Month: February 2013

“Τις προάλλες έγινε ο κακός χαμός σε γνωστό σχολείο, γιατί καθηγήτρια στη Γ΄ Λυκείου τόλμησε να μη μοιράσει παντού 20άρια στην έκθεση, χαλώντας προφανώς τις προοπτικές κάποιων βλασταριών, ενόψει των πανελληνίων εξετάσεων. Ορμησαν εναντίον της γονείς, την απείλησαν και μόνο που δεν την έδειραν, γιατί έβαλε αξιοκρατικά τους βαθμούς, όπως άλλωστε είναι και το πνεύμα του νόμου. Πρόκειται για τον νόμο που θέλει τους βαθμούς του σχολείου να παίζουν κάποιο ρόλο στη διαμόρφωση του τελικού βαθμού των πανελληνίων, προκειμένου τα παιδιά να μην αδιαφορούν πλήρως στις τελευταίες τάξεις, ρίχνοντας αποκλειστικά το βάρος τους στα φροντιστήρια .” Άρθρο του Άγγελου Στάγκου στην “Καθημερινή” με τον εύγγλωτο τίτλο “Κοινωνία κατά Αξιοκρατίας” …

Εν μέσω των εγχώριων προβληματισμών και των φοβικών παλινωδιών, για την αναδιάταξη σχολών και τμημάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης οι οποίοι ωστόσο κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση είναι χρήσιμο να καταγράψουμε τα μεγέθη της παγκόσμιας αγοράς της εκπαίδευσης. Η ανάπτυξη των ιδιωτικών μορφών της Παιδείας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης έχει υπερβεί αισίως τα 4,4 τρις δολάρια διπλασιάζοντας σχεδόν τον κύκλο των εργασιών της από το 2005 και εντεύθεν σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία έγκυρης Βρετανικής επενδυτικής τράπεζας. Οι ρυθμοί μάλιστα των επόμενων ετών αναμένονται θεματικά υψηλοί μέχρι το 2017 και ιδιαίτερα σε τομείς οι οποίοι έρχονται στο προσκήνιο με τις μεγάλες πια ταχύτητες των τηλεπικοινωνιών στον τομέα του e-learning που αναμένεται να έχει θεαματική διείσδυση στην δια βίου εκπαίδευση.
Οι λόγοι της επέκτασης των ιδιωτικών επενδύσεων στην Παιδεία είναι προφανείς. Μείωση της δημόσιας χρηματοδότησης, διαρκής αύξηση του αριθμού των ενηλίκων που εκπαιδεύονται και μετεκπαιδεύονται και ασφαλώς η τεράστια σημασία της εκπαίδευσης στις αναδυόμενες οικονομίες της γνώσης. Η ιδιωτικοποίηση μέσω διδάκτρων αλλά και συνεργασιών με ιδιωτικές εταιρίες είναι πλέον γεγονός στην τριτοβάθμια των προπτυχιακών σπουδών και στην τεταρτοβάθμια των εξειδικευμένων μεταπτυχιακών. Η χώρα μας μπορεί να έχει εξαιρεθεί προς το παρόν από τον κανόνα των διδάκτρων στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι οι μεταπτυχιακές σπουδές στα κρατικά μας πανεπιστήμια τιμολογούνται αδρά.
Οι ιδιωτικές τάσεις της παγκόσμιας εκπαίδευσης καταγράφονται με το πιο χαρακτηριστικό τρόπο στις μεταρρυθμίσεις οι οποίες επιχειρούνται στην Αγγλία στην οποία χιλιάδες σχολεία προσχωρούν σε προγράμματα εκπαιδευτικής και οικονομικής ανεξαρτησίας. Τα ανάδοχα σχολεία που προκύπτουν από την μετεξέλιξη των κρατικών, με την προσφιλή στα εκπαιδευτικά ήθη ονομασία «Ακαδημία», έχουν τροφοδοτήσει την πολιτική αντιπαράθεση καθώς οι συντηρητικοί με επικεφαλή τον επίμονο υφυπουργό Παιδείας Michael Gove επιχειρούν να απαλλάξουν το κράτος από την σχετική οικονομική επιβάρυνση. Τα εξαιρετικά αποτελέσματα των ανάδοχων σχολείων αποτελούν το κύριο επιχείρημα εκείνων που εισηγούνται τις εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις στην εκπαίδευση. Οι αντιπαραθέσεις όμως στην Βρετανική Επικράτεια έχουν εσχάτως κύριο θέμα τον τρόπο εισαγωγής στα Πανεπιστήμια καθώς η σημερινή κυβέρνηση οραματίζεται την κατάργηση των περίφημων GCSEs από ένα αξιόπιστο αγγλικό απολυτήριο κατά τα πρότυπα της Γαλλίας και της Γερμανίας. Οι συζητήσεις για τον τρόπο εισαγωγής στα Πανεπιστήμια αλλά και για τα Φροντιστήρια δεν αποτελούν μια εγχώρια υπόθεση όπως πολλοί πιστεύουν και τροφοδοτούν με μεγάλες εντάσεις τον εκπαιδευτικό διάλογο αναφορικά με την αδιάβλητη και αξιοκρατική επιλογή των καλύτερων σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το κρατικό σχολείο μετεξελίσσεται και μετασχηματίζεται σε δημόσιο υπό την έννοια της συμβολής του κράτους, των πολιτών και των δυνάμεων της ιδιωτικής οικονομίας από τον χώρο των επιχειρήσεων. Την ανάγκη αυτή μάλιστα υπογραμμίζει το σχέδιο δράσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη διδασκαλία της επιχειρηματικότητας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης που δημοσιοποιήθηκε τον προηγούμενο μήνα. Σε αντίθεση με τις εγχώριες συντεχνιακές απόψεις περί παιδείας κάθε μαθητής στο σύγχρονο Ευρωπαϊκό Σχολείο θα πρέπει να έχει επιχειρηματικές εμπειρίες που να προκύπτουν από τα εκπαιδευτικά προγράμματα όλων των βαθμίδων. Οι μεταρρυθμίσεις που επιχειρούνται στην πολύπαθη Παιδεία μας είναι ανάγκη να λάβουν υπόψη τους τον παγκόσμιο αναπροσανατολισμό με κριτήριο το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα.