Month: July 2010

Η συνταγή του καλού εκπαιδευτικού θα αναζητηθεί από τη νέα σχολική χρονιά μέσα από τον θεσμό του μέντορα γράφει στο σημερινό Βήμα η Μάρνυ Παπαματθαίου.

Μια καλοκαιρινή ημέρα, πριν από τέσσερα χρόνια, ο 55χρονος Δημοσθένης Κ., καθηγητής Φυσικής σε δημόσιο λύκειο, συνειδητοποίησε ότι είχε φτάσει σε αδιέξοδο. Έπειτα από πολυετή καριέρα στον χώρο της Εκπαίδευσης σταμάτησε να αισθάνεται ότι προσφέρει. Έψαχνε για κάτι καινούργιο. Την ίδια περίοδο κοινωνικές αναταραχές, εντάσεις, διεκδικήσεις είχαν τοποθετήσει τον μαθητή στο περιθώριο της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Το πρόβλημα ήταν γνωστό. Πώς να βελτιώσεις την ποιότητα της Εκπαίδευσης σε ένα σύστημα όπου οι δάσκαλοι και οι καθηγητές δεν αξιολογούνται με κανέναν τρόπο και η αριστεία αφήνεται στην καλή διάθεση του διδάσκοντος; « Τι κάνει έναν καλό δάσκαλο σήμερα;» αναρωτιέται ο 55χρονος εκπαιδευτικός. «Ένα πτυχίο, μια εξωστρεφής προσωπικότητα και ο ενθουσιασμός; ». Η απάντηση δεν είναι αυτονόητη. Όμως, παρ’ ότι το εκπαιδευτικό οικοδόμημα της χώρας δεν δείχνει γερό, ο καθηγητής Φυσικής ξέρει ότι η διάθεση υπάρχει. Όσα είδε τα προηγούμενα χρόνια στα σχολεία όπου εργάστηκε δείχνουν ότι η πλειονότητα των εκπαιδευτικών νοιάζεται για τους μαθητές. Πώς όμως αυτό μπορεί να «μετρηθεί»;

Ο 55χρονος εκπαιδευτικός προσπάθησε να βρει τον δρόμο του στα προγράμματα επιμόρφωσης που εξαγγέλθηκαν την τελευταία δεκαετία, τα οποία όμως σχεδόν ποτέ δεν λειτούργησαν σε οργανωμένο επίπεδο. Όπως διαπίστωσε, εκτός από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, διάθεση δεν είχε ούτε το κράτος. Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές ήθελαν να επιμορφωθούν, αλλά τα κονδύλια που προβλέπονταν για τα προγράμματα αυτά χάνονταν κάπου… στον δρόμο. Επιπλέον κανένας υπουργός Παιδείας παρ’ ότι ξεκινούσε τη θητεία του με την εξαγγελία της επιμόρφωσης δεν την εφάρμοζε πραγματικά, εκτός από το να αλλάζει επωνυμία, κτίρια και ηγεσία στον περίφημο οργανισμό επιμόρφωσης.

Τα προβλήματα όμως εξακολουθούσαν να υπάρχουν. Στη σχολική τάξη δεν ήταν μια ή δυο οι φορές όπου ένας μαθητής αρνιόταν να παρακολουθήσει το μάθημα και ο δάσκαλός του δεν είχε την υπομονή να αναζητήσει το πρόβλημα και να επικοινωνήσει μαζί του, αλλά προτιμούσε να φωνάξει, να απειλήσει ή και να τον πετάξει έξω από το μάθημα. Είχε δει πολλές φορές μαθητές να εισβάλλουν σε σχολικές τάξεις και να διακόπτουν το μάθημα παρουσιάζοντας αυθόρμητα χάπενινγκ, επειδή κανένας δεν μπορούσε να ελέγξει την ενεργητικότητά τους και να τη διοχετεύσει κατάλληλα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν ο γιος του καλύτερού του φίλου, ο οποίος μαράζωνε επί χρόνια μέσα σε μια σχολική τάξη ελληνικού γυμνασίου, για να διαπιστωθεί τελικά σε μια κατασκήνωση που είχε πάει σε σχολείο της Αμερικής για να εξασκήσει τα αγγλικά του ότι ήταν μαθηματική ευφυΐα. «Θυμάμαι ακόμη συναδέλφους μου να κοιτούν το ρολόι τους και να αναρωτιούνται πότε θα έρθει η ώρα για να φύγουν…» λέει ο ίδιος.

Εφέτος ένας νέος θεσμός εξαγγέλθηκε και μένει να διαπιστωθεί εάν θα αλλάξει την ελληνική νοοτροπία στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Από την ερχόμενη σχολική χρονιά κάθε νέος εκπαιδευτικός θα αποκτήσει έναν μέντορα, ο οποίος θα τον παρακολουθεί, θα τον καθοδηγεί, θα τον διορθώνει. Πρόκειται για εκπαιδευτικό της ίδιας ειδικότητας, που θα καθοδηγεί και θα συμβουλεύει τον δόκιμο νηπιαγωγό, δάσκαλο ή καθηγητή την πρώτη περίοδο των δύο ετών πριν μονιμοποιηθεί. Ο μέντορας θα εκφράζει και την κρίσιμη γνώμη στο τέλος της πρώτης διετίας για το αν ο εκπαιδευτικός θα τοποθετηθεί σε θέση διοίκησης ή σε σχολική τάξη.

Ο θεσμός εφαρμόζεται ήδη επί χρόνια με επιτυχία στον χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης, όπου οι παλαιότεροι εκπαιδευτικοί αναλαμβάνουν την «καθοδήγηση» των νεοτέρων. Το πρόβλημα του εκπαιδευτικού συστήματος βέβαια, όπως λένε δάσκαλοι και καθηγητές, δεν είναι μόνο οι νέοι διδάσκοντες, που έχουν συνήθως όρεξη και ενθουσιασμό, αλλά συχνά οι παλαιότεροι, μόνιμοι συνάδελφοί τους, που φτάνουν να παραμελούν τα καθήκοντά τους.

Πάντως οι θεσμοί της επιμόρφωσης και της αξιολόγησης αποτελούν προτεραιότητα για το υπουργείο Παιδείας και η ηγεσία του φιλοδοξεί αυτή τη φορά να τους κάνει αναπόσπαστο μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Κάτι τέτοιο άλλωστε θα δώσει νέους στόχους σε εκπαιδευτικούς όπως ο 55χρονος Δημοσθένης, που δηλώνει ότι θα επιδιώξει την εκλογή του σε θέση μέντορα.

Ο θεσμός του μέντορα βέβαια δεν αντιμετωπίζεται με «καλό μάτι» από πολλούς εκπαιδευτικούς, οι οποίοι βλέπουν πίσω από την εφαρμογή του μια μέθοδο «τιμωρητικής» αξιολόγησης, στα πρότυπα του παλιού επιθεωρητή. Η Ομοσπονδία των Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) ήδη εκφράστηκε ενάντια στον θεσμό, ενώ πολλοί δάσκαλοι και καθηγητές θα προσπαθήσουν την επόμενη σχολική να βάλουν τον νέο νόμο στο «πάγο» αρνούμενοι να συνεργαστούν με τους μέντορες. « Πρόκειται για απαράδεκτο θεσμό » λέει η καθηγήτρια σε σχολεία της περιοχής Ευρυτανίας κυρία Φωτεινή Πανοπούλου. « Δεν πρόκειται για μέντορα, αλλά για μια μορφή αξιολόγησης και έναν τρόπο να κριθούν οι νεοδιόριστοι συνάδελφοί μας. Εμείς έτσι κι αλλιώς πάντα καθοδηγούσαμε τους νεοδιόριστους. Εγώ δεν θα δεχόμουν ποτέ να παίξω αυτό τον ρόλο » καταλήγει.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΜΕΝΤΟΡΑ

• Μόνιμος εκπαιδευτικός με διδακτική εμπειρία, τυπικά προσόντα (παιδαγωγική κατάρτιση, επιστημονική παρουσία, επάρκεια στη χρήση και διδακτική αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, συμμετοχή σε καινοτόμα προγράμματα).

• Τουλάχιστον πέντε έτη πραγματικής διδακτικής εμπειρίας.

• Άσκηση διδακτικών καθηκόντων κατά τα δύο προηγούμενα σχολικά έτη από την υποβολή της αίτησής του.

• Γνώση της σχολικής κουλτούρας και των ιδιαίτερων συνθηκών άσκησης του εκπαιδευτικού έργου στην περιοχή εργασίας του νεοδιοριζόμενου.

• Ικανότητα επικοινωνίας, ευχέρεια λόγου, ικανότητα συνεργασίας, διαπραγμάτευσης, διαχείρισης του άγχους, υπομονή, υπευθυνότητα.

• Οι μέντορες απαλλάσσονται από το 15% έως 30% του διδακτικού και του εργασιακού τους ωραρίου, ανάλογα με τον αριθμό των νέων εκπαιδευτικών.

Η ΔΙΕΤΙΑ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΝΤΟΡΑ

Πρώτο έτος

• 15 έως και 25 διδασκαλίες και 10 ωριαίες συναντήσεις μεταξύ μέντορα και νεοδιόριστου εκπαιδευτικού.

• Έμφαση στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων διδασκαλίας του νέου εκπαιδευτικού, στις πρακτικές διαχείρισης της τάξης και στην πρακτική γνώση του αντικειμένου του.

• Πέντε έως δέκα διδασκαλίες στην τάξη από τον μέντορα και τον νέο εκπαιδευτικό ως παρατηρητή.

• Πέντε έως δέκα διδασκαλίες από τον νέο εκπαιδευτικό με παρατηρητή τον μέντορα.

• Πέντε έως δέκα διδασκαλίες θα γίνονται από κοινού.

Δεύτερο έτος

• Εφόσον το επιθυμεί ο νέος εκπαιδευτικός, θα παρέχεται η δυνατότητα μέχρι τριών ακόμη διδασκαλιών από τον μέντορα και μέχρι τριών από τον καθοδηγούμενο.

• Η σχέση πλέον θα «χαλαρώνει». Διδασκαλίες στο δεύτερο έτος θα θεωρούνται και οι από κοινού εκπαιδευτικές επισκέψεις σε μουσεία και βιβλιοθήκες, κέντρα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης κ.ά.

• Δέκα συναντήσεις μεταξύ μέντορα και νέου εκπαιδευτικού για τον προγραμματισμό του εκπαιδευτικού έργου εκ μέρους του νέου εκπαιδευτικού, την αξιολόγηση του μαθητή κ.λπ.

(* Στο τέλος του πρώτου έτους ο μέντορας και ο νέος εκπαιδευτικός υποβάλλουν από κοινού υπόμνημα στον σχολικό σύμβουλο με τις δραστηριότητες που πραγματοποίησαν.)

Η οικονομική ύφεση επιφέρει σημαντικές διαφοροποιήσεις στις προτιμήσεις των υποψηφίων των πανελλαδικών εξετάσεων. Οι νέοι μας αναζητούν πλέον διέξοδο προς την αγορά εργασίας με ανταποδοτικές σπουδές επαγγελματικής ασφάλειας και αποκατάστασης.

Με την απόλυτη αίσθηση ότι ο διορισμός στο δημόσιο αποτελεί άπιαστο όνειρο οι υποψήφιοι μπροστά σ’ ένα μηχανογραφικό δελτίο 600 περίπου σχολών και τμημάτων στρέφονται σε σπουδές που ζητούνται στην ιδιωτική αγορά εργασίας. Άλλωστε σύμφωνα με τους πλέον αισιόδοξους και τεκμηριωμένους υπολογισμούς τη νέα δεκαετία μόλις το 5% των αποφοίτων της τριτοβάθμιας θα μπορεί να διορίζεται στο δημόσιο. (Άρθρο στον σημερινό Κόσμο του Επενδυτή)

Τα υπόγεια ρεύματα του μηχανογραφικού μπορούν να συνοψισθούν στις ακόλουθες τάσεις:

• Οι στρατιωτικές και αστυνομικές σχολές στο σύνολό τους θα προηγηθούν στις προτιμήσεις των υποψηφίων καθώς οδηγούν σε άμεση επαγγελματική αποκατάσταση. Οι υποψήφιοι όμως πρέπει να είναι καλά ενημερωμένοι για τις συνθήκες της εκπαίδευσης και των σπουδών καθώς απαιτούν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά προσωπικότητας με έμφαση στην πειθαρχία, την υπομονή και την αφοσίωση στα καθήκοντα που απορρέουν από μια αυστηρή ιεραρχία. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι κάθε χρόνο από τη σχολή Ευελπίδων αποχωρούν από το πρώτο τρίμηνο ένα σημαντικό ποσοστό της τάξεως του 20% των επιτυχόντων.

• Οι Νομικές σπουδές, τα Παιδαγωγικά τμήματα, οι Ιατρικές σχολές και οι υψηλόβαθμες σχολές του Πολυτεχνείου θα παραμείνουν στις πρώτες προτιμήσεις των υποψηφίων ανεξάρτητα από τη δυσκολία της επαγγελματικής αποκαταστασης που παρατηρείται στους αποφοίτους μερικών εξ αυτών. Συγκεκριμένα, οι νομικές και ιατρικές σπουδές παρουσιάζουν σημαντική δυσκολία στην επαγγελματική αποκατάσταση, δεν θα πάψουν όμως ποτέ να αποτελούν δυνατά χαρτιά στην αγορά εργασίας και σχολές οι οποίες θα παρουσιάζουν σε βάθος χρόνου ελάχιστα ποσοστά ετεροαπασχόλησης των αποφοίτων τους. Οι Παιδαγωγικές σπουδές παρουσιάζουν σήμερα άμεση επαγγελματική αποκατάσταση, οι εκτιμήσεις όμως είναι ότι τα επόμενα χρόνια οι διορισμοί θα είναι σημαντικά μειωμένοι και ο σταθερός αριθμός των αποφοίτων θα δυσκολέψει την πρόσβαση στο δημόσιο σχολείο. Σταθερή αξία στην αγορά εργασίας είναι οι σπουδές του Πολυτεχνείου και παρά την κρίση ο κατασκευαστικός τομέας δεν θα πάψει ποτέ να δίνει δουλειά στους Πολιτικούς Μηχανικούς, τους Ηλεκτρολόγους και τους Μηχανολόγους.

• Οι Οικονομικές σπουδές, τα Χρηματοοικονομικά, τα Λογιστικά και οι σπουδές της Εμπορίας και της Διαφήμισης αποτελούν σταθερό ζητούμενο της αγοράς εργασίας. Σταθερή αξία αποτελούν και οι σπουδές της Διοίκησης με πολλές δυναμικά αναδυόμενες ειδικότητες όπως για παράδειγμα η Διοίκηση της Εφοδιαστικής Αλυσίδας( Logistics). H εποχή της ποιοτικής τυποποίησης όλων των αγαθών και των υπηρεσιών απαιτεί επιστήμονες με εξειδίκευση στη δημιουργία προτύπων ποιότητας. Εδώ απαιτούνται συνήθως διαθεματικές σπουδές οι οποίες συνδυάζουν τη Διοίκηση και τη Διαχείριση Ανθρώπινων Πόρων με τη Μηχανολογία, την Τεχνολογία Τροφίμων και την Εκπαίδευση.

• Η Πληροφορική και οι νέες τεχνολογίες, ιδίως σε κρίσιμους τομείς, όπως είναι η Διαχείριση Ενεργειακών Πόρων, η Οικονομία και η Διοίκηση αποτελούν σταθερά ζητούμενα των υποψηφίων. Το κανάλι του internet αποδεικνύεται πλέον ο νέος χώρος μιας νέας δυναμικής οικονομίας στην οποία αναπτύσσονται επιχειρήσεις μικρών επενδύσεων και μεγάλων αποδόσεων. Η διακίνηση αγαθών, πληροφοριών και υπηρεσιών γίνεται με τεράστιες οικονομίες κλίμακος ενώ το ηλεκτρονικό εμπόριο γενικεύεται.

• Τα Μαθηματικά και οι Φυσικές Επιστήμες αποτελούν διαχρονικά «αθάνατες» επιστήμες καθώς οδηγούν σε πολλές κατευθύνσεις και όχι μόνο στην εκπαίδευση και τη διδασκαλία. Μια ενδιαφέρουσα εκδοχή των μαθηματικών σπουδών είναι οι σπουδές Στατιστικής και Αναλογιστικής που συνδυάζονται με πολλούς τομείς της επιστήμης και της οικονομίας.

• Οι σπουδές στις ξένες Φιλολογίες, ιδίως στην Αγγλική και την Ισπανική, αποτελούν ένα ασφαλές διαβατήριο στην αγορά εργασίας καθώς και όλες οι σχολές που οδηγούν σε επαγγέλματα υγείας αλλά σταθερή είναι και η αξία των Τουριστικών Σπουδών και Επαγγελμάτων.

Η οικονομική κρίση επαναπροσδιορίζει τα κοινωνικά κριτήρια επιλογής των σπουδών και μεταστρέφει τους νέους στη δράση και την καινοτομία παρά στο ράθυμο βόλεμα στο κράτος που κυριάρχησε τις τελευταίες δεκαετίες.

Ο υφυπουργός της Παιδείας Ιωάννης Πανάρετος έγραψε και καταδίκασε στο προσωπικό του ιστολόγιο την πρακτική της άνισης μεταχείρισης των υποψηφίων που πληροφορούνται νωρίτερα τους βαθμούς τους. Δείτε το κείμενο το οποίο ασφαλώς και προσυπογράφουμε, όμως ήδη πολλοί υποψήφιοι «μέσω γνωστών και πολιτικών» έχουν μάθει τους βαθμούς τους καθώς το δημόσιο σύστημα δεν πειθαρχεί σε πολιτικές προτροπές.

Τις ημέρες αυτές ολοκληρώνεται η διαδικασία βαθμολόγησης των γραπτών των πανελληνίων εξετάσεων. Είναι φυσικό οι ενδιαφερόμενοι, μαθητές και γονείς, να θέλουν να πληροφορηθούν τα αποτελέσματα όσο το δυνατόν συντομότερα. Η επιθυμία αυτή μεταφράζεται από πολλούς σε προσπάθεια να μάθουν τα αποτελέσματα «μέσω κάποιου γνωστού που ξέρει» έστω και μερικές μέρες πριν ανακοινωθούν τα αποτελέσματα.

Η πρακτική αυτή αποτελεί μια ακόμα έκφανση –από τις πολλές που υπάρχουν στην χώρα μας- άνισης μεταχείρισης των πολιτών. Εκείνων που έχουν πρόσβαση σε κάποιας μορφής εξουσία και εκείνων που δεν έχουν.

Με σύμφωνη γνώμη όλης της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου έχω δώσει εντολή στην αρμόδια υπηρεσία να μην αποκαλύπτει την βαθμολογία οποιουδήποτε υποψήφιου, πριν από την επίσημη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. Η ίδια εντολή έχει δοθεί στους υπευθύνους των βαθμολογικών κέντρων.

Για τον λόγο αυτό παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι να μην επικοινωνούν με τα γραφεία της πολιτικής ηγεσίας ή με τις υπηρεσίες που συμμετέχουν στην έκδοση των αποτελεσμάτων, τόσο για λόγους ίσης μεταχείρισης των πολιτών, όσο και για να μην προκαλούνται άσκοπες καθυστερήσεις στην ήδη εξαιρετικά επιβαρυμένο έργο των υπηρεσιών.

Η Ομάδα της «Παρέμβασης στα Φροντιστηριακά Δρώμενα» δημοσιοποίησε σήμερα στον κόμβο της ΟΕΦΕ www.oefe.gr το παρακάτω κείμενο αρχών και θέσεων.

Μετά από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων από μέρους της γραμματείας του δ.σ. εύλογα προκύπτει η ανάγκη να ενημερωθούν όλοι οι συνάδελφοι για όσα διαμείφθηκαν στη γενική συνέλευση και λίγο πριν τις εκλογές.

Έτσι δίνουμε στη δημοσιότητα ό,τι θα ήταν χρήσιμο για την καλύτερη διαμόρφωση προσωπικής άποψης για το θέμα από μέρους όλων των συναδέλφων.

Με αφορμή, λοιπόν, τις πρόσφατες εκλογές μερικοί συνάδελφοι με κοινές θέσεις και απόψεις για τα φροντιστηριακά πράγματα δημιουργήσαμε την «ομάδα παρέμβασης», με συναδέλφους από όλη τη χώρα. Ο σκοπός μας ήταν να ζητήσουμε ανοικτά , διάφανα ,συγκροτημένα τη στήριξη του σώματος πέρα από προσωπικές διεκδικήσεις, κρυφές συμμαχίες και υπόγειες διαδρομές. Η βάση της συσπείρωσής μας ήταν και είναι μια φιλοσοφία στηριγμένη σε συγκροτημένο πλάνο και κοινές ιδεολογικές αρχές , που θεωρούμε σημαντικές για την πορεία της Ομοσπονδίας. Αυτές αμέσως τις γνωστοποιήσαμε σε όλους τους παρευρισκόμενους στη γενική συνέλευση.

Την Κυριακή όσοι συνάδελφοι προσήλθαν στις εκλογές αποφάσισαν. Σεβόμαστε απόλυτα την ετυμηγορία του σώματος και δηλώνουμε ότι με τους εκπροσώπους μας μέσα στο δ.σ. , αλλά και με τα μέλη μας στις γενικές συνελεύσεις θα στηρίξουμε κάθε προσπάθεια που πιστεύουμε ότι θα είναι για το καλό του κλάδου και συμφωνεί με τις αρχές και τις θέσεις ,για τις οποίες δεσμευθήκαμε. Δεν θα διστάσουμε να διαφωνήσουμε και να αναπτύξουμε τις απόψεις μας ,πάντα τεκμηριωμένα και με επιχειρήματα ,για όλα όσα πιστεύουμε ότι δεν ευνοούν τον κλάδο.

Έχουμε όλοι το δικαίωμα στη διαφορετική άποψη και, αν η πλειοψηφία άλλως αποφασίζει, η όποια απόφαση της θα είναι σεβαστή, αλλά θα καταγράφεται η διαφορετικότητα και θα ακούγεται η άποψη και η φωνή μας. Ωστόσο οφείλουμε να ενημερώσουμε για τις θέσεις μας όλους όσους για τους δικούς τους λόγους δεν μπόρεσαν να είναι παρόντες. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους μας άκουσαν και προβληματίστηκαν για ό,τι προβάλλαμε, ανεξάρτητα από τη θέση που πήραν, ιδιαίτερα όμως οφείλουμε ευχαριστίες σε όσους μας στήριξαν και μάλιστα σε εκείνους τους συναδέλφους που πίστεψαν σε μια μόνο στιγμή ,με μια μόνο λέξη, τη «φιλοσοφία» μας ,αγκάλιασαν και στήριξαν με απεριόριστη εμπιστοσύνη το όραμα μας. Η εμπιστοσύνη τους μας δίνει δύναμη και προοπτική στον κλάδο.

Η ομάδα παρέμβασης

Γράβας Μιχάλης (Κοζάνη-Δυτική Μακεδονία)

Αλιγιζάκη Στέλλα (Χανιά-Κρήτη)

Αλαμπάνου Δήμητρα (Αθήνα)

Λέτης Σταύρος (Βοιωτία)

Πουρλιώτης Γιώργος (Πιερία)

Δημητρακόπουλος Μιχάλης (Μεσσηνία)

Κατσανάκης Ανδρέας (Πρέβεζα)

Κανιστράς Δημήτρης (Γρεβενά-Δυτική Μακεδονία)

Νικολούτσος Γιώργος(Λαμία-Φθιώτιδα)

Προτάσεις και θέσεις της Ομάδας Παρέμβασης στα Φροντιστηριακά Δρώμενα

Με αφορμή τις επικείμενες εκλογές μερικοί Εκπαιδευτικοί Φροντιστές, μια «Ομάδα Παρέμβασης στα φροντιστηριακά δρώμενα» αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία να στρέψουμε τη συζήτηση και το ενδιαφέρον των συναδέλφων σε θέματα αρχών και ιδεολογικών επιλογών, αποφεύγοντας την προσωποκεντρική εστίαση του προεκλογικού διαλόγου, καθώς και τις ανούσιες αυτοπαρουσιάσεις, που άλλοτε αποτελούσαν σταθερό μοτίβο των ανάλογων συνελεύσεων. Με στόχο να δυναμώσουμε τη φωνή μας, να συσπειρώσουμε όσους συμφωνούν στη διεκδίκηση ουσιαστικών αιτημάτων του κλάδου μας και να κάνουμε αποτελεσματικότερη την παρέμβασή μας σε κάθε εκπαιδευτικό, οικονομικό, θεσμικό αίτημά μας , κωδικοποιούμε κάποιες από τις θέσεις και τις προτάσεις μας, που σκιαγραφούνται στο παρακάτω κείμενο και τις ρίχνουμε στο τραπέζι των συζητήσεων. Μέσα από τις σχετικές ζυμώσεις και ανταπαντήσεις περιμένουμε να προσδιοριστούν οι κύριες κατευθυντήριες αρχές, με τις οποίες θα πολιτευθεί η διοίκηση της Ομοσπονδίας στο άμεσο μέλλον.

Επειδή θεωρούμε βασικής σημασίας την ενεργοποίηση όλων των συναδέλφων και την αξιοποίηση των ιδεών και της δουλειάς τους σε κάθε επίπεδο, τονίζουμε την αναγκαιότητα καταγραφής για την αποτύπωση της ταυτότητας της ΟΕΦΕ. Μας ενδιαφέρει αυτή η αποτύπωση , προκειμένου να καταγραφούν μέλη, σύλλογοι και πιθανόν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά και ουσιαστικά περιφερειακά γραφεία, που δεν αποτελούν αυτοσκοπό αλλά μέσο αυτοβελτίωσής μας, συσπείρωσης των ανθρώπων που με συνέπεια επιθυμούν να υπηρετήσουν κοινά αποδεκτές αρχές και αναβάθμισης της ποιότητας των υπηρεσιών μας.

Η σχέση αλληλεξάρτησης μελών – συλλόγων – διοίκησης που θα θέλαμε να υπάρχει , για να διασφαλισθεί η ζωντανή/ενεργή λειτουργία της Ομοσπονδίας , δεν μπορεί να διασφαλισθεί , αν δεν γνωρίζουμε επακριβώς ποιοι είμαστε , για να αξιοποιήσουμε κάθε ικανό στέλεχος και να αναδείξουμε τις δυνάμεις του φροντιστηριακού λειτουργήματος. Παρεμπιπτόντως να αναφέρω ότι η ανάδειξη της ιστορικότητας και της οικουμενικότητας του φροντιστηρίου , η προβολή του όλου θέματος στις αγνοούσες ακόμη τοπικές κοινωνίες με εκδηλώσεις, άρθρα, παρεμβάσεις και ενεργητική δραστηριοποίηση των συναδέλφων που έχουν σχέση με την ιστορία και τα συναφή πράγματα δεν είναι απλώς χρήσιμη , αλλά σπουδαίο εφόδιο για την αναβάθμιση του κύρους μας.

Η αποστασιοποίηση κάποιων συναδέλφων πρέπει να αποτελεί προσωπική επιλογή τους και να μην είναι αποτέλεσμα έλλειψης πληροφόρησης ή δικής μας παράλειψης. Είναι ανάγκη, λοιπόν , η ενίσχυση συναδέλφων σε απόμακρες νησιωτικές ή άλλες περιοχές για τη συγκρότηση συλλόγων και για τη συσπείρωσή τους στην Ομοσπονδία.

Για μας ζωτικό ζήτημα είναι επίσης η προάσπιση των επαγγελματικών μας συμφερόντων από κάθε είδους ανθρώπους που εντάσσονται στα όρια της παρανομίας και της παραοικονομίας. Ακόμη και η καταγγελία δεν είναι απλώς ζήτημα ευκαιριακής στάσης της Ομοσπονδίας. Πρέπει να είναι στοιχείο σημαντικό της πολιτικής της, που, το γεγονός ότι δεν υποστηρίζεται από όλους, απλώς επιβεβαιώνει ότι προφανώς η νομιμότητα δεν χαρακτηρίζει όλες τις δραστηριότητες που φιλοξενούν στις μονάδες τους. Επίορκοι καθηγητές του δημοσίου, εργαζόμενοι στα φροντιστήρια μας ή άλλα μη πιστοποιημένα και καταγεγραμμένα άτομα βλάπτουν τα επαγγελματικά συμφέροντά μας και δυσφημούν τη δουλειά μας. Η προσπάθεια ανάδειξης του απαράδεκτου φαινομένου.

Το ξεκαθάρισμα του χώρου μας, η ίδια η τήρηση της νομιμότητας σε κάθε πτυχή της δουλειάς μας αποτελεί προϋπόθεση για την τίμια και γενναία στάση μας όχι μόνο σε αυτό το ζήτημα , αλλά και στα θεσμικά θέματα του κλάδου μας. Η επανεξέταση του νομικού πλαισίου, ο εκσυγχρονισμός και η επιτήδεια διαχείρισή του προϋποθέτουν συστηματική νομική καθοδήγηση, που μετά από χρόνια σήμερα μπορούμε να πούμε ότι έχουμε διασφαλίσει με κοινή αποδοχή. Οι προκλήσεις και οι ανάγκες της τεχνοκρατικής και ηλεκτρονικής εποχής μας δεν μπορούν να περιληφθούν στα νομικά δεδομένα της δεκαετίας του ’40. Όταν το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας προωθεί σχέδια και προγράμματα σπουδών με ψηφιακές πλατφόρμες, οι φροντιστές δικαιούνται να μάχονται όχι μόνο για την καθετοποίηση των εκπαιδευτικών υπηρεσιών, που μπορούν να προσφέρονται στα φροντιστήρια, αλλά και για την επέκταση των δραστηριοτήτων τους σε όλες τις πτυχές της συμβατικής , της ψηφιακής εκπαίδευσης και της δια βίου παιδείας.

Όμως αυτά προϋποθέτουν συσπείρωση και συμφωνία των μελών της διοίκησης, αλλά και συστηματική εργασία για την εκπόνηση συγκεκριμένων προτάσεων. Σήμερα η υπάρχουσα ειδική επιτροπή, μπορεί να ασχοληθεί και να διατυπώσει θέσεις και απόψεις, θα κάνει προτάσεις που θα τεθούν σε συλλογική επεξεργασία, συζήτηση και επανεξέταση.

Το θέμα της επιστημονικής διάστασης του φροντιστηριακού έργου είναι μεγάλης σημασίας τόσο για την επιβεβαίωση της ποιότητας της δουλειάς μας όσο και για την αναγνώριση της από την πολιτεία και από την κοινωνία. Οι επιστημονικές ενώσεις των ειδικοτήτων μας έχουν ήδη σε πολλές περιπτώσεις συνεργαστεί με τους κατά τόπους συλλόγους , έχουν οργανώσει εκδηλώσεις και ημερίδες , μας έχουν προσκαλέσει σε σεμινάρια και ανοιχτούς διαλόγους για μεγάλα εκπαιδευτικά θέματα, έχουν φιλοξενήσει εργασίες φροντιστών-μελών τους στα επίσημα έντυπά τους.

Απομένει η θεσμοθέτηση κάποιου τρόπου επικοινωνίας με τις ενώσεις αυτές, καθώς και ο προσδιορισμός συγκεκριμένου υπεύθυνου συναδέλφου γι’ αυτό το ρόλο, στοιχείο , που θα μπορούσε να αυξήσει την εμβέλεια των μηνυμάτων μας και να πολλαπλασιάσει τους αποδέκτες τους.

Η επικοινωνία με την πανεπιστημιακή κοινότητα, με την οποία έχουν επίσης πραγματοποιηθεί συνεργασίες κατά τόπους και πρόσφατα επιχειρήθηκε η συνεργασία κάποιων μελών στην εκπόνηση των θεμάτων της Προσομοίωσης έχει επίσης πολλά πράγματα να μας προσφέρει και μπορεί να αναβαθμίσει το κύρος των εκδηλώσεων και των δράσεων , που επιχειρούμε τόσο ενώπιον της κοινωνίας όσο απέναντι στους εκπροσώπους της πολιτείας, που πάντοτε αντιμετώπιζαν με δυσπιστία τη φροντιστηριακή κοινότητα, ακόμη και σε εποχές που δεν ακολουθούνταν από την επίσημη πολιτεία αντιφροντιστηριακή πολιτική.

Σχετική με όλα τα παραπάνω περισσότερο ή λιγότερο είναι ασφαλώς η επιμόρφωση του φροντιστηριακού επιστημονικού δυναμικού. Η συμμετοχή σε σεμινάρια που οργανώνει η πολιτεία ακόμη και όταν ευνοείται εκ των άνω (θυμάμαι τη θετική στάση του Μπαμπινιώτη πέρσι στην πρόταση συναδέλφου να συμμετάσχουμε ), συχνά προσκρούει στη στενομυαλιά και στην ανταγωνιστική – εριστική διάθεση των τοπικών ιθυνόντων. Η διοργάνωση σεμιναρίων από τους εκδοτικούς οίκους και από τις ήδη υπάρχουσες επιστημονικές ενώσεις δεν είναι πάντοτε προσιτή στο μέσο φροντιστή, αν και οι μεγάλες φροντιστηριακές αλυσίδες μπορούν να προσφέρουν στο προσωπικό και στους συνεργάτες τους διαρκή υποστήριξη, ειδική κατάρτιση και ποιοτική επιμόρφωση. Η πρόταση συναδέλφου , που υποβλήθηκε στην αρμόδια επιτροπή για τη διοργάνωση σχετικών σεμιναρίων μπορεί να είναι το κλειδί για τη διάνοιξη νέων προοπτικών συνεργασίας και επιμόρφωσης των φροντιστών. Είναι ήδη υπό συζήτηση το πλάνο εφαρμογής της.

Όλα τα παραπάνω πιστεύουμε ότι θα τονίσουν τη σημασία της επιστημονικής διάστασης της δουλειάς μας και θα δώσουν ευκαιρίες ανάδειξης ικανών συναδέλφων στους τομείς των ειδικοτήτων τους. Επίσης θα μπορούσαν να ευνοήσουν την αναβάθμιση των συνεδρίων και των εκδηλώσεών μας, αλλά και να εμπλουτίσουν με ιδέες και ποιοτικά στοιχεία την πρωτοποριακή εφαρμογή της προσομοίωσης. Η συγκρότηση όχι μόνο οργανωτικών αλλά και επιστημονικών επιτροπών για τα συνέδρια που ετοιμάζουμε, η επιστημονική ευθύνη για κάθε θέμα που προτείνεται και διατυπώνεται συνδέεται στενά με το κύρος του κλάδου μας.

Ευτυχώς είμαστε πια στην εποχή που μπορούμε να προχωρήσουμε σε υψηλότερα επίπεδα τις σχετικές δραστηριότητες και όχι να αναπαράγουμε τις διαδικασίες του παρελθόντος ή να ακολουθούμε πιστά την πεπατημένη.

Όσο και αν τονίζουμε σε κάθε δημόσια παρουσία μας τον εκπαιδευτικό μας ρόλο , που ασφαλώς αποτελεί προτεραιότητα για όλους μας , η αλήθεια είναι ότι η διοίκηση των εκπαιδευτικών μας μονάδων, η οικονομική προϋπόθεση της λειτουργίας τους, η στενή συσχέτιση της δουλειάς μας με την οικονομική πολιτική μας φέρνει μπροστά στην αναγκαιότητα να έχουμε διαρκώς υπόψη μας και την επιχειρηματική διάσταση.

Το πρώτιστο στοιχείο σχετικό με την ανταγωνιστικότητα των εκπαιδευτικών υπηρεσιών μας είναι ασφαλώς η ποιότητα και η πιστοποίηση. Έχει ήδη προβληθεί επίμονα το στοιχείο αυτό κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Μιχάλη Αμοιραδάκη λόγω και της προσωπικής του ενασχόλησης με την εκπόνηση του 1433. Το ζητούμενο στην περίπτωση αυτή πρέπει να τονιστεί δεν είναι η τυπική διαδικασία εξασφάλισης της πιστοποίησης αλλά η ουσιαστική υιοθέτηση των προϋποθέσεων της ποιότητας, ως παραγόντων καθοριστικών για την πραγματική αναβάθμιση του επιπέδου της δουλειάς μας.

Η εφαρμογή του μοντέλου ποιότητας αποτελεί σήμερα ένα ακόμη ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της μικρής φροντιστηριακής επιχείρησης απέναντι στο πλάνο εφαρμογής και επέκτασης των παραρτημάτων των αλυσίδων. Ουσιαστικά μας προσφέρει με προσιτό τρόπο την τεχνογνωσία λειτουργίας , εποπτείας και οργανωτικής ανασυγκρότησης της εκπαιδευτικής μας μονάδας και το πλεονέκτημα του δυναμικού και πολύμορφου, διαρκούς ελέγχου όλων όσων θεωρούνται απαραίτητα και υλοποιούνται μέσα σε αυτήν.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό το θετικό της διορατικής και επιτήδειας κατεύθυνσης των φροντιστηρίων προς την πιστοποίηση. Το θέμα της διεκδίκησης , διαχείρισης και αξιοποίησης ποικίλων κρατικών , ευρωπαϊκών ή ειδικών κατά περίπτωση κονδυλίων είναι ο κύριος στόχος του ποιοτικού προσανατολισμού των φροντιστηρίων. Εύκολα κάθε δύσπιστος συνομιλητής θα μπορούσε να αντιτείνει την αναποτελεσματικότητα των ως τώρα σχετικών διεκδικητικών τακτικών της Ομοσπονδίας. Μία πάντως από τις προϋποθέσεις άρσης αυτής της αναποτελεσματικότητας είναι και η διασφάλιση ποιοτικών, άρα και πιο ανταγωνιστικών υπηρεσιών.

Αυτή εξάλλου η προϋπόθεση δίνει δύναμη στην ανταγωνιστική επιβίωση των φροντιστηρίων στην ελεύθερη οικονομία της αγοράς, που ανεξάρτητα από τις επιθυμίες ή τις ιδεολογικές τοποθετήσεις μας αποτελεί πραγματικότητα. Μας προσφέρει επίσης το αίσθημα της ασφάλειας, στοιχείο σημαντικό για την ενωτική και διεκδικητική στάση όλων των φροντιστών στα μεγάλα ζητήματα του κλάδου μας. Πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι η αποτελεσματικότητα των διεκδικήσεων και των αγώνων μας επηρεάζεται καθοριστικά από την ενότητά μας, αλλά και ενισχύεται, δεν υπονομεύεται αναγκαστικά, από τη συνεργασία στην Ομοσπονδία ανθρώπων, που αποτελούν και ισχυρούς επιχειρηματικούς παράγοντες.

Γενικότερα πάντως η επιχειρηματική διάσταση της φροντιστηριακής λειτουργίας απαιτεί ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των συναδέλφων σε θέματα οικονομικά, διοικητικά ή άλλα ανάλογα. Ειδικά σεμινάρια, όπως αυτό που οργανώθηκε πρόσφατα στη Δυτική Μακεδονία ή και άλλα που κατά καιρούς έγιναν στη Θεσσαλονίκη μπορούν να αποβούν πολύ χρήσιμα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι στους χαλεπούς καιρούς μας η συσπείρωση και η καλή ενημέρωση για όλα είναι τα κλειδιά της ίδια της επιβίωσής μας στο θολό οικονομικοκοινωνικό και ραγδαία μεταβαλλόμενο εκπαιδευτικό τοπίο.

Στο ζήτημα της προβολής μας ήδη σε δυο διαδοχικές περιόδους μερικοί συνάδελφοι, που στηρίζουμε και τη σημερινή «Ομάδα Παρέμβασης στα Φροντιστηριακά Δρώμενα» δοκιμάσαμε την υλοποίηση μιας κοινής διαφημιστικής καμπάνιας ενιαίας σε διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας. Η δημοσίευση κοινών εντύπων διαφημίσεων , η ταυτόχρονη περίπου προβολή αντίστοιχων τηλεοπτικών και η αξιοποίηση αυτού του υλικού σε άλλα διαφημιστικά προϊόντα του συλλόγου ή των επιμέρους φροντιστηριακών μονάδων υλοποιήθηκε σε ένα επίπεδο , παρά τις αντιρρήσεις και τις εσκεμμένες υπονομεύσεις ορισμένων κατά την περίοδο προετοιμασίας. Το σημαντικό είναι ότι τα μηνύματα αυτά , που είχαν επιλεγεί με διορατικότητα όχι μόνο στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν σε διάφορες περιπτώσεις δημόσιας παρουσίας της Ομοσπονδίας, αλλά ακόμη και σήμερα, όπως εύκολα βλέπετε, διατηρούν την επικαιρότητα και τη δύναμή τους.

Πόσο χρησιμότερη θα ήταν η κοινή στήριξη και προβολή τους σε όλα τα επίπεδα από την πρώτη στιγμή της παρουσίασής τους φαντάζεστε ασφαλώς. Το βέβαιο είναι ότι η αποτελεσματικότητα της επικοινωνιακής πολιτικής μας και της στρατηγικής της Ομοσπονδίας δεν μπορεί να διακυβεύεται εξαιτίας της μικροψυχίας ή των ανώφελων ανταγωνισμών. Σε τέτοιες περιπτώσεις η ομοφωνία και η αλληλοστήριξη θα μπορούσαν να αναιρούν το όριο των οικονομικών ή άλλων αδυναμιών μας. Η αντίθετη στάση όμως αποθαρρύνει και αποδυναμώνει όχι μόνο ενάρετους συναδέλφους, που έχουν θυσιάσει προσωπικό χρόνο και κόπο για το κοινό καλό, αλλά υποβιβάζει τη δυναμική της Ομοσπονδίας και υπονομεύει την αποτελεσματικότητα των δράσεων όλων μας, όπως ήδη έχουμε διαπιστώσει πολλές φορές. Είναι άραγε τόσο δυσδιάκριτο ότι πρέπει κάποτε να περάσουμε στην εποχή του «εμείς», γιατί διαφορετικά ζημιωμένο αποβαίνει και το επαγγελματικό μας τουλάχιστον «εγώ»;

Ασφαλώς ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα της περιόδου, που πέρασε, ήταν η αναδιοργάνωση του ηλεκτρονικού διαβατηρίου της Ομοσπονδίας. Η ανανέωση του Κόμβου , ο εμπλουτισμός της ύλης του , η διαμόρφωση προϋποθέσεων διαδραστικής αξιοποίησης κάποιων σελίδων του αποτέλεσαν σημαντικά επιτεύγματα, που βρήκαν απήχηση. Εύλογη όμως και πάλι η απορία : γιατί δεν υποστηρίχθηκαν όλα αυτά από όλους τους φροντιστές ή τουλάχιστον από εκείνους που συμφώνησαν γι’ αυτό το νέο προφίλ της Ομοσπονδίας. Η προβολή λιγοστών ονομάτων είναι αποτέλεσμα ελλιπούς τεχνογνωσίας, αδιαφορίας ή ηθελημένης αποστασιοποίησης;

Η υπόθεση της επικοινωνίας ,όπως και άλλα θέματα από αυτά που θίχτηκαν, χάρη στην εμπνευσμένη πρόταση ανασυγκρότησης της Ομοσπονδίας του Μιχάλη Αμοιραδάκη, σήμερα αποτελούν αντικείμενο εργασίας συγκεκριμένων επιτροπών που συγκροτούνται από άξιους συναδέλφους. Όμως, με την ευκαιρία μπορούν να γίνουν νέες προτάσεις , που προβάλλονται για συζήτηση. Το ζωντάνεμα του Κόμβου, η δεσμευτική υποστήριξη των διαφημιστικών μηνυμάτων από όλους τους συλλόγους, η προσπάθεια αυτοχρηματοδότησης πιο δαπανηρών διαφημιστικών παρεμβάσεων, η οργάνωση ενός τμήματος εκδόσεων , για την καλύτερη διαχείριση του υλικού των θεμάτων της προσομοίωσης, η συστηματική επεξεργασία του Ημερολογίου με την αξιοποίηση της επιστημονικής αλλά και καλλιτεχνικής δουλειάς συναδέλφων μπορούν να αποβούν πολύ σημαντικά εφόδια για την ενίσχυση της εικόνας μας, για τη συσπείρωσή μας και για την κινητροδότηση πολλών σήμερα ανενεργών συναδέλφων και συλλόγων να στηρίξουν την ΟΕΦΕ.

Ζήτημα επικοινωνιακό ασφαλώς είναι και το θέμα της διοργάνωσης των ετήσιων συνεδρίων της Ομοσπονδίας, αλλά και η κατά τόπους διοργάνωση εκδηλώσεων, ημερίδων ή άλλων συνεδρίων. Όλα αυτά είναι σημαντικά για την προβολή και την καταξίωση των φροντιστών , για την κοινωνική αναγνώριση τoυ έργου τους και για την επιβεβαίωση της ευαισθησίας τους στα θέματα της παιδείας, του σπουδαστικού και επαγγελματικού προσανατολισμού των παιδιών, αλλά και στα κοινωνικά θέματα γενικότερα. Η συνεργασία με άλλους κοινωνικούς φορείς, με Επιμελητήρια , δήμους , και αυτοδιοικητικούς θεσμούς γενικότερα, αλλά και με τους άλλους εκπροσώπους της ιδιωτικής εκπαίδευσης, όταν αυτό είναι εφικτό, πρέπει να επιδιώκεται.

Ταυτοχρόνως όμως είναι καλό να διασφαλίζεται το υψηλό επίπεδο των εκδηλώσεων, να προκύπτουν αυτές από τη συνεργασία όλων των επιμέρους διοικήσεων συλλόγων και Ομοσπονδίας (ιδιαίτερα μάλιστα στην περίπτωση των ετησίων συνεδρίων) και να υπηρετούν τους κοινούς φροντιστηριακούς σκοπούς.

Η κοινή φιλοσοφία σε αρχές που εύκολα διακρίνει κάθε αναγνώστης όχι μόνο του συγκεκριμένου κειμένου αλλά και όσων άλλων έχουν υπογραφεί από μέλη που συγκροτούν την «Ομάδα παρέμβασης στα φροντιστηριακά δρώμενα» αποτελούν τις κύριες προτάσεις μας για τη συζήτηση προ των εκλογών. Πρέπει να τονιστεί ότι συγκεκριμένα κείμενα και δράσεις επιβεβαιώνουν τη συνέπεια μας σε αυτές τις θέσεις , που επιλεγμένα εδώ προβάλλονται με βαθιά πίστη στη διαφάνεια.

Οι εκλογές, η νέα διοίκηση και η παραπέρα πορεία της ΟΕΦΕ δεν πρέπει να αφεθούν στην τύχη ούτε να γίνουν υπόθεση των μυστικών διευθετήσεων και της προσωπικής διαχείρισης κάποιων προσώπων, με κριτήρια ατομιστικά, γεωγραφικά ή οποιαδήποτε άλλα εξωφροντιστηριακά. Πρέπει να είναι υπόθεση των Φροντιστών, αν γίνεται όλων των Φροντιστών, αλλά και ευθύνη τους. Αν πράγματι πιστεύετε σε όλα αυτά , υποστηρίξτε τα όχι μόνο με την ψήφο , αλλά και με τη δράση σας, όχι μόνο κατά τις επόμενες ημέρες αλλά και κατά την επόμενη διετία.

Συνάδελφοι, είναι περισσότερο επίκαιρο από ποτέ στις μέρες μας για τον Ελληνισμό το μήνυμα του Μακρυγιάννη: «είμαστε εις το εμείς όχι εις το εγώ». Τα μεγάλα προβλήματα του κλάδου μας, δυστυχώς το καθιστούν για μας, τους Φροντιστές, αναγκαία πολιτική και όχι απλώς δυνατή επιλογή.

Η Ζώγια Κουταλιανού στη σημερινή Καθημερινή περιγράφει ένα νέο μεταπτυχιακό στο ΑΠΘ για το θεσμό της οικογένειας! Τι είναι αυτό που κάνει μια οικογένεια να μένει ενωμένη στο πέρας των χρόνων και άλλες να διαλύονται γρήγορα; Τι πρέπει να γνωρίζει ένας δημόσιος λειτουργός όταν έχει να κάνει με μια οικογένεια μεταναστών ή με μια μεικτή οικογένεια; Πώς μπορεί ένας εκπαιδευτικός να βοηθήσει ένα παιδί μεταναστών να ενταχθεί καλύτερα στη σχολική τάξη;

Τέτοια και άλλα ερωτήματα, που προκύπτουν κυρίως στις πολυπολιτισμικές κοινωνίες που έχουν διαμορφωθεί από τα έντονα μεταναστευτικά ρεύματα και όπου συνυπάρχουν άνθρωποι γαλουχημένοι σε οικογενειακά περιβάλλοντα διαφορετικού τύπου, έρχεται να απαντήσει το πρώτο διακρατικό και διαπανεπιστημιακό Μεταπτυχιακό για τον Θεσμό της Οικογένειας, που αναμένεται να ξεκινήσει τον Φεβρουάριο του 2011 στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Το νέο πρόγραμμα εντάσσεται στο Παγκόσμιο Κονσόρτσιουμ για Μεταπτυχιακές Σπουδές Οικογένειας, όπου ιδρυτικά μέλη μαζί με το ΑΠΘ –το μοναδικό ευρωπαϊκό ίδρυμα– είναι πανεπιστήμια της Κίνας, της Κορέας, της Ινδίας, της Αυστραλίας και των ΗΠΑ, ενώ ενδιαφέρον έχουν εκφράσει πανεπιστήμια από άλλες 33 χώρες.

Το Κονσόρτσιουμ θα συνεδριάσει μέσω τηλεδιάσκεψης την ερχόμενη εβδομάδα για να καθοριστεί το ακριβές περιεχόμενο των μαθημάτων, προκειμένου οι πτυχιούχοι του Μεταπτυχιακού να τυγχάνουν επαγγελματικής αναγνώρισης στις επί μέρους χώρες όπου θα υλοποιείται. Τα μαθήματα, πάντως, θα γίνονται εξ αποστάσεως με τη χρήση νέων τεχνολογιών, ενώ προβλέπεται και πρακτική άσκηση. «Οι Σπουδές Οικογένειας προσφέρουν τα εργαλεία για τη συγκριτική και ιδεολογική θεώρηση του θεσμού, καθώς αυτός αναγνωρίζεται διαφορετικά από κοινωνία σε κοινωνία», είπε στην «Κ» η αναπληρώτρια καθηγήτρια Μεταφρασεολογίας ΑΠΘ Ελ. Κασάπη, εκ των επιστημονικά υπευθύνων του προγράμματος.

Πρόκειται για αντικείμενο που βρίσκεται ακόμη σε ανάπτυξη στην Ευρώπη, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ όπου ήδη από τη δεκαετία του ’60 αποτελεί δημοφιλές αντικείμενο σπουδών και έρευνας, σημείωσε.

Με έντονο διεπιστημονικό χαρακτήρα, οι Σπουδές Οικογένειας συνδυάζουν στοιχεία ψυχολογίας, παιδαγωγικής, νομικής, μεταφρασεολογίας, περιβαλλοντολογίας, οικολογίας, οικονομίας και άλλων αντικειμένων. Οι κάτοχοι του νέου Μεταπτυχιακού, σύμφωνα με την κ. Κασάπη, θα μπορούν να εργαστούν ως κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι, παιδαγωγοί, νομικοί, δημόσιοι λειτουργοί, μεταφραστές, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό – εφ’ όσον κατέχουν αντίστοιχα πτυχία.