Tabula Rasa … και « ποιος μίλησε για κατάργηση; »

Βροχή ιδεών και προτάσεων τις τελευταίες μέρες αναφορικά με το εξεταστικό. Ας κάνουμε μια φροντιστηριακή ανακεφαλαίωση…

Μπαμπινιώτης – πρόταση 1

Εξετάσεις κάθε …. Μήνα

Η πρόταση του κ. Γ. Μπαμπινιώτη αφορά την ίδρυση ενός ανεξάρτητου εξεταστικού κέντρου, στο οποίο κάθε υποψήφιος θα μπορεί να απευθύνεται όποτε επιθυμεί για να δώσει εξετάσεις και να επιτύχει τους βαθμούς που θέλει. Σύμφωνα με αυτήν, η κάθε πανεπιστημιακή σχολή θα καθορίζει μόνη της τα κριτήρια που κρίνει ότι ανταποκρίνονται στα προγράμματά της. Για παράδειγμα, η Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών θα μπορεί να θέσει ως κριτήριο επιλογής των φοιτητών της το να έχουν συγκεντρώσει συγκεκριμένη βαθμολογία σε δύο, τρία ή τέσσερα βασικά μαθήματα που αφορούν τα προγράμματά της. Ο κάθε υποψήφιος θα προσφεύγει στο εξεταστικό αυτό κέντρο- θα λειτουργεί υπό την εποπτεία του υπουργείου Παιδείας- και θα δίνει εξετάσεις όσες φορές θέλει προκειμένου να συγκεντρώσει τους βαθμούς που απαιτούνται για να εγγραφεί στη σχολή της επιλογής του. Όταν θα τους συγκεντρώσει ,θα έχει το δικαίωμα να εγγραφεί και να παρακολουθήσει κανονικά τα προγράμματά της. Για την εισαγωγή του θα συνυπολογίζεται και η βαθμολογία του σε όλες τις τάξεις του Λυκείου.

Οι υποψήφιοι θα μπορούν να δώσουν εξετάσεις όσες φορές θέλουν και σε όποια περίοδο επιλέξουν για να επιτύχουν τις βαθμολογίες που απαιτούνται, ενώ το εξεταστικό κέντρο θα είναι πάντα έτοιμο να τους υποδεχθεί με «τράπεζες θεμάτων» ή άλλους τρόπους εξέτασης που θα επιλεγούν στην πορεία.

Οι βαθμοί πάντως του Λυκείου πρέπει να προσμετρούνται σε ένα μικρό ποσοστό υπογραμμίζει ο κ. Μπαμπινιώτης.

Μπαμπινιώτης – πρόταση 2

Ακαδημαϊκό ή Εθνικό Απολυτήριο

Μια άλλη πρόταση που έχει προτείνει ο κ. Μπαμπινιώτης είναι το «γαλλικό σύστημα», δηλαδή η ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια για όσους κατέχουν έναν τύπο «ισχυρού» απολυτηρίου Λυκείου (τύπου baccalaureat), για την απόκτηση του οποίου απαιτούνται γραπτές και προφορικές εξετάσεις εθνικού χαρακτήρα.

Βερέμης – πρόταση 3

Προπαρασκευαστικό έτος

Αρχική πρόταση του ΕΣΥΠ η οποία μάλλον αποσύρεται ως τεχνοκρατικά ανεφάρμοστη και «πολιτικά» ανεπαρκής, καθώς θεσμοθετεί στην καλύτερη περίπτωση «φροντιστηριακό έτος» και στην χειρότερη την 13η τάξη της υποχρεωτικής εκπαίδευσης ή αν προτιμάτε την Δ΄ Λυκείου. Η πρόταση επικρίθηκε καθώς εκτιμάται ότι θα επαυξήσει θεαματικά τα χρόνια της φροντιστηριακής προπαρασκευής και προγύμνασης.

Βερέμης – πρόταση 4

Απογευματινά φροντιστήρια στο … σχολείο

Το ΕΣΥΠ προσανατολίζεται τώρα στην πρόταση σύνθεσης του πρωινού σχολείου και του απογευματινού κρατικού φροντιστηρίου στην Β΄ και την Γ΄ Λυκείου με πιθανή περικοπή μαθημάτων γενικής παιδείας. Αν κλειδώσουμε τα παιδιά στο σχολείο πρωί και απόγευμα ίσως περιορίσουμε την ιδιωτική φροντιστηριακή ανάγκη…

Ποιος μίλησε για κατάργηση ; Ποτέ κανείς δε μίλησε για κατάργηση.

Δύο ρεαλιστικές φράσεις της κυρίας Μαριέττας Γιαννάκου από το γραφείο του υπουργού Παιδείας ενώπιον του δεύτερου διαδόχου της, κ. Άρη Σπηλιωτόπουλου, που την προσκάλεσε ζητώντας τις συμβουλές της και χαρακτηρίζοντας «παρακαταθήκη το σημαντικό έργο της», ξαναφέρνουν τη συζήτηση για το εξεταστικό στην αφετηρία της: «Από το 2006 είχε γίνει αυτός ο προγραμματισμός. Είχαμε πει τότε ότι το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας αρχίζει μια προετοιμασία και μετά τις εκλογές θα συζητηθεί η αλλαγή του συστήματος εξετάσεων για να αποδεσμευτεί το Λύκειο και να αποκτήσει ολοκληρωμένο εκπαιδευτικό κορμό. Δεν μίλησε ποτέ κανείς για κατάργηση των εξετάσεων», δήλωσε η πρώην υπουργός Παιδείας.

Το παραμύθι της ελεύθερης πρόσβασης είναι σαγηνευτικό και συγκινεί ακόμα, όταν όμως φθάνει η ώρα των προτάσεων και της εφαρμογής όλα αλλάζουν. Τότε αρχίζει το κυνήγι των μαγικών φροντιστηριακών αντίδοτων, καθώς κάθε εξεταστική πρόταση αναλογίζεται τι θα γίνει με τα φροντιστήρια. Ας μελετήσουν οι επαΐοντες και την πρόταση της ΟΕΦΕ αναφορικά με την πρόσβαση και ας πάψουν να αναζητούν το φιλανδικό μοντέλο του κ. Τσίμα γιατί ηθελημένα ή από άγνοια συγκρίνουν ανόμοια μεγέθη. Αλλά για το χθεσινοβραδινό τηλεοπτικό οδοιπορικό θα επανέλθουμε τεκμηριωμένα ως ερευνητικοί συνοδοιπόροι του φίλτατου δημοσιογράφου.

Αντί η χώρα αυτή να αναζητά έξωθεν λύσεις, ας ψάξει αληθινά να βρει τι φταίει στο Λύκειο χωρίς συμπλέγματα γιατί όπως εύστοχα γράφει ο Μιχάλης οι πολιτικοί μας σήμερα αδυνατούν να κατανοήσουν «ότι δημόσιο είναι ότι παράγει αξία που διαχέεται ανεμπόδιστα και αδιάκριτα, χωρίς περιορισμούς, στην κοινωνία και την βοηθά στο σύνολό της» και το λαϊκό φροντιστήριο είναι δημόσιο αγαθό σύντροφε…  

Δάσκαλε που Δίδασκες…

 Τη σκυτάλη των «υπέρογκων» φροντιστηριακών δαπανών προφανώς για παράνομα ιδιαίτερα μαθήματα έλαβε από τις στήλες και τα πρωτοσέλιδα της «Αυγής» ο δάσκαλος της Μυτιλήνης Αριστείδης Καλαργάλης. Καλός ο καταγγελτικός λόγος όμως το προσωπικό παράδειγμα είναι η καλύτερη προπαγάνδα καθώς η αναφορά τόσο υψηλών δαπανών μάλλον υποκρύπτει άνομες συναλλαγές με επιόρκους όλων των βαθμίδων. Γιατί στη Λέσβο εκτός από το εξαιρετικό «Εγκώμιο του Θέρους» και το εξίσου καλαίσθητο «Η Γέρα στην ποίηση του Ελύτη» κυκλοφορούν θεολόγοι που κάνουν μαθηματικά και σχολικοί σύμβουλοι που κάνουν ανερυθρίαστα ιδιαίτερα στην τοπική άρχουσα τάξη. Δεν μπορεί να αγνοεί πρόσωπα και πράγματα ο καλός συνάδελφος. Αν μάλιστα γνωρίζει και ανέχεται το φαινόμενο τότε οι καταγγελίες φαντάζουν όπως το…. Δάσκαλε που Δίδασκες… Το Ιστολόγιο παραθέτει το πρωτοσέλιδο της «Αυγής».

 

 

Η δωρεάν Παιδεία των φροντιστηρίων 16/01/2009 Του Αριστείδη Καλαργάλη  

 

Κάθε φορά που γίνεται ανασχηματισμός, ο νέος υπουργός Παιδείας ανακοινώνει την πρόθεσή του για αλλαγή, εν καιρώ, του τρόπου εισαγωγής των φοιτητών στα πανεπιστήμια. Το ίδιο έπραξε και ο νέος υπουργός, ο κ. Σπηλιωτόπουλος. Το πώς θα γίνει η επιλογή και πώς θα ονομαστεί ο τρόπος, δεν θα έχουν μεγάλη σημασία αν δεν σταματήσουν τα κάθε είδους φροντιστήρια.

 

Γιατί η μεγάλη αλήθεια είναι αυτή. Η δωρεάν παιδεία στηρίζεται στην οικογενειακή χορηγία των φροντιστηρίων. Ρωτήστε τους γονείς των νέων φοιτητών. Πλήρωναν για αρκετά χρόνια τα φροντιστήρια των παιδιών τους. Αυτό σημαίνει από δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ και πάνω κατά παιδί. Αλλιώς δεν έρχεται η επιτυχία στη σχολή που επιθυμείς. Ή θα οδηγηθείς στο ΤΕΙ ζαμπονοτυροπτικής της Κάτω Παναγιάς (!) όπως λένε οι ίδιοι οι μαθητές περιπαικτικά.

 

Εκτός από τις αλήθειες υπάρχουν και τα παραμύθια. Ένα παραμύθι είναι αυτό των ίσων ευκαιριών στην εκπαίδευση και τις σπουδές. Ρίξτε μια ματιά στους πίνακες των εισακτέων οποιουδήποτε νομού. Τις περισσότερες και αξιολογότερες επιτυχίες έχουν τα Λύκεια της πρωτεύουσας του κάθε νομού.

 

Από 'κεί και πέρα τα περιφερειακά σχολεία υστερούν αριθμητικά και ποιοτικά. Πώς θα προετοιμαστούν με ίσους όρους οι μαθητές του Αγίου Ευστρατίου, των Ψαρών, των Φούρνων Ικαρίας. Ποια χαμηλοσυντήρητη οικογένεια θα δώσει μερικές έως αρκετές χιλιάδες ευρώ τον χρόνο για τα φροντιστήρια της δωρεάν παιδείας;

Από δημοσιεύματα των αθηναϊκών εφημερίδων πληροφορήθηκα πως μαζί με την κόρη μου φέτος αποφοίτησαν οι θυγατέρες των κυρίων Παπανδρέου, Λιάπη, Βουλγαράκη, Σαμαρά, καθώς κι οι γόνοι πολλών γνωστών οικονομικών και επιχειρηματικών οικογενειών.

 

Χάρηκα που τεκνοποιήσαμε την ίδια χρονιά. Μόνο που η φοίτηση τους έγινε σε γνωστά εκπαιδευτήρια – κολέγια των Αθηνών. Τώρα δε όλοι αυτοί σπουδάζουν σε επιλεγμένα πανεπιστήμια της Αγγλίας και της Αμερικής. Ελάχιστοι συνέχισαν σπουδές στην Ελλάδα. Άλλη μια πλευρά της εκπαιδευτικής ισότητας που λέγαμε.

Μετά από χρόνια θα αποφοιτήσουν οι σημερινοί πρωτοετείς φοιτητές και θα αρχίσουν να ψάχνουν για δουλειά. Κάποιοι θα είναι της γενιάς των 700, άντε τότε των 1.000 ευρώ. Και κάποιοι απ’ τους ευγενείς γόνους θα στελεχώσουν την πολιτική, οικονομική κι επιχειρηματική ζωή της χώρας. Έτσι έγινε και με τους σημερινούς γονείς τους.

 

Πώς μετά οι σημερινοί διοικούντες (και οι αυριανοί;), χωρίς προσωπικό παιδεμό στην εκπαίδευση, στην υγεία, στις συγκοινωνίες, στην απλή καθημερινή κοινωνική ζωή θα δώσουν λύσεις και προοπτικές; Δεν γνωρίζουν το δημόσιο σχολείο, το νοσοκομείο, το λεωφορείο, το πλοίο της γραμμής. Είναι απλοί διαχειριστές του συστήματος και της ζωής μας, χωρίς να τη γνωρίζουν και να την έχουν ζήσει.

 

Οι κοινωνικές ανισότητες χρειάζεται να αμβλυνθούν. Και στην εκπαίδευση βοήθεια προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να δώσει ο ανώνυμος δάσκαλος και καθηγητής. Αυτός που είναι εκτός του συστήματος του φροντιστηρίου και της παραπαιδείας. Αλλά εδώ αρχίζει το θέμα "μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης" και δεν γίνεται με αλλαγή του τρόπου εισαγωγής.

 

 

 

Η διατύπωσή μου δεν ήταν ορθή….

Η κ. Άννα Διαμαντοπούλου προς τιμήν της απάντησε στον Μιχάλη Αμοιραδάκη και στη φροντιστηριακή κοινότητα αποδεχόμενη ότι η διατύπωσή της αναφορικά με τις φροντιστηριακές δαπάνες δεν ήταν ορθή. Το ιστολόγιο παραθέτει την αυτούσια απάντησή της.

Αθήνα, 16 Ιανουαρίου 2009

Αγαπητέ κύριε Αμοιραδάκη,

Σας ευχαριστώ για την επιστολή σας και κατανοώ την αγανάκτησή σας. Ιδιαίτερα για την επισήμανση της διαφωνίας σας σχετικά με τη γενίκευση, απλοποίηση και παραπληροφόρηση των θεμάτων που αφορούν τη φροντιστηριακή εκπαίδευση, όπως την εκλάβατε από τη συνέντευξή μου.

Η αναφορά μου σύντομη και μη ακριβής, αφορούσε το μέγιστο του κόστους της εξωσχολικής υποστήριξης, που όπως καλά γνωρίζετε δεν περιλαμβάνει μόνο τη νόμιμη και οργανωμένη φροντιστηριακή υποστήριξη. Η διατύπωσή μου δεν ήταν ορθή.

Θέλω να σας διαβεβαιώσω για την εκτίμησή μου για την επάρκεια και την προσφορά των εκπαιδευτικών του χώρου σας.

Το πρόβλημα όμως για μας είναι η αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου και η παροχή εκπαιδευτικού έργου που κατά κανόνα θα είναι επαρκής μέσα από το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα.

Θέλω δε να σας ενημερώσω ότι στο συνέδριο της
ΟΛΜΕ στα Χανιά ζήτησα και από την ΟΛΜΕ να αποδεχθεί την πρότασή μου για να καταδικάζονται και να απομακρύνονται από το σχολείο εκπαιδευτικοί οι οποίοι διδάσκουν επ’ αμοιβή τους μαθητές τους. Εδώ βέβαια πρέπει να υπάρξει μια ευρύτερη συνεργασία και συναίνεση και της εκπαιδευτικής κοινότητας αλλά και της κοινωνίας, όπου όλοι γνωρίζουμε αλλά ουδείς ομιλεί.

Στη  πορεία μας για τις μεγάλες αλλαγές που πρέπει να συντελεστούν στην παιδεία η γνώση και η εμπειρία σας αλλά και οι προτάσεις σας θα μας είναι ιδιαίτερα χρήσιμες.

Σας καλώ σε μια συνάντηση στο γραφείο μου την Πέμπτη 22 Ιανουαρίου και ώρα 15.30 για μια ουσιαστική συζήτηση επί του θέματος. Παρακαλώ επιβεβαιώστε.

Καλή Χρονιά

Άννα Διαμαντοπούλου

Δείγμα Πολιτικής Πλάνης ή Ψέματος;

Ψέμα είναι μια πρόταση που λέγεται από κάποιον με σκοπό να πείσει το κοινό του ότι είναι αληθής ενώ ο ίδιος συνειδητά γνωρίζει (ή πιστεύει) ότι η πρόταση είναι αναληθής. Όταν ο ίδιος ο υποστηρικτής της πρότασης την πιστεύει για αληθή ενώ δεν είναι, έχουμε να κάνουμε με πλάνη…

Χθες 13.01.2009 η κ. Άννα Διαμαντοπούλου, πολιτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ σε θέματα παιδείας, σε συνέντευξη τύπου δήλωσε:

 ˝ …Κανένας κρίκος του συστήματος δεν μπορεί από μόνος του να δώσει λύση στα τεράστια προβλήματα που αφορούν τους εφήβους τη ζωή τους τον προσανατολισμό τους τη γνώση τους και βέβαια τα οικονομικά της οικογένειας όπου υπολογίζεται ότι σήμερα ένα παιδί στην Γ΄ Λυκείου χρειάζεται σε φροντιστήρια περί τις δεκατρείς με δεκατέσσερις χιλιάδες ευρώ. Το ΠΑΣΟΚ θα καταθέσει σε όλα τα θέματα τη συγκεκριμένη πρότασή του. Τα πολιτικά κόμματα δεν είναι για να διαχειρίζονται διαλόγους γενικώς. Πρέπει τα ίδια να καταθέτουν τις απόψεις τους τις προτάσεις τους ώστε πάνω σε αυτές να μπορεί να δομείται και να ολοκληρώνεται ένας διάλογος με τους οργανωμένους φορείς της κοινωνίας αλλά και με τους πολίτες …˝

Σε ποιο λαϊκό φροντιστήριο ανοιχτό και νόμιμο συμβαίνει αυτό αξιότιμη κυρία Διαμαντοπούλου; Τα ετήσια δίδακτρα για ένα παιδί στην Γ΄Λυκείου δεν υπερβαίνουν τα 4.000€ όπως ξέρουν όλοι οι παροικούντες την παιδεία. Μήπως η κ. Διαμαντοπούλου αναφέρεται σε μαύρες δαπάνες παράνομων ιδιαιτέρων μαθημάτων φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής; Μήπως αναφέρεται σε ετήσιες δαπάνες συντρόφων της των οποίων τα τέκνα παρακολουθούν Ι.Β; Γιατί η εκπρόσωπος παιδείας της αξιωματικής αντιπολίτευσης ψαρεύει πολιτικούς πελάτες στα θολά νερά της πλάνης και του ψέματος και δεν προτείνει και δεν υπερασπίζεται την διαχωριστική γραμμή της νομιμότητας;

Το ψέμα και οι ηθελημένες πλάνες δεν υπηρετούν την πολιτική και τον πολίτη.

Προσθέτω και την σχετική επιστολή του Προέδρου της ΟΕΦΕ κ. Μιχάλη Αμοιραδάκη:

«Κυρία Διαμαντοπούλου

Ως πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών Φροντιστών Ελλάδος (ΟΕΦΕ), με τεράστια έκπληξη διάβασα τη δήλωσή σας περί του κόστους της φροντιστηριακής εκπαίδευσης, ενός μαθητή της Γ' Λυκείου, δήλωση στην οποία αναφερθήκατε σε νούμερα της τάξης των 13000-14000 ευρώ.

Ειλικρινά, αδυνατώ να καταλάβω σε τι είδους "φροντιστήρια" αναφέρεστε.

Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε, σας ενημερώνω ότι τα ετήσια (και φορολογούμενα) δίδακτρα ενός νόμιμου φροντιστηρίου μέσης εκπαίδευσης για την κρίσιμη τάξη της Γ' Λυκείου, κυμαίνονται μεταξύ των 3500 και των 5500 ευρώ, ανάλογα με το πλήθος των διδακτικών ωρών και το μέγεθος των τμημάτων.

Όπως αντιλαμβάνεστε, η πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με αυτό που περιγράψατε.  

Αν θεωρήσω δεδομένο ότι η δήλωσή σας μου μεταφέρθηκε σωστά τότε, είτε έχετε πολύ κακή πληροφόρηση, είτε δεν αναφέρεστε στη νόμιμη εκπαιδευτική υπηρεσία την οποία παρέχουν τα φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης.

Εάν συμβαίνει το πρώτο, σας διαβεβαιώ ότι η ΟΕΦΕ, μια ομοσπονδία 10.000 νόμιμα εργαζόμενων Ελλήνων επιστημόνων εκπαιδευτικών (με τους οποίους το κόμμα σας αρνείται έστω και να συνομιλήσει !!!) είναι πάντα στη διάθεσή σας, για να σας παρέχει έγκαιρη και εμπεριστατωμένη πληροφόρηση, η οποία θα σας προφυλάξει από τέτοιες ανακρίβειες (τις οποίες, είμαστε βέβαιοι, ούτε σεις επιθυμείτε).

Εάν συμβαίνει το δεύτερο, τότε, προφανώς, η δήλωσή σας αναφέρεται στα μαύρα και παράνομα ιδιαίτερα μαθήματα τα οποία, πράγματι, αποτελούν ανοιχτή πληγή – και για την Ελληνική οικονομία, αλλά και για την Ελληνική εκπαίδευση. Σε αυτήν την περίπτωση όμως, θα ήθελα, εξ ονόματος των χιλιάδων έντιμων Ελλήνων πολιτών που έχω την τιμή να εκπροσωπώ, να σας παρακαλέσω να μην μας βάζετε όλους στο ίδιο τσουβάλι, να μην μας ισοπεδώνετε με τόσο βάναυσο και άδικο τρόπο.

Σας έχω ακούσει πολλές φορές, να αντιδράτε και να επαναστατείτε, σε δηλώσεις του τύπου "όλοι οι πολιτικοί ίδιοι είναι…"

Είμαι βέβαιος ότι έχετε την πολιτική συγκρότηση, την κοινωνική ευαισθησία, αλλά και το κοινό, ανθρώπινο, περί δικαίου αίσθημα, ώστε να αναγνωρίζετε και στους άλλους, αυτό που θεωρείτε αναφαίρετο δικαίωμα για τον εαυτό σας.»