˝ Είμαστε μια σπέσιαλ περίπτωση … ˝ διαπιστώνει ο εξαίρετος αρθρογράφος Γιώργης Μασσαβέτας από την στήλη της εφημερίδας σας ˝ Καλημέρα κ. Πρόεδρε ˝ την Κυριακή 9 Νοεμβρίου (Απάντηση στην εφημερίδα "Πρώτη της Ηλείας").
Με ιδιαίτερο σεβασμό στις απόψεις ενός μάχιμου της δημοσιογραφίας των πέτρινων χρόνων και όχι της σύγχρονης life style τηλεοπτικής και συναλλακτικής εκδοχής της, ας μου επιτραπεί ο ταπεινός αντίλογος στις ατεκμηρίωτες αιτιάσεις ότι οι βόρειοι γείτονες και συνέταιροι της ευρωπαϊκής μας ένωσης είναι λαοί στους οποίους ˝ … είναι άγνωστες οι λέξεις τα φροντιστήρια, τα ιδιαίτερα μαθήματα και τα ιδιωτικά σχολεία… ˝.
Πού αλήθεια υπάρχουν φροντιστήρια στην Ευρώπη και τον Κόσμο και γιατί; Πώς μεταφράζεται η ελληνική λέξη ˝ φροντιστήριο ˝ στην Αγγλική, την Γερμανική, την Πορτογαλική, την Γαλλική, την Ισπανική, την Ουγγρική, την Ιταλική και στις γλώσσες όλου του πλανήτη; Ποια είναι η νεοελληνική ανθηρή παραπαιδεία και ποιοι πραγματικά την ασκούν; Τι είναι το ελληνικό φροντιστήριο και γιατί επιζεί εδώ και 100 χρόνια;
Με ενοχλεί ιδιαιτέρως το γεγονός ότι ως εγχώριοι και εντόπιοι καταρτισμένοι μαρξιστές του διαλεκτικού υλισμού, ευαγγελιστές του πάλαι ποτέ διεθνισμού – που μας ενέσκηψε ως παγκοσμιοποίηση – αγνοούν εν τέλει τραγικά τους νόμους της κοινωνικής και εκπαιδευτικής διάχυσης.
Από τα Γερμανικά Nachhilfe τη Γαλλική Soutien Scolaire τα Grind Schools της Ιρλανδίας και τα Explicaçoes της Πορτογαλίας μέχρι τα Preuniversitario και τα Cursinho pre-vestibular στη Λατινική Αμερική ο παγκόσμιος χάρτης της εκπαίδευσης μοιάζει επίπεδος…
Η Αμερικάνικη φροντιστηριακή αλυσίδα Sylvan Learning Center εισέρχεται στην εκπαίδευση της Γερμανίας δημιουργώντας ένα δίκτυο χιλίων και πλέον φροντιστηρίων, τα Γιαπωνέζικα Juku του Toru Kumon δημιουργούν μια απίστευτη αυτοκρατορία είκοσι πέντε χιλιάδων φροντιστηρίων σε 45 χώρες με τελευταίο σταθμό την Ελλάδα και ο Τούρκος φροντιστής Enver Yucel δημιουργεί δίκτυο “test preparations centers” στις ΗΠΑ στο πλαίσιο του Εθνικού προγράμματος “No Child Left Behind” ενώ το Ιταλικό φροντιστήριο CEPU λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια το πρώτο εισαγόμενο φροντιστήριο στην οδό Μπενάκη…
Το μέλλον του φροντιστηριακού θεσμού στην Ελλάδα και τον Κόσμο έχει κριθεί ιστορικά και θα επικυρωθεί στον 21ο αιώνα στη συνδιαχείριση των εκπαιδευτικών συστημάτων. “Shadow Education moves beyond regular public schooling” επιγράφουν τη σχετική τους διατριβή οι Scott Davies και Janice Aurini από το Mc Master University του Halifax…
Το ελληνικό παραμύθι περί της φροντιστηριακής ιδιαιτερότητάς μας δεν αντέχει σε καμία κριτική, την στιγμή μάλιστα που η UNESCO εδώ και πολλές δεκαετίες έχει συστήσει ειδική διεύθυνση μελετών της ˝ Shadow Education ˝ της ˝ σκιώδους ˝ παιδείας, η οποία γιγαντώνεται σ’ όλη την υφήλιο.
Φίλτατε Γιώργη Μασσαβέτα,
Η τεχνολογία θριαμβεύει και καταργεί τα άλλοτε απαγορευτικά σύνορα της επικοινωνίας ˙ με τα νέα εξελιγμένα λογισμικά της αυτόματης μετάφρασης ο πλους στο διαδίκτυο ανοίγει τις σελίδες του εκπαιδευτικού διαλόγου για το μέλλον της παιδείας σ’ ολόκληρο τον κόσμο με εξαιρετικά συμπεράσματα που συνήθως εκπλήσσουν με τις ομοιότητες των προβλημάτων και των αντιπαραθέσεων.
Η αμερικανική εκπαιδευτική Βαβέλ έχει επιστρατεύσει τα τελευταία χρόνια ένα γιγάντιο παράλληλο απογευματινό σχολείο με τα learning centers, τα ιδιωτικά δηλαδή φροντιστήρια της Αμερικής να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη βελτίωση των δεικτών στα μαθηματικά, στις αναγνωστικές ικανότητες και στην ικανότητα διατύπωσης συλλογισμών.
Η διαχρονικότητα των προβλημάτων της εκπαίδευσης έχει αποτυπωθεί, ευτυχώς, εδώ και 4000 χρόνια στις πήλινες πλάκες των Σουμέριων οι οποίοι θεωρούσαν εγγράμματο όποιον ήξερε να γράφει, να διαβάζει και να λογαριάζει… Στα ίδια πήλινα τετράδια από την αργιλώδη λάσπη του Τίγρη και του Ευφράτη, στο πρώτο οργανωμένο σχολείο της ανθρωπότητας αποτυπώνεται η ανάγκη του φροντιστηριακού μαθήματος ως μια πρόσθετη διδακτική στήριξη των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες.
«Δεν επιτρέπεται η σχολική επιτυχία να εξαρτάται από το πορτοφόλι των γονιών» υποστήριξε η πρώην ομοσπονδιακή Υπουργός Παιδείας της Γερμανίας Edelgard Bulmahn το καλοκαίρι του 2005 στην παρουσίαση μελέτης για την έκταση των φροντιστηρίων στη χώρα της! Η συζήτηση για το κόστος της παράλληλης απογευματινής εκπαίδευσης στα γερμανικά nachhilfe είναι ανοιχτή αλλά όχι ιδιαιτέρως φορτισμένη. Σημαντικές, μάλιστα, φοροαπαλλαγές των γονέων επιβεβαιώνουν την πολιτική βούληση για την τυποποίηση του φαινομένου. «Δυστυχώς πολλοί γονείς προτιμούν να πληρώνουν παρά να κάνουν βελτιώσεις στο σχολείο..» λέει ο εκπαιδευτικός αναλυτής Marriot Kraus και συμπληρώνει «..η κοινωνία δεν περιμένει..». Η φράση αυτή είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στο διάλογο για την φροντιστηριακή αναγκαιότητα. Ο Mike Baker εκπαιδευτικός συντάκτης του BBC σε άρθρο του με τίτλο “society does not wait” αναρωτιέται «χειροτερεύουν τα σχολεία ή έχουν αυξηθεί οι ανησυχίες και οι προσδοκίες των γονέων;»
Η πίεση των γονέων είναι τέτοια που ανάγκασε τη βρετανική κυβέρνηση να παραδεχτεί ότι μάθηση στο σύγχρονο σχολείο δεν διαφοροποιείται ανάλογα με την ικανότητα του μαθητή. Ο Ken Boston επικεφαλής του νέου προγράμματος σπουδών της δευτεροβάθμιας δε δίστασε να θεσπίσει τη λειτουργία απογευματινών φροντιστηριακών μαθημάτων από το 2008 στο δημόσιο βρετανικό σχολείο. Παράλληλα η κυβέρνηση δημιουργεί άμεσα μητρώο οικοδιδασκάλων και φροντιστηριακών κέντρων που γνωρίζουν θεαματική άνοδο τις τελευταίες δεκαετίες.
«Την τελευταία δεκαετία οι άνθρωποι προετοιμάζονται ώστε να εναποθέσουν χρήματα για να παρέχουν στα παιδιά τους τα καλύτερα δυνατά φροντιστήρια» τονίζει ο John Morris διευθυντής του Institute of Education του Δουβλίνου του κορυφαίου Grind School που προετοιμάζει τους Ιρλανδούς για τα καλύτερα πανεπιστήμια της χώρας.
Στο πλαίσιο αυτό η συζήτηση για την χρηματοδότηση των εκπαιδευτικών υπηρεσιών είναι ανοιχτή χιλιετίες τώρα αν θυμηθούμε τον Φιλόστρατο ο οποίος από τον 3ο μ.Χ. αιώνα διατύπωσε το περίφημο «Ά συν δαπάνη σπουδάζομεν, μάλλον ασπαζόμεθα των προίκα». Αυτά που σπουδάζουμε πληρώνοντας τα εκτιμούμε περισσότερο από τα «δωρεάν».
Τέλος αγαπητέ σύντροφε παλαιότερων αναζητήσεων και προσδοκιών, η πολιτεία οφείλει να ξαναδεί τα φροντιστήρια με εργαλεία πολιτικής ανάλυσης χωρίς παρωπίδες κρατισμού. Η ελληνική κοινωνία χρωστάει στα φροντιστήρια όχι μόνο γιατί στις πέτρινες εποχές ήταν κέντρα αντίστασης και φιλόξενες εστίες διωκόμενων αλλά γιατί αποτελούν ένα σύγχρονο λαϊκό απογευματινό σχολείο καθολικής συμμετοχής και προσέλευσης, το οποίο προσθέτει στην ελληνική παιδεία και συνέβαλε πάντα στη διάπλαση του ελεύθερου φρονήματος των νέων.
Να σου θυμίσω σύντροφε ότι κανένας πανηγυρικός δικτατόρων δεν ακούσθηκε ποτέ στα φροντιστήρια και να σου πω με βεβαιότητα ότι οι φροντιστές έχουν υψηλό φρόνημα όχι γονιδιακά αλλά γιατί δεν εξαρτώνται από τις κρατικές μικροεξυπηρετήσεις της μιζέριας και του βολέματος και είναι καλοί δάσκαλοι γιατί αξιολογούνται σκληρά και καθημερινά στην τάξη…Όσο για την ανθηρή παραπαιδεία των ιδιαιτέρων μαθημάτων την οποία ασκούν επιτήδειοι με το δέλεαρ της προφορικής βαθμολογίας στο ˝ δημόσιο ˝ σχολείο, η τοπική κοινωνία της Ηλείας γνωρίζει καλά σε ποιους εξαναγκάζεται να πληρώνει ετησίως 6.615.000 € μαύρα και αφορολόγητα σύμφωνα με την έρευνα της Γ.Σ.Ε.Ε.