Πριν από λίγο στη Βουλή ο Νίκος Φίλης θεώρησε τον Διάλογο για την Παιδεία “Επιτυχή” … Εκτιμώ , ταπεινά , ότι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια πληκτική επανάληψη ευχολογίων, γενικοτήτων και αφορισμών … Να μην αναφερθώ στις δημόσιες εκδηλώσεις που τις απέτρεψαν οι μαχητικές μειοψηφίες με τη μεθοδολογία του τραμπουκισμού … Δύσκολος ο Διάλογος , η Σύνθεση , οι Αποφάσεις και η Εφαρμογή τους … Άλλα λόγια να Αγαπιόμαστε ! Απόντες οι Φροντιστές από τον Διάλογο … Δεν γνωρίζω καν αν επιδόθηκε ένα τυπικό υπόμνημα για να έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας … Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσαμε ως Μαχόμενοι Δάσκαλοι να παρουσιάσουμε Προτάσεις και Λύσεις με εξωστρέφεια και δυναμισμό … Είναι ολοφάνερο ότι εδώ και χρόνια η συντεταγμένη μας έκφραση διεκπεραιώνει τα ζητήματα με φοβία και νωθρότητα … Το μόνο που τη συγκινεί είναι οι εκλογικές αναμετρήσεις του κλάδου και οι Πύρρειες “Νίκες” επί φανταστικών και μυθικών “αντιπάλων” … Η Αδυναμία είναι ολοφάνερη όπως ακριβώς και η Απουσία μας από το Εκπαιδευτικό Γίγνεσθαι … Καθώς έγραφα αυτές τις γραμμές πληροφορήθηκα την απώλεια του Γεωργίου Ψαλτόπουλου από την Θεσσαλονίκη … Μορφή του Φροντιστηριακού Χώρου … Από τους Πρωτεργάτες της Συλλογικής Συνείδησης των Φροντιστών … Είχε όμως ένα σημαντικό “ελάττωμα” … Έλεγε Θαρρετά και Χωρίς Περιστροφές την Άποψή του … Τα κείμενά του Αποτύπωσαν την Αγωνία και τους Αγώνες των Φροντιστών της Γενιάς του … Θα τον θυμόμαστε πάντα όσοι τον γνωρίσαμε … Είχε ασχοληθεί από εκείνα τα πέτρινα χρόνια με την Διεθνή Διάσταση του Φαινομένου … Συμμετείχε ως Φιλότεχνος Φροντιστής και στο Χορωδιακό Κίνημα της Χώρας … Σε δυο ημερολόγια του 1998 και του 2006 υπάρχουν εξαιρετικά κείμενα του Ψαλτόπουλου … Απουσιάζει ο Μαχητικός Φροντιστής …