Month: June 2012

Καλημέρα σύντροφοι , εκλόγες σήμερα μετά από την πρόκριση η οποία θα επηρεάσει το αποτέλεσμα ! Ο ποδοσφαιρικός Σαμαράς σώζει τον πολιτικό μου έλεγε χθες βράδυ επιφανής δημοσιογράφος που έχει χιούμορ και δεν συμπαθεί τον Αλέξη που επελαύνει χωρίς να θέλει το γκόλ που οδηγεί σε επαχθείς αναμετρήσεις τις επόμενες ώρες … Η Ρένα έλεγε χθες “κάναμε ότι περνούσε από το χέρι μας για να έρθουμε δεύτεροι …” . Ο λαός αποφασίζει σήμερα όμως κανένας δεν μας έπεισε …

Σε ανακοίνωση του ΣΙΕΙΕ προς τα μέλη του, με ημερομηνία 12 Ιουνίου 2012 , γίνεται διαστρέβλωση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την ιδιωτική εκπαίδευση, δια της μεθόδου της αναπαραγωγής φράσεων ενός ανυπόγραφου άρθρου της εφημερίδας «Τα Νέα», το οποίο με τη σειρά του είχε απομονώσει ένα μέρος μιας πρότασης του εκλογικού μας προγράμματος και -με αυτό τον τρόπο- είχε παρουσιάσει διαστρεβλωμένη την άποψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την ιδιωτική εκπαίδευση.
Ζήτημα αιχμής για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι η αναμόρφωση και η επικαιροποίηση του νομικού πλαισίου που διέπει την ιδιωτική εκπαίδευση και στη συνέχεια η αυστηρή τήρηση του.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ η τήρηση της νομιμότητας στη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων, των φροντιστηρίων και των ιδιωτικών ΙΕΚ, καθώς και η εργασιακή διασφάλιση των ιδιωτικών λειτουργών είναι άμεσα συνυφασμένα ζητήματα.
Οι Έλληνες γονείς δίνουν ετησίως περίπου 2 δισεκατομμύρια ευρώ για φροντιστήρια ξένων γλωσσών και προετοιμασίας των πανελλαδικών εξετάσεων, για ιδιαίτερα μαθήματα, για ωδεία, γυμναστήρια και άλλες εκπαιδευτικές υπηρεσίες. Εάν στα 2 δισ. ευρώ προστεθούν τα δίδακτρα για ιδιωτικά σχολεία, τα έξοδα για σπουδές σε ΑΕΙ σε διαφορετική πόλη, από εκείνη της μόνιμης κατοικίας και τα δίδακτρα για τις μεταπτυχιακές σπουδές, το ποσό εκτοξεύεται στα 5,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Να σημειωθεί ότι το 40% της συνολικής ιδιωτικής εκπαιδευτικής δαπάνης κατατίθεται σε υπηρεσίες που δεν παρέχει το ελληνικό δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα.
Η αναβάθμιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, οδηγεί στη συρρίκνωση της ιδιωτικής εκπαίδευσης με τελική επιδίωξη τον μηδενισμό των οικογενειακών δαπανών για εκπαιδευτικές ανάγκες. Στο μεταξύ τόσο τα ιδιωτικά όσο και τα δημόσια σχολεία θα πρέπει να πληρούν κοινούς και αυξημένους ποιοτικούς όρους λειτουργίας (υποδομές, προσωπικό κ.λπ.), ενώ φυσικά θα πρέπει να διασφαλίζονται πλήρως τα εργασιακά δικαιώματα των ιδιωτικών εκπαιδευτικών.

Έχω την πολιτική πεποίθηση και διαίσθηση που με υπόγειους συνειρμούς οδηγεί τις σκέψεις μου στο αριστούργημα του Bernardo Bertolucci «The Last Emperor». Το κύκνειο άσμα του κρατισμού επέρχεται για να ζήσει τους τελευταίους μήνες της εποποιίας του στην Απαγορευμένη Πόλη που είναι Ανοχύρωτη. Εδώ έφτασε το τέλος της αυτοκρατορίας του μπασκετικού Παναθηναϊκού στη αναπόφευκτη φυσική βαρύτητα που αποτυπώνεται στη φράση «Ό, τι ανεβαίνει … κατεβαίνει». Έτσι είναι η ζωή σύντροφοι, φτου και από την αρχή. Ως συνέχεια μιας χθεσινής συζήτησης που μου έδωσε ερεθίσματα σκέψεων και επιχειρήματα υλοποιώντας το «φτου από την αρχή», ας αναρωτηθούμε ανασχεδιάζοντας στο φως της μέρας την πολιτική των εκπαιδευτικών μας επιχειρήσεων. Ποια είναι επί παραδείγματι τα λογικά δίδακτρα αυτής της εποχής που μπορεί να πληρώνει ένας γονιός της δοκιμαζόμενης χώρας για μια ποιοτική και ανταποδοτική φροντιστηριακή προετοιμασία; Ποια λειτουργικά έξοδα έχουμε και ποια είναι στη βάση των διδάκτρων μας η δίκαια αντιμισθία όλων ημών που διδάσκουμε; Αν όλα αυτά αποτυπωθούν χωρίς καμία εικονική προθήκη εντυπώσεων, τότε ίσως μέσα από την τραγική συγκυρία αυτής της κατάπτωσης μπορούμε να επιβεβαιώσουμε το λαϊκό χαρακτήρα των φροντιστηρίων στη συνείδηση της κοινωνίας. Κοντολογίς αυτό σημαίνει ότι κόβω όλες τις αποδείξεις και οι συμφωνίες με όλους τους συντελεστές της προσπάθειας είναι ευανάγνωστες και τηρούνται στο ακέραιο. Όταν η διαφορά εσόδων και εξόδων είναι θετική και όλοι οι φόροι και οι εισφορές αποπληρωμένες στη βάση μιας πραγματικής συμφωνίας, κανένας δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να εγκαλέσει με προκλητικό τρόπο κανέναν. Το ελληνικό λαϊκό φροντιστήριο πρέπει να κερδίσει μέσα στην τρέχουσα συγκυρία την απόλυτη συμμόρφωσή του στη νομιμότητα αφουγκραζόμενο το δόγμα «πρώτα ο δοκιμαζόμενος γονιός». Είναι φαντάζομαι αυτονόητο και κατανοητό ότι υπάρχουμε χάριν των μαθητών και των γονέων τους που πληρώνουν το τίμημα της χρεοκοπίας στην Ανοχύρωτη Πόλη που ετοιμάζεται να υποδεχθεί τον Τελευταίο Αυτοκράτορα που υπόσχεται την κατάργηση των επιχειρήσεων στην παιδεία χωρίς κανένας να τον λαμβάνει σοβαρά υπόψη. Μήπως θα έπρεπε;

Η ανακοίνωση του επικαιροποιημένου προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί την εύλογη ανησυχία του Συνδέσμου Ιδρυτών Ελληνικών Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων, ο οποίος στην επιστολή που ακολουθεί προς τον κ. Αλέξη Τσίπρα αναρωτιέται αν το πρόγραμμά του συμπεριλαμβάνει «στις επιχειρηματικές δραστηριότητες της παιδείας» και τα ιδιωτικά σχολεία. Εξ όσων γνωρίζουμε επίσημη απάντηση δεν υπάρχει προς το παρόν. Τα φροντιστήρια πάντως μπορώ να πω μετά βεβαιότητας ότι ανήκουν στο πνεύμα και στο γράμμα των προγραμματικών προτεραιοτήτων. Υπό την έννοια αυτή είναι εντελώς ανόητο να ανησυχούμε για την τύχη της μετενέργειας και των συμβάσεων αν τελικά προηγηθεί η κατάργηση των φροντιστηρίων ! Εμείς δεν σηκώνουμε βεβαίως καμία μαύρη σημαία για δύο σημαντικούς λόγους. Πρώτον, θεωρούμε αναγκαία την έλευση στο προσκήνιο των δυνάμεων που ονειρεύονται κρατικά μονοπώλια στην εκπαίδευση για να σβήσουν με πανηγυρικό τρόπο οι ψευδαισθήσεις του υπαρκτού παραλογισμού. Δεύτερον, δεν ανησυχούμε για την επαγγελματική μας τύχη γιατί ευτυχώς σε όλες τις γωνιές του πλανήτη το φροντιστήριο υποστηρίζει την εκπαίδευση και εμείς με το ελληνικό know how εύκολα θα επιβιώσουμε ως μετανάστες. Ούτως ή άλλως η λογική έχει προ πολλού μεταναστεύσει από τη δύσμοιρη χώρα. Δεν ονειρεύομαι όμως σε καμία περίπτωση την επιστροφή μου στην door to door παράδοση μαθημάτων, την οποία άσκησα αδιαλείπτως ως φοιτητής από το 1976 μέχρι το 1982. Και για να θυμηθούν οι παλαιότεροι ξεκίνησα με ωριαία αντιμισθία των 120 δραχμών και το 1982 που αποχαιρέτισα οριστικά τα μαύρα ιδιαίτερα η ωριαία αντιμισθία είχε ανέλθει στις 1400 δραχμές. Δείτε την επιστολή που σας προανέφερα και μην υποκύπτετε σε καμία κινδυνολογία γιατί τα προγράμματα συνήθως δεν εφαρμόζονται. Αν κατ’ εξαίρεση η ελληνική κοινωνία αποδεχθεί με κανόνες δημοκρατίας ένα κρατικό μοντέλο ίσων ευκαιριών στην παιδεία χωρίς επίορκους μαυραγορίτες τότε και εμείς θα χειροκροτήσουμε γιατί προφανώς δεν ανήκουμε στους δογματικούς και τους φοβισμένους. Η ζωή είναι γεμάτη προκλήσεις σύντροφοι και αυτό είναι συναρπαστικό.

Προς
τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ
Κύριο Αλέξη Τσίπρα

Κύριε Πρόεδρε,

Λάβαμε γνώση της παρουσίασης του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» στις 2/6/2012.

Στην παρουσίαση του προγράμματος υπάρχει αναφορά στην ιδιωτική εκπαίδευση η οποία όπως αναγράφεται στην εφημερίδα, έχει ως εξής :

«Αναφορά στην κατάργηση κάθε ιδιωτικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας σε όλες τις βαθμίδες της Παιδείας, χωρίς ωστόσο να ξεκαθαρίζεται αν θα καταργηθούν τα ιδιωτικά σχολεία.»

Παρακαλούμε να μας γνωρίσετε ποιες ακριβώς είναι οι θέσεις του κόμματός σας σε σχέση με την ιδιωτική εκπαίδευση γενικότερα (π.χ. παιδικούς σταθμούς, φροντιστήρια ξένων γλωσσών και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) και ειδικότερα σε σχέση με τα ιδιωτικά σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που εκπροσωπεί ο Σύνδεσμος Ιδρυτών Ελληνικών Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων, προκειμένου και εμείς να ενημερώσουμε τα μέλη μας, τους εργαζόμενους στα ιδιωτικά σχολεία, τους γονείς των 100.000 περίπου μαθητών μας, αλλά και τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις που παρέχουν τις υπηρεσίες τους στα ιδιωτικά σχολεία κ.λπ.

Είμαστε βέβαιοι ότι θα ανταποκριθείτε άμεσα στο ερώτημά μας και αναμένουμε σύντομα την απάντησή σας.
Με τιμή
Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΙΕΙΕ

Κανένας λογικός άνθρωπος στο χώρο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας δεν επιθυμεί την βλαπτική μεταβολή κάθε θεμιτής και νόμιμης ανταμοιβής . Όταν όμως οι καιροί το επιτάσσουν η ανάγκη της συνεννόησης είναι υπεράνω κάθε ακραίας διεκδίκησης που αναφέρεται στις συνθήκες εκείνες που δεν υπάρχουν πια στην ελληνική κοινωνία . Το πιο οδυνηρό για ένα δάσκαλο που επιχειρεί στην εκπαίδευση είναι να κλείνει το εκπαιδευτήριό του και εξίσου δυσάρεστο γεγονός είναι δεκάδες καθηγητές να χάνουν την εργασία τους. Οι όποιες τελικές διευθετήσεις πρέπει να αποτιμηθούν με βάση τη νομιμότητα κάθε συναλλαγής, τη δυνατότητα των γονέων να ανταποκριθούν στην καταβολή λογικών διδάκτρων και την συνακόλουθη βιωσιμότητα της φροντιστηριακής επιχείρησης. Η αποτίμηση αυτή είναι απλή και εύκολη αν μετρήσουμε το μέσο όρο των μαθητών, τα πραγματικά δίδακτρα της φροντιστηριακής αγοράς, τις πάγιες δαπάνες και κάθε άλλο λειτουργικό κόστος. Η οικονομική αυτή θεώρηση που λαμβάνει πρωτίστως υπόψη της την πολύωρη διδακτική απασχόληση των μετόχων της φροντιστηριακής επιχείρησης μπορεί να δώσει το μέτρο της ηθικής και προπάντων νόμιμης ανταμοιβής κάθε συνεργαζόμενου καθηγητή που προσπορίζει έσοδα από την αποκλειστική του διδακτική απασχόληση χωρίς πρόσθετα ιδιαίτερα «μαύρα» και αθεμίτως ανταγωνιστικά. Ο κλάδος δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να διολισθήσει ξανά σε εξωπραγματικές συμβάσεις, υλοποιήσιμες από ελάχιστους συνεπείς οι οποίες να ικανοποιούν μόνο τη συνδικαλιστική αυταρέσκεια και να εξαναγκάζουν τις εκπαιδευτικές επιχειρήσεις σε φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή. Η ελληνική κοινωνία πάσχει σοβαρά σε αριθμητικές δεξιότητες και πράξεις οι οποίες μπορούν να γίνουν με αντικειμενικό τρόπο γιατί η επιβίωση όλων μας προέχει. Η εξαφάνιση των νομίμων φροντιστηρίων με λαϊκά δίδακτρα και κανόνες νόμιμης επιβίωσης θα πριμοδοτήσει την οριστική επικράτηση της μαύρης αγοράς. Πέρα όμως από τις αριθμητικές αδεξιότητες διαθέτουμε και αδυναμία κατανόησης πως είναι δυνατόν κάποιοι να εύχονται στα κείμενά τους την κατάργηση των φροντιστηρίων και σε άλλα κείμενα με λαϊκίστικο φιλεργατισμό να διαμαρτύρονται για το κλείσιμο μονάδων στις οποίες καμία βλαπτική μεταβολή επιβίωσης δεν επέτρεψαν .