Month: February 2009

Η ρύθμιση που συμπεριέλαβε το ΥΠΕΠΘ στην τελευταία τροποποίηση του Προεδρικού Διατάγματος για την αξιολόγηση των μαθητών, αναφορικά με την ευχέρεια του εκάστοτε Υπουργού να καθορίζει τον ακριβή χρόνο της λήξης των μαθημάτων υποκρύπτει την είδηση: Νωρίτερα λόγω των ευρωεκλογών θα ξεκινήσουν φέτος οι Πανελλαδικές. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου οι Πανελλαδικές ξεκινούν το Σάββατο 16 Μαΐου 2009. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το σχολείο κλείνει την Παρασκευή 8 Μαΐου δύο ακριβώς εβδομάδες μετά τις διακοπές του Πάσχα. Να ενημερώσουμε τους θεσμικούς επαΐοντες ότι ένας υποψήφιος της τελευταίας τάξης με περιθώριο απουσιών θα αποχαιρετήσει το σχολείο ένα μήνα νωρίτερα στις 10 Απριλίου… Με το πιθανό ενδεχόμενο λίγο πριν το Πάσχα να γίνεται η πενθήμερη εκδρομή τότε απολύτως λογικά και τεκμηριωμένα το σχολικό έτος θα λήξει την Παρασκευή 3 Απριλίου του Ακάθιστου (;) Ύμνου της παιδείας και της θρησκείας… Τέλος πάντων το έργο το έχουμε ξαναδεί και θα το ξαναζήσουμε. Απλά πρέπει εμείς που είμαστε κοντά στους εφήβους μαθητές μας μέχρι το τέλος, να συνειδητοποιήσουμε ότι μέχρι την  Παρασκευή 15 Μαΐου 2009 απομένουν 81 μέρες…

 

Άρθρο στον Κόσμο του Επενδυτή, Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

Η πολιτική προσομοιάζει με την διδασκαλία και ο πολιτικός με τον δάσκαλο. Ο μέτριος δάσκαλος περιγράφει, ο καλός εξηγεί, ο σωστός αποδεικνύει και ο καταπληκτικός δάσκαλος προτείνει, υλοποιεί και διορθώνει. Θα μπορούσαμε να συμπληρώσουμε το όραμα και την έμπνευση. Ο χαρισματικός και ευρηματικός δάσκαλος αποτελεί παγκόσμιο ζητούμενο ποιοτικής παιδείας όπως και ο σωστός πολιτικός προαπαιτούμενο της χρηστής διοίκησης.

Ο νέος Υπουργός της Παιδείας περιέγραψε το χρονοδιάγραμμα του νέου εξεταστικού συστήματος αθροίζοντας μήνες και διαδικασίες: σε έξι μήνες θα συνταχθεί η πρόταση του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, μερικούς μήνες αργότερα θα περάσει από την ολομέλεια του ΕΣΥΠ, θα συζητηθεί και θα πάρει την μορφή πρότασης νόμου και όταν ολοκληρωθεί η κοινοβουλευτική διαδικασία μερικούς μήνες αργότερα θα ακολουθήσει μια περίοδος προσαρμογής τριών ετών.

Με τα νεοελληνικά δεδομένα, τους ρυθμούς και τις συνήθειες της δημόσιας διοίκησης το μέλλον προδιαγράφεται ως εξής: το ΣΠΔΕ θα δώσει μια γενική πρόταση η οποία στα δύσκολα σημεία της τεχνοκρατικής τεκμηρίωσης θα είναι γενικόλογη και αόριστη. Η πρόταση νόμου θα παραπέμπει σε Υπουργικές Αποφάσεις τα δύσκολα και ακανθώδη ζητήματα της επίδοσης και της αξιολόγησης των υποψηφίων και δεν θα είναι έτοιμη πριν από τις επόμενες εκλογές. Μετά τις εκλογές ένας νέος Υπουργός θα βάλει στο αρχείο την πρόταση και θα ξεκινήσει ένα νέο διάλογο από μηδενική βάση. Όσο για την συναίνεση αυτοί που την επιζητούν σήμερα, θα την αρνούνται με προσχηματικά τερτίπια αύριο.

Με τον τρόπο αυτό η τωρινή προσπάθεια να οραματισθούμε και να σχεδιάσουμε ένα νέο Λύκειο συμβατό με ένα δίκαιο και αδιάβλητο σύστημα πρόσβασης κινδυνεύει να χαθεί στο παιχνίδι των πολιτικών σκοπιμοτήτων και αντιπαραθέσεων.

Η πολιτική όμως είναι η τέχνη του εφικτού και η νέα ηγεσία οφείλει να διορθώσει τις απίστευτες στρεβλώσεις του υπάρχοντος συστήματος, οι οποίες με τραγικό και προαναγγελθέντα τρόπο θα αναπαραχθούν και τα επόμενα χρόνια.

Οι παραλογισμοί του υφιστάμενου συστήματος απαιτούν άμεσες λύσεις και οφείλουμε να τις δώσουμε. Δεν είναι λογικό και δίκαιο οι κάτοχοι του λυκειακού τίτλου που δεν πέρασαν την βάση του 10 να έχουν δικαίωμα εγγραφής σε ιδιωτικά κολλέγια και ταυτόχρονα χιλιάδες θέσεις σχολών της δημόσιας τριτοβάθμιας να είναι κενές. Δεν μπορεί να συνεχισθεί ο αποκλεισμός των Μαθηματικών γενικής παιδείας, που οδηγεί στον εγκλωβισμό χιλιάδων υποψηφίων της υπερτροφικής θεωρητικής κατεύθυνσης στο πρώτο επιστημονικό πεδίο στο οποίο πρακτικά η βάση είναι 12 και ο ανταγωνισμός τεράστιος για σχολές που έχουν πρόβλημα στην επαγγελματική αναγνώριση και αποκατάσταση των φοιτητών τους. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται η παρωδία του 10% των θέσεων και η απογύμνωση από φοιτητές των δυναμικών τμημάτων της τουριστικής οικονομίας. Εδώ και τώρα στα σημαντικά προβλήματα που καταγράφονται κάθε χρόνο ως παθογένειες και στρεβλώσεις του συστήματος απαιτούνται λύσεις με ρεαλισμό και τόλμη. Η νέα πολιτική ηγεσία θα κριθεί πρώτιστα στο πεδίο της διαχείρισης των υπαρχόντων προβλημάτων του Λυκείου και των Εξετάσεων και με την επιτυχημένη αντιμετώπισή τους θα εγγράψει υποθήκες αξιοπιστίας για το όραμα μιας καλύτερης παιδείας.      

Γιώργος Χατζητέγας