Με αυτές τις σκέψεις στο νου μου, μελετώ ξανά και ξανά τα προχθεσινά θέματα του διαγωνίσματος στα μαθηματικά κατεύθυνσης. Οφείλω να ξεκαθαρίσω τη θέση μου, ευθύς εξ αρχής : Το διαγώνισμα μου άρεσε. Μου άρεσε πολύ. Το βρήκα άρτιο, πλήρες, έξυπνο, απαιτητικό… όπως πιστεύω ότι πρέπει να είναι ένα σωστό και δίκαιο διαγώνισμα . Σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας των παιδιών που με εμπιστεύθηκαν, κάθε διδακτική μου παραίνεση είχε ως στόχο και φιλοδοξία, να υπηρετήσει τη δυνατότητα των μαθητών μου να αντεπεξέλθουν σε ένα τέτοιο διαγώνισμα. Όλα καλά, λοιπόν. Ή μήπως όχι; (μια ενδιαφέρουσα κριτική θεώρηση των προχθεσινών Μαθηματικών απο τον Μιχάλη Αμοιραδάκη)
To ιστολόγιο ενός φροντιστή