Εκείνο που δεν μας λένε είναι την κραυγή αγωνίας των παιδιών που "παίζουν" με τον τίτλο του προγράμματος ως εξής: "Don't leave us behind. Make us think" (Μη μας αφήνετε πίσω. Κάντε μας να σκεφτούμε). Εκείνο που δεν μας λένε είναι η καμπάνια των εκπαιδευτικών κατά του προγράμματος που κατηγορείται για νέα τυποποίηση, για γνώση χωρίς χαρακτήρα, για νέο αποκλεισμό και για μεγάλες μπίζνες του κυκλώματος των εξετάσεων. Οι εξετάσεις, λένε, βελτιώνουν την εκπαίδευση με τον ίδιο τρόπο που οι βόμβες προωθούν τη δημοκρατία."
Αν εξαιρέσουμε τον επικίνδυνα ακραίο παραλληλισμό των εξετάσεων στην παιδεία με τις βόμβες στη δημοκρατία όλοι εκείνοι που ονειρεύονται μια εκπαίδευση χωρίς αξιολογήσεις οφείλουν να καταθέσουν τη ρεαλιστική τους πρόταση γιατί όλοι μας θέλουμε μια ποιοτική παιδεία. Όσο για το NCLB Act έχει καταγράψει θετικά αποτελέσματα σε αρκετές περιπτώσεις και έχει κυριολεκτικά διασώσει παιδιά φτωχών οικογενειών από την κοινωνική περιθωριοποίηση. Είναι αφελές να υποστηρίζει κάποιος ότι η αμερικάνικη εκπαίδευση θα ήταν καλύτερη χωρίς αυτό και είναι αρρωστημένα επικίνδυνο να πιστεύουμε ότι το NCLB είναι μια πολιτική απάτη όπως υποστηρίζουν μερικοί η μια προδρομική πολιτική της καθολικής ιδιωτικοποίησης στην παιδεία όπως υποστηρίζουν άλλοι.
Το ιστολόγιο πάντως ούτε «εκλαϊκεύει» ούτε παραπονιέται ούτε «κλέβει» ιδέες, απλά διατυπώνει απόψεις και προβάλλει άγνωστες εκπαιδευτικές πολιτικές υπέρ αδυνάτων όπως το NCLB. Οι «μπίζνεσμαν του κυκλώματος των εξετάσεων» είναι παθιασμένοι δάσκαλοι που προσθέτουν στην παγκόσμια παιδεία και δεν αγωνιούν για το επαγγελματικό τους αύριο όχι γιατί απέναντί τους υπάρχει ένα ανίκανο σύστημα αλλά γιατί οι ίδιοι αξιολογούνται καθημερινά στην τάξη. Κατά τα άλλα συμφωνούμε ότι το σύνθημα «Make us think» μας αφορά όλους …
Για να μην δυσαρεστήσω μάλιστα τη συντρόφισσα Πίκια που γράφει στην ιστορική εφημερίδα της Αριστεράς που κάθε Κυριακή πρωί πούλαγα στο τετράγωνο Σπάρτης, Λευκωσίας, Πατησίων και Κύπρου εκεί στην πλατεία «Αμερικής» το ’79, το ’80 και το ’81, σας παραθέτω μια γελοιογραφία των αντί – NCLB Act για να μην θεωρηθώ ταλιμπάν της Διεθνούς των Φροντιστών χωρίς αυτοσαρκασμό και χιούμορ.
Εμείς στο «εσωτερικό» μεγαλώσαμε με τα ενοχικά σύνδρομα της Ε.Α.Δ.Ε., της ΑΣΔΗΣ και της Συμμαχίας και εξακολουθούμε να απολογούμαστε γιατί απλά δεν επιλέξαμε να γίνουμε υπάλληλοι μιας «αριστερής» κρατικής ιεροεξεταστικής αντίληψης.