Month: October 2010

Σύμφωνα με άρθρα και πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν τύπο του σαββατοκύριακου δημοσιοποιήθηκαν τα βασικά στοιχεία του σχεδίου του υπουργείου παιδείας για τις αλλαγές στο λύκειο και τον τρόπο πρόσβασης. Το σχέδιο θα τεθεί σε διαβούλευση από την άνοιξη του 2011, δηλαδή μετά την ολοκλήρωση του διαλόγου για τις αλλαγές στα πανεπιστήμια, ώστε στη συνέχεια το σχετικό νομοσχέδιο να κατατεθεί στη βουλή και να ψηφιστεί με στόχο να εφαρμοστεί για πρώτη φορά στην Α΄ Λυκείου του σχολικού έτος 2011-2012, στη Β΄ Λυκείου του σχολικού έτος 2012-2013 και στη Γ΄ Λυκείου του 2013-2014, ώστε να συνδυαστεί με την εφαρμογή για πρώτη χρονιά του νέου συστήματος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση το 2014. Τα βασικά στοιχεία του σχεδίου είναι τα εξής:

Για το πρόγραμμα της Β’ και της Γ’ Λυκείου

Προβλέπεται έμφαση στα νέα ελληνικά και στις ξένες γλώσσες, περισσότερα μαθήματα επιλογής ανάμεσα σε έξι μεγάλες γνωστικές ενότητες και κοινωνικές δραστηριότητες. Το νέο σχέδιο προβλέπει εβδομαδιαίως 35 διδακτικές ώρες (έναντι 34 του τωρινού για τη Β’ και 31 για τη Γ’ Λυκείου του τωρινού προγράμματος) από τις οποίες 12 ώρες υποχρεωτικών μαθημάτων, 21 ώρες μαθημάτων επιλογής και 2 ώρες για δραστηριότητες σε περιβαλλοντικά και κοινωνικά θέματα.

Σύμφωνα με το σχέδιο αυτό κάθε μαθητής στη Β και στη Γ Λυκείου είναι υποχρεωμένος να παρακολουθήσει:

1. Υποχρεωτικά μαθήματα (12 ώρες). Τα μαθήματα αυτά είναι συγκεκριμένα:

• Νέα Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία (6 ώρες)

• Αγγλικά (3 ώρες)

• Φυσική Αγωγή (3 ώρες)

2. Μαθήματα επιλογής (21 ώρες)

Υπάρχουν έξι ομάδες μαθημάτων οι οποίες περιέχουν εξάωρα μαθήματα (υψηλού επιπέδου – εμβάθυνσης) και τρίωρα μαθήματα (βασικού επιπέδου). Ο μαθητής υποχρεούται να επιλέξει:

• Ένα εξάωρο μάθημα (υψηλό επίπεδο) από όποια ομάδα μαθημάτων επιθυμεί (εφόσον η ομάδα διαθέτει εξάωρο μάθημα) (6 ώρες) και

• Ένα τρίωρο μάθημα (βασικό επίπεδο) από καθεμιά μία από τις υπόλοιπες ομάδες (3 Χ 5 = 15 ώρες).

Οι ομάδες μαθημάτων επιλογής και τα μαθήματα που περιλαμβάνει η καθεμιά είναι:

Α. ΟΜΑΔΑ ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΣΙΑΣ

Μάθημα Υψηλού Επιπέδου: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία (6 ώρες).

Μαθήματα Βασικού Επιπέδου:

1.Αρχαία ελληνική γραμματεία (3 ώρες)

2.Αρχαία ιστορία (3 ώρες)

3.Ιστορία των ιδεών (3 ώρες)

Β. ΟΜΑΔΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ

Μάθημα Υψηλού Επιπέδου: Μαθηματικά (6 ώρες).

Μαθήματα Βασικού Επιπέδου:

Μαθηματικά βασικού επιπέδου (3 ώρες). Δεδομένου ότι το μόνο μάθημα βασικού επιπέδου στη συγκεκριμένη ομάδα είναι τα μαθηματικά, το μάθημα αυτό θα είναι υποχρεωτικό για όλους.

Γ. ΟΜΑΔΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

Μάθημα Υψηλού Επιπέδου: Φυσική (6 ώρες).

Μαθήματα Βασικού Επιπέδου:

1. Φυσική (3 ώρες)

2.Χημεία (3 ώρες)

3.Βιολογία (3 ώρες)

4. Περιβαλλοντικές επιστήμες (3 ώρες)

Δ. ΟΜΑΔΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

Μάθημα Υψηλού Επιπέδου: Οικονομία (6 ώρες).

Μαθήματα Βασικού Επιπέδου:

1.Οικονομία (3 ώρες)

2. Πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες (3 ώρες)

3. Ευρωπαϊκή Ιστορία (3 ώρες)

4.Ψυχολογία (3 ώρες)

5. Αρχές ηθικής και φιλοσοφίας (3 ώρες)

6. Θρησκευτικά (3 ώρες)

Ε. ΟΜΑΔΑ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ

Μαθήματα Υψηλού / Βασικού Επιπέδου:

1. Λατινικά (3 ή 6 ώρες).

2. Γαλλικά (3 ή 6 ώρες).

3. Γερμανικά (3 ή 6 ώρες).

4. Ιταλικά (3 ή 6 ώρες).

5. Ισπανικά (3 ή 6 ώρες).

Δεν έχει ξεκαθαριστεί εάν κάποιος μαθητής θα μπορεί να πάρει για το μάθημα των Αγγλικών περισσότερες από τις 3 ώρες που προβλέπονται υποχρεωτικά.

ΣΤ. ΟΜΑΔΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Μαθήματα Βασικού Επιπέδου:

1. Εικαστικά (3 ώρες)

2. Μουσική (3 ώρες)

3. Θέατρο και κινηματογράφος (3 ώρες)

Δεν έχει ξεκαθαριστεί εάν ένας μαθητής μπορεί να επιλέξει την ομάδα του Πολιτισμού, ως ομάδα υψηλού επιπέδου ή ομάδα θα προσφέρεται μόνο για μαθήματα βασικού επιπέδου.

3. Δραστηριότητες ευαισθητοποίησης σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα (2 ώρες)

Για το πρόγραμμα της Α’ Λυκείου

Σύνολο Ωρών Διδασκαλίας: 35 (έναντι 32 ωρών σήμερα)

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ (25 ώρες):

• Νέα Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία (4+2 =6 ώρες)

• Ιστορία (3 ώρες)

• Φυσική Αγωγή (3 ώρες)

• Αγγλικά (3 ώρες)

• Μαθηματικά (4 ώρες)

• Φυσική (3 ώρες)

• Χημεία (2 ώρες)

• Εργαστήριο Φυσικών Επιστημών (1 ώρα)

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ (10 ώρες):

Θα υπάρχουν 4 ομάδες μαθημάτων. Οι μαθητές θα πρέπει να παρακολουθήσουν υποχρεωτικά ένα μάθημα από κάθε ομάδα. Οι ομάδες είναι οι εξής:

Α. ΟΜΑΔΑ ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΣΙΑΣ (3 ή 5 ώρες)

Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία (5 ώρες).

Αρχαία Ελληνική Γραμματεία (3 ώρες).

Β. ΟΜΑΔΑ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ (2 ή 4 ώρες)

1. Θρησκευτικά

2. Ψυχολογία

3. Αρχές Οικονομίας

4. Ηθική και Φιλοσοφία

5. Κοινωνιολογία

6. Ιστορία της Τέχνης

Γ. ΟΜΑΔΑ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ (3 ώρες)

1. Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Ιταλικά

2. Μουσική, Εικαστικά, Θέατρο, Φωτογραφία, Κινηματογράφος

Δ. ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ (2 ώρες)

Με αντικείμενο τη δραστηριοποίηση των μαθητών σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα που θα τους ωθούν σε εθελοντικές δράσεις.

Το νέο σύστημα πρόσβασης

Τα βασικά σημεία του νέου συστήματος πρόσβασης που αναμένεται να εφαρμοστεί το 2014 είναι τα εξής:

• Η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα γίνεται με πανελλαδικές εξετάσεις σε τέσσερα μαθήματα (από τα έξι σήμερα).

• Τα ΑΕΙ και ΤΕΙ θα καθορίζουν τα εξεταζόμενα μαθήματα και τη στάθμιση της βαθμολογίας του κάθε μαθήματος για κάθε σχολή (προφανώς για την πρόσβαση σε ομοειδείς σχολές θα απαιτούνται τα ίδια μαθήματα και θα εφαρμόζονται οι ίδιοι συντελεστές στάθμισης).

• Θα συνυπολογίζεται ο βαθμός της Β΄ και Γ΄ τάξης Λυκείου, που θα προκύπτει και από ενδοσχολικές εξετάσεις.

• Οι εισακτέοι θα εισάγονται σε σχολή (π.χ. Οικονομικών Σπουδών, Νομικών Σπουδών κ.λπ.). Μετά το πρώτο έτος θα κατανέμονται στα επιμέρους τμήματα. Προτείνεται η ελεύθερη πρόσβαση στις σχολές χαμηλής ζήτησης.

• Δίνεται η δυνατότητα σε αποφοίτους ΙΕΚ να εισαχθούν σε ΤΕΙ μέσω ειδικών εξετάσεων και αφού έχουν πιστοποιήσει τις γνώσεις τους.

Πρώτες εκτιμήσεις και σχόλια

Με το σχέδιο του υπουργείου παιδείας, ο κάθε μαθητής της Β’ και της Γ’ λυκείου θα διδάσκεται οπωσδήποτε τα τρία υποχρεωτικά μαθήματα (Νέα Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, Αγγλικά, Φυσική Αγωγή), ένα μάθημα «υψηλού επιπέδου», πέντε μαθήματα «βασικού επιπέδου» και τις τις δραστηριότητες ευαισθητοποίησης. Για παράδειγμα:

Ένας μαθητής με προσανατολισμό στις θεωρητικές επιστήμες θα μπορούσε να διαλέξει:

• Ως προς το «υψηλό επίπεδο», το 6ωρο μάθημα της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματεία από την Ομάδα της Αρχαιογνωσίας και

• Ως προς το «βασικό επίπεδο», από τις υπόλοιπες ομάδες, τα εξής τρίωρα μαθήματα: Μαθηματικά, Βιολογία, Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες, Γαλλικά και Εικαστικά.

Ένας μαθητής με προσανατολισμό στις θετικές επιστήμες θα μπορούσε να διαλέξει:

• Ως προς το «υψηλό επίπεδο» το 6ωρο μάθημα των Μαθηματικών, από την Ομάδα των Μαθηματικών.

• Ως προς το «βασικό επίπεδο» από τις υπόλοιπες ομάδες τα εξής τρίωρα μαθήματα: Αρχαία Ιστορία, Φυσική, Οικονομία, Ιταλικά και Μουσική. κ.ο.κ.

Το σχέδιο έχει χαρακτηριστικά που προσιδιάζουν στη δομή του προγράμματος International Baccalaureate (IB). Ήδη, γύρω από το σχέδιο, έχει αναπτυχθεί ένας άτυπος διάλογος καθώς έχει δοθεί σε στελέχη εκπαίδευσης στην Αθήνα και την περιφέρεια. Ταυτόχρονα, το υπουργείο μελετά και τη δυνατότητα εφαρμογής του σχεδίου με βάση τις υποδομές (π.χ. υπάρχουν οι αίθουσες;), το προσωπικό (π.χ. πόσοι εκπαιδευτικοί θα χρειαστούν και σε τι επίπεδο επιμόρφωσης;) και γενικότερα, το κόστος του σχεδίου.

Το ντοκιμαντέρ «Περιµένοντας τον Σούπερµαν» καταγράφει την πλήρη αποτυχία του εκπαιδευτικού συστήµατος στις Ηνωµένες Πολιτείες και υπενθυμίζει ότι δεν υπάρχει κανένας υπερήρωας για να το σώσει. Το «Περιµένοντας τον Σούπερμαν» είναι ένα δριµύ κατηγορώ που ήδη διχάζει τις Ηνωμένες Πολιτείες. Απέσπασε τους επαίνους του Μπαράκ Οµπάµα, αλλά και αρνητικά σχόλια από φιλελεύθερα µέσα ενημέρωσης όπως οι «Νew Υork Τimes» που θεωρούν ότι µπαίνουν στο στόχαστρο δάσκαλοι και καθηγητές. Δηµιουργός του ντοκιµαντέρ είναι ο Ντέιβις Γκουγκενχάιµ, σκηνοθέτης του βραβευμένου ντοκιµαντέρ «Η άβολη αλήθεια» για την κλιµατική αλλαγή στον πλανήτη. Αυτήν τη φορά η άβολη αλήθεια που καλούνται να αντιµετωπίσουν οι Αµερικανοί είναι η πλήρης αποτυχία του εκπαιδευτικού τους συστήµατος. Η «Washington Ρost» προβλέπει ότι «αυτή η ταινία θα κάνει τουλάχιστον την ίδια αίσθηση που είχε κάνει το ντοκιµαντέρ για το περιβάλλον, καθώς λίγες ηµέρες µετά την πρεµιέρα του στη µεγάλη οθόνη είναι ήδη σαφές ότι θα βρεθεί στο επίκεντρο µιας διαµάχης τουλάχιστον για δυο χρόνια». Οι επιδόσεις των αµερικανών µαθητών είναι από τις χειρότερες στις ανεπτυγμένες χώρες: καταλαµβάνουν την 25η θέση ανάµεσα στις τριάντα χώρες στα µαθηµατικά, την 21η στις φυσικές επιστήµες. Το 69% των µαθητών της Γ’ γυμνασίου δυσκολεύεται στη γραφή και την ανάγνωση, το 68% είναι κάτω από τη βάση στα µαθηµατικά. Στην Καλιφόρνια, το 20% των µαθητών εγκαταλείπει το σχολείο πριν πάρει το απολυτήριο. Κατά συνέπεια, τα περισσότερα σχολεία στις Ηνωµένες Πολιτείες είναι στην πραγµατικότητα φάµπρικες παραγωγής αναλφάβητων. Η µόνη ελπίδα που έχουν οι γονείς για να λάβουν τα παιδιά τους µια στοιχειωδώς καλή µόρφωση είναι τα ιδιωτικά σχολεία. Τα δίδακτρα, όµως, µπορεί να φτάσουν ακόµη και τα 30.000 δολάρια. Η άλλη λύση είναι τα ελάχιστα καλά δηµόσια σχολεία. Σε αυτή την περίπτωση, οι γονείς θα πρέπει να ελπίζουν στην καλή τους τύχη: καθώς τα σχολεία αυτά δέχονται πολλές αιτήσεις για εγγραφές λόγω της φήµης τους, επιλέγουν τους µελλοντικούς µαθητές τους µε κλήρωση.

Ο Ντέιβις Γκουγκενχάιµ παρακολουθεί µε την κάµερά του πέντε µαθητές που περιµένουν τα αποτελέσµατα της κλήρωσης. «Μπαµπά», ακούγεται να ρωτά η 12χρονη Ντέιζι τον πατέρα της έξω από ένα σχολείο του Λος Άντζελες. «Κλήρωση δεν είναι εκείνο το πράγµα που δεν κερδίζει σχεδόν κανένας;». Η µόνη επιλογή για τους µαθητές που δεν τους χαµογελάει η τύχη είναι τα εργοστάσια των αναλφάβητων. «Εάν χάσεις την ευκαιρία, είσαι καταδικασµένος από τα έξι σου χρόνια», είναι ένα από τα συµπεράσµατα του ντοκιμαντέρ.

(ΤΑ ΝΕΑ, Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010)

Σημείωση του Ιστολογίου: οι κοινωνιολόγοι της εκπαίδευσης πρέπει να απαντήσουν στο βασανιστικό ερώτημα γιατί το κρατικό σχολείο αποτυγχάνει;

Το «Fame» (ελληνιστί ο «Πυρετός της Δόξας») και το «Όλα για το Πτυχίο» ήταν δύο από τα σίριαλ που παρακολουθούσαμε σαν τρελά όλα τα μαθητούδια του δεύτερου μισού της δεκαετίας του ’80… Τα παρακολουθούσαμε, μελώναμε και βάζαμε μέρα με τη μέρα, όλο και πιο αποφασιστικά, την υπογραφή μας στην επερχόμενη λυκειακή σύμβαση (θα κλειστώ στην τρύπα της επιτυχίας, θα παπαριάσω στα φροντιστήρια, δεν θα χάνω ούτε «και» ούτε «κόμμα» από τη θεωρία…) για τη Μεγάλη Είσοδο στα Πανεπιστήμια. (Σημείωση του Ιστολογίου: Όταν γράφονται άρθρα σαν κι αυτό που δημοσιεύεται στο «Ποντίκι», ίσως καταλάβετε γιατί η εθνική συνεννόηση είναι μακρινό όνειρο.)

Νομίζαμε πως και στην Ελλάδα η μεταδευτεροβάθμια ζωή είναι βερνίκι Μάντισον… «όπως Αμερική…». Η ζωή στα κολέγια και στα ΑΕΙ των ΗΠΑ, έτσι που περιγραφόταν σ’ αυτές τις νεανικές σειρές, έμοιαζε με αγαθή εκδοχή του μετέπειτα «Big Brother»… Ήταν αθώα τηλεοπτική ανάμνηση από ένα άγριο, ανταγωνιστικό μέλλον. Έρωτες, φιλίες, νευρικές ανορεξίες, κρίσεις άγχους λόγω υπερβολικού φόρτου, ηθικοπλαστικά επιμύθια, ταλέντο, επιβραβεύσεις και μουσικοχορευτικά στιγμιότυπα από το πουθενά, όπως ακριβώς θα τα σκηνοθετούσε ο Δαλιανίδης αν είχε γεννηθεί κι αυτός στη Μινεσότα…

Όλα αυτά διαδραματίζονταν υπό το άγρυπνο βλέμμα σεβάσμιων (όχι απαραίτητα λόγω ηλικίας) καθηγητών, που είχαν προηγουμένως περάσει από την Ιερά Εξέταση του πανταχού παρόντος ανώτερου Διοικητηρίου της Σχολής κι είχαν – μέχρι νεωτέρας – κερδίσει τη θέση και το κύρος τους. Ωστόσο συνέβαινε συχνά να τους φωνάζουν για αναφορά: «Η miss Berg στο γραφείο…». Ειδικά τους πιο δημοφιλείς. Κι εμείς οι τινέιτζερ τηλεθεατές αγωνιούσαμε μη και τους χάσουμε από τα προσεχή επεισόδια λόγω φιλολαϊκής τακτικής…

Αργότερα, ήρθαν βέβαια κι άλλα σίριαλ, ήρθαν και ταινίες… με θέμα τους στημένους φοιτητές των αυστηρών πανεπιστημίων που ακολουθούσαν εκούσια ή ακούσια τις εκπαιδευτικές και σταδιοδρομικές επιταγές των οικογενειών τους και ξεσπούσαν σε καταχρήσεις ή ακρότητες στο πλαίσιο κλειστών λεσχών με ελληνικά ονόματα (Alpha, Delta, Ομεga κ.λπ.). Κάποτε μάλιστα αυτοκτονούσαν ηττημένοι από την ανυπαρξία αληθινών επιλογών…

Αλλά αυτό συνέβη λίγα χρόνια μετά. Όταν είχαμε κι εμείς γίνει φοιτητές. Κι είχαμε καταλάβει ότι η Μεταδευτεροβάθμια Εκπαίδευση στην Ελλάδα είναι τελικά προβλέψιμη συνέχεια της Δευτεροβάθμιας ή, καλύτερα, της Πρωτοβάθμιας… και είναι ανοχύρωτη, κουρδισμένη από χρόνια για να μπει σε τροχιά απαξίωσης, φλου, τζάμπα – με την κακή την έννοια –, σουρεαλιστική. Βασίζεται στην αυτόματη γραφή των εκάστοτε υπευθύνων… Κι όποτε ξεπηδάει κάτι ιδιαίτερο από τα στουμπωμένα της σπλάχνα, έχει να κάνει με το μεγαλείο των «μονάδων»… Των ξεχωριστών ανθρώπων που ανθίζουν ακόμα και στις χωματερές των προθέσεων και των επιλογών…

Κάτι έπρεπε λοιπόν να γίνει με την Τριτοβάθμια. Και εγένετο… «Καλλικράτης»… Πρόσεχε τι εύχεσαι, που λένε… Τριάντα χρόνια μετά τον «Πυρετό της Δόξας», χτύπησε τον Γιώργο και την Άννα ο πυρετός της Λόξας και θέλουν να επανιδρύσουν τα αμερικάνικα σίριαλ μες στα πανεπιστήμια. Ηθοποιοί – φοιτητές θα κληθούν να κωλοχτυπηθούν όσο πιο ευπρεπώς γίνεται στο πλαίσιο ενός μεγάλου εκπαιδευτικού, άγριου κι ανταγωνιστικού Big Brother. Κι ένα Ανώτερο Διοικητήριο του επάνω ορόφου, τοποθετημένο πάνω από τον Δάσκαλο, πάνω από τις ιδέες, θα αποφασίζει για το ποιος είναι qualified enough, όχι για να πάει τα πράγματα στον τομέα του ένα βήμα παραπέρα, αλλά για να εξέλθει στα αγγούρια… με Πτυχίο καραμπινάτο, με πτυχίο μικρομεσαίο ή και ξεπτυχίωτος τελείως… Κι όπου αγγούρια, τοποθετήστε… το εργασιακό νταχτιριντί…, την παραγωγή…, την εξαφάνιση, ό, τι θέτε…

Οι υποχρεωτικές παρουσίες των φοιτητών θα πρέπει βεβαίως – βεβαίως να υποστηρίζονται από το αμπαλάζ μιας παρουσίας που θα… υποχρεώνει. Ευπρεπή ντυσίματα, ευπρεπή χτενίσματα, συναινετικό πνεύμα (μαζί με τις καλές συστάσεις)… πιθανότατα θα εκτιμώνται από τα ανώτερα Διοικητήρια. Τα οποία κομπλεξικά εγχώρια ανώτερα Διοικητήρια θα πασχίζουν εν συνεχεία να υποχρεώσουν διά της εμφανίσεώς τους τα ανώτατα Διοικητήρια των Οίκων Αξιολόγησης… Τόσο πολύ έχουμε καλοπεράσει ως χώρα στα χέρια των Οίκων Αξιολόγησης, ώστε αποφασίσαμε να τους βάλουμε και στην Εκπαιδευτική μας Ζωή… Αυτό θα πει αυτοτιμωρία…

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, θα έχουμε όλοι την ευκαιρία να γίνουμε ΓΑΠ. Γιατί ο ΓΑΠ μέσα από ένα τέτοιο σύστημα ξετσουτσούρδισε. Το ασύνδετο σχήμα των τίτλων σπουδών του τα λέει όλα… Κολλέγιο Αθηνών, Αθήνα, Ελλάδα. York Highschool Elmhurst, Illinois, USA. Viggbyholmskolan, Stockholm, Sweden. King City Secondary School, Toronto, Canada. Honorary doctorate in law Amherst College, Amherst, MA, USA (2002). Β.Α. στην Κοινωνιολογία, Amherst College, Μασαχουσέτη, ΗΠΑ (1970-75). Ερευνητής σε Θέματα Μεταναστών, Πανεπιστήμιο Στοκχόλμης, Σουηδία (1972-73). M.Sc. στην Κοινωνιολογία, Κοινωνιολογία της Ανάπτυξης, London School of Economics – LSE (1976-77). Fellow (CFIA) του Κέντρου Διεθνών Σχέσεων Harvard University, Cambrdige, MA, USA (1992-1993). Άντε, και στα δικά μας…

Πηγή «Ποντίκι»

Την κατάργηση του Λυκείου ως αυτόνομης εκπαιδευτικής βαθμίδας με τη δική της αποστολή προωθεί το υπουργείο Παιδείας υποστηρίζει η Πίκια Στεφανάκου στη σημερινή Αυγή. Η γενική παιδεία στην ουσία σταματά στο Γυμνάσιο, όπου η παρεχόμενη εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Το Λύκειο θα είναι πλέον προπαρασκευαστικό κέντρο που θα λειτουργεί με ελάχιστα υποχρεωτικά μαθήματα, κοινά για όλους τους μαθητές, και πολλά μαθήματα επιλογής. Ολόκληροι επιστημονικοί κλάδοι εξοβελίζονται ουσιαστικά από το πρόγραμμα καθώς ένας μαθητής μπορεί να φοιτήσει στο Λύκειο και να ολοκληρώσει τις σπουδές του χωρίς να επιλέξει κανέναν απ' αυτούς. Το Λύκειο γίνεται πλέον σχολείο εξειδίκευσης, όπου οι μαθητές σε πολύ νεαρή ηλικία θα είναι υποχρεωμένοι να κάνουν επιλογές ζωής.

Το πρόγραμμα, που σχεδιάζεται από την Θ. Δραγώνα, αποτελεί στην ουσία αντιγραφή του Ιντερνάσιοναλ Μπακαλορεά, το οποίο λειτουργεί σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία προκειμένου οι γόνοι των οικονομικά εύπορων οικογενειών να εξασφαλίσουν θέση σε πανεπιστήμια του εξωτερικού χωρίς να περάσουν από την ψυχοφθόρα διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων, όπου μένεις εκτός για ένα μόριο.

Τόσο ο πρωθυπουργός όσο και η υπουργός Παιδείας είναι λάτρεις αυτού του μοντέλου, όπως, άλλωστε, φανερώνουν και οι επιλογές σπουδών που έκαναν για τα παιδιά τους. Ο έρωτας της υπουργού με το ΙΒ μπορεί να είναι πρόσφατος, αλλά του πρωθυπουργού κρατά χρόνια πολλά, από το 1995, όταν ως υπουργός Παιδείας νομιμοποίησε τμήματα Ιντερνάσιοναλ Μπακαλορεά στα ιδιωτικά σχολεία και θέλησε από τότε να βάλει και στα δημόσια το πρόγραμμα αυτό, αλλά χωρίς επιτυχία. Η εισαγωγή στα πανεπιστήμια του εξωτερικού γίνεται μέσω του συμφηφισμού των επιδόσεων των υποψηφίων σε εξετάσεις και εργασίες, η αξιοπιστία και το αδιάβλητο των οποίων είναι υπό αμφισβήτηση. Πρόσφατο είναι το σκάνδαλο με αγοραπωλησίες θεμάτων και εργασιών, για το οποίο έχουν ήδη έχουν ασκηθεί διώξεις σε καθηγητές, μαθητές και γονείς από τρία ιδιωτικά σχολεία (Ζηρίδη, Κολέγιο Ψυχικού και Μωραΐτη).

Σε ό, τι αφορά το Λύκειο, το υπουργείο Παιδείας προχωρά χωρίς ξένους "σοφούς". Μία ομάδα στενών συνεργατών της υπουργού και της κ. Δραγώνα επιχειρούν να προσαρμόσουν τη λειτουργία του Ιντερνάσιοναλ Μπακαλορεά στο ελληνικό λύκειο, καθώς, όπως απεφάνθη η κ. Διαμαντοπούλου σε πρόσφατη συνέντευξή της, είναι αυτό που μας ταιριάζει. "Το νέο σύστημα", δήλωσε στη ΝΕΤ στις 27.9, θα προσιδιάζει στο Ιντερνάσιοναλ Μπακαλορεά. Έχουμε δει το γερμανικό, το γαλλικό. Έχουμε δει τις μικρές χώρες, Φινλανδία και άλλες και έχουμε καταλήξει σ' αυτό που ταιριάζει σε μας". Δηλαδή, στο σύστημα ΙΒ, που σχεδίασε το συμβούλιο ενός "μη κερδοσκοπικού οργανισμού", όπως συστήνεται, που εδρεύει στη Γενεύη.

Βάσει αυτού του συστήματος και των διαρροών του υπουργείου, θα συμβούν τα εξής:

* Η Α' Λυκείου θα είναι ντεμί σεζόν. Θα λειτουργεί με περισσότερα υποχρεωτικά μαθήματα και λιγότερα μαθήματα επιλογής, που θα ετοιμάζουν τον μαθητή γι' αυτό που θα ακολουθήσει. Τα υποχρεωτικά θα διδάσκονται 25 ώρες και τα μαθήματα επιλογής 10 ώρες. Αυτήν την εικόνα θα βρουν οι μαθητές από του χρόνου.

* Στη Β' και τη Γ' Λυκείου θα έχουμε την πλήρη ανατροπή. Τα υποχρεωτικά μαθήματα περιορίζονται σε 12 ώρες διδασκαλίας και τα μαθήματα επιλογής σε 21 ώρες. Επίσης, εισάγεται ο θεσμός των δραστηριοτήτων "ευαισθητοποίησης σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά θέματα" (2 ώρες) που θα συνδέεται και με εργασίες.

* Τα υποχρεωτικά μαθήματα σε κάθε τάξη είναι τρία: Νέα Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, Αγγλικά και Γυμναστική. Από εκεί και πέρα οι μαθητές θα παίρνουν ένα εξάωρο μάθημα από μία από τις έξι ομάδες μαθημάτων και ένα τρίωρο μάθημα από κάθε μια από τις υπόλοιπες ομάδες μαθημάτων. Σύνολο, δηλαδή, μαθημάτων πέντε. Οι ομάδες μαθημάτων επιλογής είναι: Αρχαιογνωσία, Μαθηματικά, Πειραματικές Επιστήμες, Κοινωνικές Επιστήμες, Ξένη Γλώσσα και Πολιτισμός.

Όπως προκύπτει από τα μέχρι τώρα στοιχεία ένας μαθητής μπορεί να τελειώσει το Λύκειο και να έχει πάρει ούτε μια ώρα Ιστορίας, Αρχαίων, Φυσικής, Χημείας, Βιολογίας κ.ά. Άρα η βασική του εκπαίδευση στα μαθήματα αυτά ουσιαστικά τελειώνει στη Γ' Γυμνασίου, άντε και λίγο στην Α' Λυκείου. Εξαίρεση αποτελούν τα Μαθηματικά όπου υποχρεωτικά θα πάρει κάποιος είτε το εξάωρο είτε το τρίωρο. Μάθημα επιλογής γίνονται και τα Θρησκευτικά, γεγονός που είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων από την Εκκλησία και τις επιρροές της.

Ανοικτό είναι το πώς θα κουμπώσει όλο αυτό το κατασκεύασμα με το νέο εξεταστικό, καθώς και με το κυβερνητικό σχέδιο για εισαγωγή σε σχολή και όχι σε τμήμα. Το σίγουρο είναι ότι περιορίζονται εξαιρετικά οι επιλογές των μαθητών, αφού σύμφωνα με τα προβλεπόμενα μπορεί κανείς να πάρει μόνο ένα εξάωρο μάθημα επιλογής, το οποίο εννοείται ότι θα έχει αυξημένο συντελεστή βαρύτητας. Αν πάρει, για παράδειγμα, Μαθηματικά υψηλού επιπέδου (εξάωρο), δεν μπορεί να πάρει Φυσική αντίστοιχου επιπέδου. Από την άλλη Χημεία και Βιολογία είναι τρίωρα μαθήματα που ανήκουν στην ίδια ομάδα με τη Φυσική και άρα δεν μπορεί να τα επιλέξει ένας μαθητής που ενδιαφέρεται για τη Φυσικομαθηματική. Αυτό σημαίνει ότι σύντομα θα είναι παρελθόν και οι σχολές όπως τις ξέρουμε μέχρι σήμερα.

Το σύστημα αυτό είναι βέβαιο ότι θα επισπεύσει τον ερχομό του "Καλλικράτη" στην εκπαίδευση, με την κατάργηση εκατοντάδων λυκείων στην περιφέρεια και τη νησιωτική Ελλάδα και τη δημιουργία μητροπολιτικών λυκείων τα οποία θα παρέχουν όλο αυτό το πρόγραμμα επιλογής.

Το "νέο Λύκειο" της εποχής του Μνημονίου, παρά το γεγονός ότι δείχνει ακριβότερο, είναι απόλυτα επιλεκτικό. Έτσι προμηνύεται και η πανεπιστημιακή εκπαίδευση, με συρρίκνωση που θα ξεκινήσει από φέτος. Να σημειωθεί ότι ο αριθμός των εισακτέων περνάει στην αρμοδιότητα της Αρχής Διασφάλισης Ποιότητας, που μπορεί να αποφασίζει για μείωση του αριθμού των εισακτέων χωρίς το μαχαίρι του πολιτικού κόστους.

Σημείωση του Ιστολογίου:  το σημερινο Λύκειο είναι άραγε καλύτερο από αυτό που εξαγγέλεται; Μήπως πρέπει να πούνε όλοι οι εμπλεκόμενοι τι είδους Λύκειο οραματίζοντα; 

Πηγή «Αυγή»

Προσωπικά δεν συμμερίζομαι καθόλου την άποψη αρκετών συναδέλφων ότι οι φροντιστές πρέπει να κρύβονται όταν ανοίγει η συζήτηση για το Εξεταστικό και το Λύκειο. Ένας μάλιστα εξ αυτών, παραστατικά και με το θάρρος της γνώμης, το διατυπώνει με εντυπωσιακούς παραλληλισμούς: «δεν πρέπει να έχουμε την απαίτηση το κράτος στον σχεδιασμό της δημόσιας υγείας να συμβουλεύεται τους κλινικάρχες!». Οι Φροντιστές οφείλουν να διατυπώσουν ευθαρσώς τις απόψεις τους και για το Λύκειο και για τις Εξεταστικές πρακτικές και δοκιμασίες. Όχι μόνο γιατί είναι πολίτες που τα παιδιά τους φοιτούν στο δημόσιο σχολείο. Όχι μόνο γιατί είναι μάχιμοι εκπαιδευτικοί και δάσκαλοι που έχουν μια πολύτιμη και μοναδική οπτική για τις αδυναμίες της δημόσιας παιδείας. Όχι μόνο γιατί διαπιστώνουν και γνωρίζουν από «πρώτο χέρι» τα μαθησιακά κενά των εφήβων, τα οποία φθάνουν σε επίπεδο λειτουργικού αναλφαβητισμού για τους μαθητές των Λυκειακών τάξεων. Οι δείκτες της μηδενοβάθμιας παιδείας μας δεν επιτρέπουν την σιωπή κανενός. Η συντεταγμένη μας έκφραση αξιοποιώντας την εμπειρία μιας δεκαετίας – και όχι μόνο – συνεχών παρεμβάσεων άξιων συναδέλφων δεν πρέπει να επιλέγει την πολιτική της σιωπής. Διατυπώνουμε θαρρετά και δημόσια την άποψή μας ως ενεργοί πολίτες εφ’ όλης της εκπαιδευτικής πραγματικότητας και των παθογενειών της. Απαντάμε με σύνεση και φρόνηση σε όλους εκείνους που επιχειρούν να μας βάλουν στην σκιά και το σκοτάδι. Δίνουμε πρώτοι το παράδειγμα της νομιμότητας και δεν αποκρύπτουμε με συντεχνιακό προστατευτισμό όσους κινούνται έξω από το πλαίσιο. Τα φροντιστήρια και η απογευματινή σχολική εκπαίδευση δεν συναρτά την ύπαρξή της με τις όποιες εξεταστικές δοκιμασίες, αλλά αναμετριέται με την ίδια τη δυσκολία της εκπαίδευσης και της μάθησης. Αυτά δείχνει και η ιστορία αλλά και η εμπειρία από το παγκόσμιο φροντιστήριο. Η σιωπή δεν είναι χρυσός για τους Φροντιστές και οι απόψεις τους είναι πολύτιμες και αναγκαίες στον επικείμενο διάλογο. Οι προτάσεις που υπάρχουν και έχουν ζυμωθεί στην εσωτερική διαβούλευση του κλάδου μπορούν να επικαιροποιηθούν στο πνεύμα της εποχής και να αποδείξουν τον πλούτο της σκέψης αλλά και την ανιδιοτέλεια ενός θεσμού που επιβιώνει όχι εν ονόματι της ανεπάρκειας των άλλων αλλά στο όνομα της αληθινής του δυναμικής, που είναι η εκπαίδευση της φροντίδας. Η καταξίωση ενός κλάδου που δοκιμάζεται ακόμα από την «ιδεολογική τρομοκρατία» αμετανόητων κρατιστών απαιτεί θέσεις καθαρές και ξάστερες και όχι ψιθύρους συνενοχής, φόβου και αυτοπεριθωριοποίησης. Γιατί όταν σ’ ένα κλάδο με πανελλαδικό μέσο όρο μαθητών τους 50 ανά φροντιστήριο κάποιοι αισθάνονται «κλινικάρχες» και «φροντιστηριάρχες», τότε μάλλον πάσχουμε από ανίατο βοναπαρτισμό και η συμπαθής δημοσιογράφος του «Ε» της «Ε» που μίλησε για Φροντιστηριακό Ελντοράντο από στοιχειώδη επαγγελματική τεκμηρίωση.