Βρέθηκα τις μέρες των εορτών σε πρωτεύουσα αγροτικού νομού στον οποίο εκατοντάδες απολυμένοι εργαζόμενοι από τις επιχειρήσεις μιας μονοπωλιακά κρατικοδίαιτης γεωργικής ένωσης διεκδικούν μισθούς και αποζημιώσεις ετών . Ο αξιόπιστος αφηγητής των πεπραγμένων της πολύπαθης ιδέας του κρατικοδίαιτου συνεταιρισμού , μεταξύ των άλλων πολλών ιστοριών καταχρήσεων και κακοδιοίκησης που μου διηγήθηκε , φρόντισε να οδηγήσει τον περίπατό μας στο κεντρικότερο σημείο της πόλης στο οποίο ένα νέο κατάστημα ευκαιριών επιγράφει την εμπορική αποστολή του , “500.000 είδη , ότι πάρεις 1 ευρώ” . Κατά σύμπτωση ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης του καταστήματος υπήρξε ο ταμίας της ένωσης ο οποίος κατηγορείται για ισόποση με την αναγραφόμενη στον τίτλο του καταστήματος κατάχρηση ! Ο αυτοσαρκασμός της ατιμωρησίας και της αμετροέπειας ξεκίνησε μερικές δεκαετίες πριν όταν οι μίζες και τα “δώρα” ετύγχαναν της ευλογίας των κυβερνώντων και συμπυκνώνοταν στο ιστορικό απόφθεγμα “είπαμε να κάνει ένα δώρο στον εαυτό του, αλλά όχι και πεντακόσια εκατομμύρια” . Οι μεγαλοσυνδικαλιστές που οδήγησαν τον επιδοτούμενο συνεταιρισμό στην χρεοκοπία αφού έγιναν πανελληνίως γνωστοί με ατάκες του τύπου “όλα τα κιλά όλα τα λεφτά” έχουν ήδη ανοίξει νέο “μαγαζί” μέσα στα γραφεία της υπό εκκαθάριση ένωσης … Όσοι ονειρεύονται το νόστιμο ήμαρ στον απελθόντα κρατισμό της ρεμούλας ας παραμείνουν γραφικοί και έστω ατιμώρητοι νοσταλγοί … Εμείς όμως που ασκούμε την τέχνη της εργασίας ας υπερασπισθούμε το έργο που επιτελούμε με διαφορετικές και ανατρεπτικές λογικές οικονομίας και καινοτομίας . Τι εννοώ σύντροφοι ; Αλλαγή νοοτροπίας πρώτα-πρώτα . Σε πόλη της περιφέρειας , γειτονική της προηγούμενης , διακεκριμένος συνάδελφος φροντιστής της Φυσικής επιστήμης , αφού καταδίκασε τους επίορκους ιδιαιτεράδες που , εκτός των άλλων αθεμίτων , έχουν καταβάσει τιμές , μου εξομολογήθηκε ειλικρινώς ότι το μάθημα του σε 5μελείς ομάδες διατιμάται 150 ευρώ μηνιαίως με απόδειξη των 45 ευρώ ! Έχουμε δικαίωμα κριτικής στην φοροδιαφυγή όταν και εμείς την ασκούμε ; Στην ίδια πόλη μια φανατική αναγνώστρια του ιστολογίου , νεαρή και γοητευτική φιλόλογος με ρώτησε ξανά και δια ζώσης “που να αναζητήσω έργασία ;”. Να σχεδιάσεις μαζί με συναδέλφους σου συμπληρωματικών ειδικοτήτων ένα Φροντιστήριο , με ολοκληρωμένες νόμιμες υπηρεσίες υψηλών προδιαγραφών , από το Δημοτικό και τις Ξένες Γλώσσες , μέχρι το Λύκειο και τις Πανελλαδικές . Η ποιοτική ιδιωτική εκπαίδευση είναι διαχρονικό ζητούμενο και ασφαλώς μέσα στην κρίση θα ανασυντεθεί προσαρμοζόμενη στις πενιχρές δυνατότητες της οικογένειας που θέλει να μορφώσει τα παιδιά της . Ποιά Φροντιστήρια θα επιβιώσουν ως επιχειρήσεις ; Εκείνα που θα προσαρμοσθούν ταχέως στα σκληρά δεδομένα της εποχής και θα συνδέσουν την ευθύνη των Δασκάλων τους με το ζοφερό μέλλον της κοινωνίας που δοκιμάζεται καθώς προσπαθεί να ανακαλύψει ξανά την εργασία και την δημιουργία … Εκείνα που θα διαθέτουν το ψυχικό απόθεμα των στελεχών τους να αγωνισθούν στην κρίση με επίγνωση των συνθηκών του περιβάλλοντος . Η αυτογνωσία όμως , σε κάθε παχιά ή ισχνή εποχή , εκλίπει , γιατί οι άνθρωποι λατρεύουν μάλλον την απληστία και την ματαιοδοξία και ποτέ δεν ταξιδεύουν ούτε καν νοερά στις γειτονιές της μεγάλης φτώχειας ανά την Υφήλιο . Καλή Χρονιά σε Όλους !