Ξεκίνησε την άτυπη και διερευνητική λειτουργία της η Συντονιστική Επιτροπή της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης με τη συμμετοχή όλων των φορέων της. Αυτονόητη η συμμετοχή των Φροντιστών και αναγκαία η δημιουργία του μετώπου καθώς στο επόμενο διάστημα θα αναμετρηθούν ξανά οι λογικές του κρατισμού με τις δυνάμεις του ιδιωτικού τομέα στην εκπαίδευση. Η προσπάθεια για μην βαλτώσει, όπως τότε στο τέλος της δεκαετίας του 90, απαιτεί την ευρυγώνια οπτική της υπέρβασης των στενών συντεχνιακών συμφερόντων. Το γράφω και το λέω γιατί τότε κάποιοι δικοί μας φροντιστές γνωστοί για τη διαχρονική τους γκρίνια μιλούσαν για διαφορετικά συμφέροντα και «καπέλα». Ελπίζω μια δεκαετία αργότερα η ζωή να μας έκανε σοφότερους. Σε κάθε περίπτωση η ισχύς εν τη ενώσει. Αν τότε είχε καρποφορήσει η προσπάθεια πολλά δεινά θα είχαν αποφευχθεί. Πάντως δεν μπορώ να ξεχάσω εκείνες τις γραφικές απόψεις μερικών που επέτρεπαν στον εαυτό τους και για τον εαυτό τους την ιδιωτική συνιστώσα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αλλά έπεσειαν την απειλή των κολεγίων και μιλούσαν για ψηφίσματα υπέρ της κρατικής τριτοβάθμιας. Ασφαλώς και απαιτούνται οριοθετήσεις όμως η ζωή δίνει πάντα τις δικές της απαντήσεις. Όσα ιδιωτικά σχολεία επιχείρησαν κάποτε να προσθέσουν στο πρωινό τους πρόγραμμα το απογευματινό φροντιστήριο απέτυχαν παταγωδώς. Οι ρόλοι είναι διακριτοί και σε κάθε περίπτωση η συνεργασία επιλύει τις διαφορές και επιβάλλει κανόνες. Η ιδιωτική παιδεία στο σύνολό της έχει μέλλον καθώς ζούμε το τέλος του ελληνικού αριστεροδεξιού κρατισμού. Δείτε το Σάββατο στον Κόσμο του Επενδυτή ένα σχετικό άρθρο του υπογράφοντος στη φιλόξενη σελίδα της παιδείας στην οποία μια δεκαετία τώρα οι φροντιστές με μηνιαία συχνότητα έχουν βήμα. Ελπίζω και ο Θανάσης των Iδιωτικών Σχολείων να έβαλε νερό στο κρασί του.