία θα συνεχιστούν μεν και στη Γ΄ Λυκείου, με ελαττωμένο όμως ίσως φόρτο εργασίας για τους μαθητές της τάξεως αυτής, ώστε να έχουν περισσότερο διαθέσιμο χρόνο για την προετοιμασία τους, ανάλογα με το επιστημονικό πεδίο που έχουν επιλέξει να ακολουθήσουν.

5.             Κάθε υποψήφιος θα επιλέγει Τμήματα αποκλειστικά και μόνον από ένα επιστημονικό πεδίο (π.χ. Νομικής, Φιλοσοφικής, Φυσικομαθηματικής, Επιστημών Υγείας κ.λπ.).

6.             Τα επιστημονικά πεδία θα επαναπροσδιοριστούν από τα ΑΕΙ και φυσικά θα είναι πολύ περισσότερα από τα πέντε που ισχύουν σήμερα.

7.             Για κάθε επιστημονικό πεδίο τα αντίστοιχα Τμήματα των ΑΕΙ θα καθορίζουν τις προαπαιτούμενες γνώσεις για την επιτυχή παρακολούθηση των προγραμμάτων σπουδών τους, ώστε οι αρμόδιοι εκπαιδευτικοί φορείς να διαμορφώσουν την εξεταστέα ύλη η οποία θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει συμπυκνωμένες τις βασικές γνώσεις από το σύνολο της ύλης που διδάχθηκε ο υποψήφιος στο Λύκειο.

8.             Η εισαγωγή των φοιτητών θα μπορεί να γίνεται αρχικά σε Σχολές και μετά το πρώτο έτος, ανάλογα με τις επιδόσεις, να επιλέγεται το Τμήμα σε όσα Ιδρύματα το αποφασίσουν και μπορούν να το υλοποιήσουν.

9.             Να δημιουργηθεί μητρώο πιστοποιημένων βαθμολογητών από καθηγητές που διαθέτουν εμπειρία ή έχουν λάβει ειδική επιμόρφωση και αξιολογούνται με βάση την επίδοσή τους.

10.          Να ψηφιοποιούνται για λόγους διασφάλισης της διαφάνειας τα γραπτά δοκίμια, ώστε να καθίσταται δυνατή η πρόσβαση του κάθε υποψήφιου στο γραπτό του μέσω του Διαδικτύου με χρήση ειδικού προσωπικού κωδικού.

Στις 6 και 7 Μαρτίου στο Καρπενήσι με προσκεκλημένο ομιλητή τον Υπουργό Παιδείας η σύνοδος των Πρυτάνεων θα προτείνει: αποδέσμευση του λυκείου από τις εξετάσεις, διατήρηση του πανελλαδικού χαρακτήρα των εξετάσεων με τον υπάρχοντα μηχανισμό, εξέταση σε 4 ή 5 μαθήματα, επανακαθορισμό των επιστημονικών πεδίων, διατήρηση της βάσης του 10, επιλογή σχολών από ένα μόνο πεδίο και διεύρυνση της εξεταστέας ύλης σε όλες τις τάξεις του λυκείου.

Ο τέως πρύτανης και επικεφαλής του Διαλόγου στο Βήμα της Κυριακής διαπιστώνει την αναγκαιότητα της συνεχούς και ειλικρινούς διαβούλευσης, δηλώνει ότι δεν παίζει κομματικά παιχνίδια και ότι θα εργασθεί για ένα δεσμευτικό πλαίσιο πρακτικών λύσεων, απορρίπτει τις μαξιμαλιστικές και μεγιστοποιημένες προσεγγίσεις που απαιτούν τεράστιους χρόνους και προτείνει τη χρηματοδότηση των αλλαγών του νέου συστήματος.

Ο κος Μπαμπινιώτης γνωρίζει όμως κατά βάθος ότι κανένας πολιτικός δεν νοιάζεται ουσιαστικά για την παιδεία και το διάλογο παρά μόνο για την εφήμερη του επιβίωση. Ο καθηγητής της Γλωσσολογίας γνωρίζει πολύ καλά το δεξιό και αριστερό μαξιμαλισμό των λέξεων και την πρακτική των ανικάνων. Ο Πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού δεν εμπιστεύεται δικαίως, τη χρηματοδότηση των αλλαγών – αν εξευρεθούν οι πόροι – καθώς αντιλαμβάνεται καλύτερα από τον καθένα τον νεοελληνικό «πολιτισμό» της αρπαχτής και της προχειρότητας του πρόσφατου παρελθόντος.

Ο Πρύτανης του Διαλόγου σε μια κενή αίθουσα μπορεί όμως να κάνει την υπέρβαση. Ας προσκαλέσει τις επιστημονικές ενώσεις Ε.Ε.Φ, Ε.Μ.Ε, Π.Ε.Φ, Π.Ε.Β, τους Φροντιστές και όλους εκείνους τους αναρίθμητους κοινωνικούς εταίρους που θα προσέτρεχαν σ’ένα διάλογο με θέσεις και απόψεις. Ας ξεμπροστιάσει από τη σημαντική του θέση και τους πολιτικούς του προϊσταμένους και τους θεσμικούς επικριτές  της διαβούλευσης οι οποίοι την απορρίπτουν  όταν οι ίδιοι δεν τη διευθύνουν. Ας βάλει στο «παιχνίδι» την κοινωνία γιατί οι πολιτικοί και τα στερεότυπα συνδικάτα των διμερών παζαριών δεν μπορούν. Ας οργώσει την Ελληνική Επικράτεια στο εξάμηνο που ζήτησε ως χρονικό ορίζοντα και ας μετατρέψει τον «αποστειρωμένο» Διάλογο σε Κοινωνικό Κίνημα με ζητούμενο και απαίτηση με ποιοτική Παιδεία. Τότε ο ίδιος θα αναδείξει  τον «μεγάλο ασθενή» της εκπαίδευσης μας που δεν είναι το Λύκειο αλλά ο εφήμερος πολιτικός λόγος που με λίγες εξαιρέσεις κυριαρχεί στην Παιδεία. Μόνο η κοινωνία μπορεί να αφυπνίσει την πολιτική και να επιβάλλει μέτρα που κάποιοι δεν τολμούν ούτε να σκεφτούν.

Το σύμπλεγμα όμως το αντιφροντιστηριακό δεν έλειψε από το εξαίρετο άρθρο του κ. Μπαμπινιώτη. Με μια προσεκτική αλλά σαφή διατύπωση φαίνεται να αγνοεί ότι το Ελληνικό Φροντιστήριο δεν αποτελεί μια «μοναδική στρέβλωση σ’ αυτή τη γωνιά της γης» Όμως κ. καθηγητά η γήινη σφαίρα δεν έχει γωνίες και ως συνέπεια του «αριστερού» διεθνισμού ή της «δεξιάς» παγκοσμιοποίησης είναι πια επίπεδη. Το ιστολόγιο του στέλνει σήμερα πρωί – πρωί το βιβλίο του υπογράφοντος για το διεθνές φροντιστήριο και τον προτρέπει για μια ακόμη φορά να γίνει ο αληθινός Πρύτανης του Διαλόγου.