Month: October 2010

Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση.

Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση.

Μπορεί η ηγεσία του υπουργείου παιδείας να διατυμπανίζει όπου βρεθεί και όπου σταθεί ότι στόχος της είναι να χτυπήσει την παραπαιδεία, ότι θα λάβει εκείνα τα μέτρα που χρειάζονται ώστε οι μαθητές να μην χρειάζεται να πηγαίνουν φροντιστήριο όμως στην πράξη κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να αναβαθμίσει το ρόλο των φροντιστηρίων και να μετατρέψει τους ιδιοκτήτες τους σε θεσμικούς συνομιλητές οι οποίοι θα έχουν λόγο για το πώς πρέπει να είναι το δημόσιο σχολείο ώστε, προφανώς , να εξακολουθούν να θησαυρίζουν οι ίδιοι εις βάρος της ελληνικής οικογένειας. Ας πάει κάποιος από το υπουργείο στο 1ο Δημοτικό Σχολείο της Νέας Ιωνίας (ένα από τα 800 πιλοτικά) να ρωτήσει γιατί τα παιδιά δεν έχουν αρχίσει ακόμη τη δεύτερη ξένη γλώσσα (Γερμανικά) και κάνουν κάθε φορά κενό παρόλες τις υποσχέσεις που δόθηκαν;

Με το που ανέλαβε η νέα ηγεσία του υπουργείου παιδείας πριν από 14 μήνες μετά τις βουλευτικές εκλογές φρόντισε να στείλει σαφές μήνυμα για τις προθέσεις της, κλείνοντας το μάτι στους ιδιοκτήτες των φροντιστηρίων: «Τέρμα οι πίνακες προϋπηρεσίας, τρέξτε όλοι να δώσετε ΑΣΕΠ» ανακοινώθηκε μια μέρα και όλοι παγώσαμε-μερικοί δεν κατάφεραν να συνέρθουν ακόμα-με τη σκέψη ότι όλες οι θυσίες πήγαν στράφι. Στη συνέχεια τα φροντιστήρια προετοιμασίας για τον ΑΣΕΠ άρχισαν να ψάχνουν για αίθουσες περιμένοντας τους «πελάτες» να τις γεμίσουν.

Κατόπιν, τα μέτρα στήριξης των φροντιστηρίων εκ μέρους του υπουργείου παιδείας έγιναν ακόμη πιο φανερά επιβεβαιώνοντας και στους πιο δύσπιστους ότι «ένας μεγάλος έρωτας γεννιέται»: «30 μαθητές σε κάθε τμήμα» για να αναβαθμιστεί επιτέλους το δημόσιο σχολείο και να νιώσει ο κάθε μαθητής τι σημαίνει να είναι «πρώτα» αυτός και μετά όλα τα υπόλοιπα. Οι φροντιστές ως ένδειξη ανταπόκρισης στο «ερωτικό κάλεσμα» από μεριάς του υπουργείου παιδείας προσέφεραν τότε στο πιάτο μία «λίστα» με καθηγητές του δημοσίου που , σύμφωνα με τους φροντιστές, έκαναν ιδιαίτερα μαθήματα.

Το πάθος ανάμεσα στις δύο πλευρές έγινε ασυγκράτητο, τόσο που το υπουργείο παιδείας προχώρησε στην κατάργηση της ενισχυτικής διδασκαλίας και της πρόσθετης διδακτικής στήριξης , ως τελευταία ένδειξη αφοσίωσης και πίστης στους ιδιοκτήτες των φροντιστηρίων. Έτσι, όλοι πλέον οι μαθητές είναι αναγκασμένοι να περάσουν την πύλη κάποιου φροντιστηρίου αν θέλουν να συναγωνιστούν με τους ίδιους όρους τους συμμαθητές τους σ’αυτόν τον ανελέητο αγώνα δρόμου προς τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ ο οποίος θυμίζει τον αγώνα που δίνουν τα άλογα κούρσας στον ιππόδρομο.

Τότε ήταν που οι φροντιστές έκριναν πως ήρθε η ώρα να επισημοποιηθεί αυτός ο κρυφός και ανομολόγητος έρωτας με το να γίνουν και οι ίδιοι «θεσμικοί». Να μπορούν δηλαδή να επικοινωνούν απευθείας με κάποιον παράγοντα του υπουργείου (όχι σαν κάτι αδιόριστους-ενοχλητικούς που δεν υπάρχουν κιόλας) όταν έχουν κάποιο αίτημα, να μπορούν να έχουν λόγο για την πορεία της δημόσιας εκπαίδευσης και για τις αλλαγές που χρειάζεται να πραγματοποιηθούν ώστε να μεγαλώσει η πίτα που θα αναλογεί στους ίδιους. Γιατί, τι άλλο σημαίνει το αίτημα των ιδιοκτητών των φροντιστηρίων για «Αναθεώρηση θεσμικού πλαισίου – διεύρυνση των παρεχόμενων υπηρεσιών σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης » καθώς επίσης και για «Υπαγωγή της απογευματινής μη τυπικής εκπαίδευσης σε αναπτυξιακά προγράμματα τόσο για τους μαθητές , όσο και για τις επιχειρήσεις»; Μα ασφαλώς μυρίστηκαν ψητό (λέγε με ΕΣΠΑ» και έτρεξαν να διεκδικήσουν μερίδιο. Όπως είχαν ζητήσει παλιότερα να αναλάβουν την πρόσθετη διδακτική στήριξη χωρίς όμως να το πετύχουν.

Βλέπετε είναι εύκολο για τους ιδιοκτήτες των φροντιστηρίων, όταν πρόκειται για υποχρεώσεις απέναντι στους εργαζόμενους στα φροντιστήρια, να δηλώνουν ευθαρσώς ότι εκείνοι ιδιωτεύουν και δεν αποτελούν κοινωφελή ιδρύματα και ότι λόγω κρίσης θα πρέπει να γίνουν περικοπές, αλλά όταν πρόκειται να κερδίσουν δεν τους πειράζει να γίνουν και λίγο «κρατικοδίαιτοι». Άλλωστε οι περισσότεροι από τους «ιδιώτες» είναι τελικά «ντούροι» κρατικοδίαιτοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Κατά τη διάρκεια της τελευταίας συνάντησης η αντιπροσωπεία της ΟΕΦΕ «έδωσε» στην υφυπουργό παιδείας και νέο ογκωδέστατο φάκελο με στοιχεία καθηγητών του δημοσίου που κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα λες και είναι η ΟΕΦΕ η ΕΥΠ του υπουργείου παιδείας. Στη συνέχεια φωτογραφήθηκαν όλοι μαζί σφραγίζοντας με τον καλύτερο τρόπο την αγαστή συνεργασία υπουργείου παιδείας και ΟΕΦΕ.

Ελέγχονται ως ανακριβείς οι φήμες που θέλουν τους εκπροσώπους της ΟΕΦΕ να έδωσαν στην υφυπουργό και έναν δεύτερο φάκελο με στοιχεία ιδιοκτητών φροντιστηρίων οι οποίοι δεν τηρούν τη συλλογική σύμβαση , δεν κολλάνε όλα τα ένσημα, κλπ

Σε σχέση με τα ιδιαίτερα μαθήματα των καθηγητών του δημοσίου. Ασφαλώς και είναι κατακριτέο και δεν πρέπει να γίνεται αλλά υπάρχουν θεσμοθετημένα όργανα για να κάνουν τους ελέγχους και να επιβάλλουν τις ποινές όπου χρειάζεται είτε πρόκειται για καθηγητές του δημοσίου είτε για ιδιοκτήτες φροντιστηρίων.

Δεν μπορεί στο όνομα της νομιμότητας να ενισχύουμε τον κανιβαλισμό και να μετατρέπουμε τους μισούς Έλληνες σε καταδότες που θα καταδίδουν τους άλλους μισούς.

Ο Τομ Χούπερ παράτησε τη δουλειά του ως σύμβουλος επενδύσεων και το έριξε στα ταξίδια. Όταν ήταν στον Παναμά παρατήρησε πως ορισμένοι αμερικανοί γονείς επέλεγαν on-line μαθήματα αντί ιδιαίτερων προκειμένου να βοηθούν τα παιδιά τους που αντιμετώπιζαν προβλήματα στο σχολείο. Γύρισε λοιπόν στη Μεγάλη Βρετανία και ίδρυσε πέρυσι την ΒrightSpark Εducation, μια πρωτοποριακή για τα δεδομένα της Ευρώπης επιχείρηση. Τι προσφέρει; Ινδούς φροντιστές που μέσω Διαδικτύου μαθαίνουν στους μικρούς βρετανούς μαθηματικά. Οι δάσκαλοι βρίσκονται στο Παντζάμπ και οι μαθητές στο Λονδίνο αλλά και σε άλλες πόλεις της Γηραιάς Αλβιώνας. Επικοινωνούν μέσω βιντεοκλήσης και στην οθόνη υπάρχει ένας λευκός πίνακας στον οποίο και οι δύο πλευρές γράφουν. Πλην κάποιων γονέων και τρία δημόσια δημοτικά σχολεία της χώρας χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες της ΒrightSpark. Τα μαθήματα στοιχίζουν 13,4 ευρώ, όταν η τιμή των ιδιαίτερων, με φυσική παρουσία δασκάλου, αγγίζουν και τα 22,4 ευρώ την ώρα. Αλλά και οι φροντιστές έχουν λαμβάνειν 7,85 ευρώ την ώρα. Ποσό διπλάσιο από τον μέσο μισθό στο Παντζάμπ. Οι βρετανοί δάσκαλοι, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν βλέπουν με καλό μάτι αυτήν τη νέα τάση.

(Πηγή τα Νέα)

Σημείωση του Ιστολογίου: η είδηση δεν είναι η ύπαρξη on line φροντιστηρίων αλλά το γεγονός ότι τρία δημόσια σχολεία της Μεγάλης Βρετανίας χρησιμοποιούν τις εκπαιδευτικές τους υπηρεσίες • σύντροφε Θέμη έφθασε η ώρα της ντε γιούρε αναγνώρισης!

Το γεγονός ότι η Κίνα εξάγει πάσης φύσεως προϊόντα στις ΗΠΑ, οδηγώντας σε δυσθεώρητα ύψη το αμερικανικό εμπορικό έλλειμμα, δεν αποτελεί είδηση. Να όμως που η οικονομική κρίση αναγκάζει πλέον έναν αμερικανό λυκειάρχη να επιχειρεί την εισαγωγή… εύπορων κινέζων μαθητών για να σώσει το σχολείο του από τη χρεοκοπία! Ο λόγος για τον Κένεθ Σμιθ, λυκειάρχη του σχολείου «Στερνς», στην πόλη Μίλινοκετ της Πολιτείας Μέιν, ο οποίος βλέποντας τα ετήσια έσοδα να παρουσιάζουν θεαματική πτώση εκπόνησε ένα πρωτότυπο σχέδιο διάσωσης του ιστορικού εκπαιδευτικού ιδρύματος. Και ήδη περιοδεύει ανά την Κίνα προκειμένου να μιλήσει με τοπικούς εκπαιδευτικούς φορείς και να προσελκύσει νεαρούς κινέζους μαθητές στη μικρή του πόλη. (Πηγή «Το Βήμα»)

Ο κ. Σμιθ θα επισκεφθεί διαδοχικά το Πεκίνο, τη Σανγκάη και άλλες δύο κινεζικές μεγαλουπόλεις. Εκεί, με τη βοήθεια ενός μεταφραστή, θα συνομιλήσει με γονείς από τη μεσαία τάξη της χώρας, η οποία, όπως θεωρεί, «έχει πολλά χρήματα να διαθέσει για την εκπαίδευση των τέκνων τους». «Οι έφηβοι της Κίνας θα χρειαστεί, προτού μπουν σε ένα αμερικανικό πανεπιστήμιο, να έρθουν σε επαφή με την αμερικανική κουλτούρα και τη ζωή στις ΗΠΑ» τονίζει ο κ. Σμιθ, προσθέτοντας: «Το λύκειό μας προσφέρει όλες τις κατάλληλες εκπαιδευτικές προϋποθέσεις σε έναν νέο άνθρωπο να προετοιμαστεί ακαδημαϊκά για την εισαγωγή του σε ένα κολέγιο». Έτσι το «Στερνς» προσφέρει στους κινέζους εφήβους στέγαση, τροφή και… γνώση στην προνομιακή τιμή των 20.000 ευρώ (27.000 δολάρια) ετησίως, ενώ υπόσχεται να διαμορφώσει προς το… κινεζικότερο ακόμη και το καθημερινό διατροφικό «μενού», περιλαμβάνοντας σε αυτό νουντλς, πάπια Πεκίνου και πιάτα με βάση το ρύζι! Για ποιον λόγο ένας κινέζος γονιός να στείλει το παιδί του στο λύκειο μιας πόλης μόλις 5.000 κατοίκων που βρίσκεται κυριολεκτικά στη μέση τού πουθενά; «Το σχολείο μας φημίζεται για το τμήμα τέχνης του, ενώ και το μουσικό τμήμα μας είναι ανάμεσα στα καλύτερα των ΗΠΑ» ισχυρίζεται ο λυκειάρχης, καταλήγοντας ότι «ο έφηβος θα έχει την ευκαιρία να κάνει πολλές δραστηριότητες, όπως ψάρεμα, κυνήγι και ορειβασία». Παραλείπει βέβαια να συμπληρώσει ότι το πλησιέστερο σινεμά και εμπορικό κέντρο απέχουν πάνω από μία ώρα με το αυτοκίνητο. Το βασικό πρόβλημα του κ. Σμιθ είναι η αμερικανική εκπαιδευτική νομοθεσία, η οποία δεν επιτρέπει σε αλλοδαπούς μαθητές να φοιτήσουν για περισσότερο από έναν χρόνο σε ένα αμερικανικό σχολείο. Για τον λόγο αυτόν, ο λυκειάρχης πιέζει τις Αρχές του Μέιν να αναθεωρήσουν την εκπαιδευτική νομοθεσία τους, επιτρέποντας σε ξένους μαθητές να φοιτούν για όσο χρονικό διάστημα επιθυμούν.