Η φθορά του «Λέντζου» και του περίφημου φραπέ του ήρθε ως συνέπεια της επικράτησης του εσπρέσο , των νέων ήχων και μουσικών , των ηθών και εθίμων που επικράτησαν σταδιακά στη νεολαία . Ο κύριος Χρήστος δεν προσαρμόστηκε , δεν ανακαίνισε το μαγαζί του , με αποτέλεσμα άλλα , πιο φωτεινά , με δυνατή μουσική , με ψηλόλιγνες κοπέλες για «κράχτη», με συστήματα μετάδοσης NOVA και ΟΤΕ TV να «τραβούν» όλο και περισσότερη πελατεία . Ο «φραπέ αλά “Λέντζος”» έγινε τραγούδι και η καφετέρια το σημείο συνάντησης , κατά τις δεκαετίες 1970-1990 , όλης της Αθήνας . Από τα μέσα Φεβρουαρίου αποτελεί ανάμνηση … Το ιστορικό στέκι της (τότε) νεολαίας του Παγκρατίου , της θρυλικής ομάδας μπάσκετ της περιοχής την περίοδο 1985-1995 , αλλά και μετά τα «πέτρινα χρόνια» της Γ’ Εθνικής , κατέβασε ρολά . (ο Μιχάλης Γελαντάλις στην “Ελευθεροτυπία” μας θυμίζει την ρομαντική “φθορά” των μύθων που δεν “επιβιβάσθηκαν” στις νέες εποχές …)