“Αν τα παιδιά θα δεινοπαθούν από τις συνεχείς εξετάσεις προαγωγής-απόλυσης και εισαγωγής , οι γονείς θα σηκώνουν τον δικό τους σταυρό του μαρτυρίου , καθώς θα αδυνατούν να στηρίξουν οικονομικά την προσπάθεια των παιδιών τους , καταφεύγοντας σε φροντιστήρια ή ιδιαίτερα . Όλοι το ξέρουν και πολλοί το βιώνουν ότι οι πανελλαδικές εξετάσεις εκτοξεύουν την ανάγκη για φροντιστήριο . Το ζήσαμε την εποχή του Αρσένη . Τώρα όμως η ελληνική οικογένεια δεν δύναται…” Το άρθρο παραλήρημα της συμπαθούς Πίκιας στην “Αυγή” πρέπει να το διαβάσετε γιατί αποτελεί την επιτομή της “αριστερής” κριτικής που αρνείται την αξιολόγηση και αδυνατεί να καθορίσει τον τρόπο πρόσβασης στη γνώση των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων υπέρ των οποίων θεωρητικά μάχεται … Με τέτοιες ιδεοληψίες η Κρατική Αριστερά πριμοδοτεί τελικώς την Αμάθεια των Εξαθλιωμένων που δεν μπορούν στις παρούσες συνθήκες … της μετάβασης προς στον Σοσιαλισμό να στείλουν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά σχολεία της αριστείας όπως ενίοτε πράττουν οι πολιτικοί τους Καθοδηγητές και Αρθρογράφοι … Υπάρχουν πολιτικές πρακτικές που υπογραμμίζουν την κοινωνική μας ευαισθησία και οφείλει η Αντιδογματική Αριστερά να διατυπώσει ρεαλιστικές προτάσεις πριν μας οδηγήσει στην αταξική κοινωνία των ιδεολογικών μας προπατόρων στην οποία θα κτίσουμε την κοινωνία και τα σχολεία της από την αρχή …
Ο Γεώργιος Κωνσταντίνου Χατζητέγας γεννήθηκε στο Βουκουρέστι το 1957 από βλαχόφωνους Έλληνες γονείς και επαναπατρίσθηκε το 1966. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Από το 1982 διευθύνει φροντιστήρια γενικών εξετάσεων στην Αθήνα. Διδάσκει το μάθημα της Φυσικής σε υποψήφιους ΑΕΙ και ΤΕΙ. Αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά για επίκαιρα εκπαιδευτικά ζητήματα, συμμετέχει σε προγράμματα εφαρμοσμένου επαγγελματικού προσανατολισμού και σε πλήθος σχετικών σεμιναρίων – διαλέξεων – εκπομπών σε όλη την Ελλάδα. Είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών και της Εταιρείας Αρωμανικού Πολιτισμού. Το 2004 εκλέχθηκε Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών Φροντιστών Ελλάδας. … ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Η Ανατροπή του Ελληνικού Μύθου είναι ένα δοκίμιο που συμπυκνώνει τις αναζητήσεις και τους προβληματισμούς μιας δημιουργικής και πολυτάραχης οκταετίας στην πρώτη γραμμή, στα συλλογικά δρώμενα των Φροντιστών. Το βιβλίο αποδεικνύει ότι το φροντιστήριο δεν αποτελεί ένα εγχώριο φαινόμενο, αλλά διεθνές και διαχρονικό εκπαιδευτικό γεγονός. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Συμπληρώστε το e-mail σας στο παρακάτω πεδίο για να ενημερώνεστε πρώτοι από το ιστολόγιο.