Ο Ομπάμα στα… Θρανία

Με αυτόν τον τίτλο η Ντία Ζαβρά στην Ημερησία του περασμένου Σαββάτου μας ξεναγεί στην αμερικάνικη εκπαιδευτική κόλαση. Με την φιλελεύθερη και κοινωνικά δίκαιη λογική της χρηματοδότησης των οικονομικά ασθενέστερων, ο Ομπάμα σχεδιάζει την αναθεώρηση του No child Left Behind – του οποίου υπήρξε υποστηρικτής μαζί με τον μακαρίτη τον Τεντ Κένεντυ – και την ενίσχυση προγραμμάτων όπως το Knowledge is Power υπέρ των αδυνάτων. Τα χρόνια προβλήματα της αμερικάνικης εκπαίδευσης έχουν κορυφωθεί και μορφές φροντιστηριακής βοήθειας κυριαρχούν.

Δείτε το σχετικό άρθρο και σημειώστε τις τελικές του διαπιστώσεις με περισσότερο εντυπωσιακή εκείνη που αναφέρει ότι μόνο το 40% όσων εκκινούν την ανώτατη εκπαίδευση τελικά αποφοιτούν! Σας θυμίζει τίποτα ; 

Yγεία και εκπαίδευση θεωρούν οι Αμερικανοί πολίτες τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η χώρα. Kαι με το νομοσχέδιο για την υγεία να περνά το πρώτο εμπόδιο, ο Mπαράκ Oμπάμα στρέφει την προσοχή του σε ένα εξίσου «καυτό» θέμα της ατζέντας του -την εκπαίδευση. Το νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση του εθνικού συστήματος υγείας έχει άλλωστε πολύ δρόμο μπροστά, έως ότου περάσει και από τα δύο σώματα του Kογκρέσου, και η προθεσμία που έχει θέσει ο Αμερικανός πρόεδρος για το τέλος του έτους φαίνεται, μάλλον, ανέφικτη. Kαι δεδομένου ότι τα άλλα «αγκάθια» στην πολιτική Oμπάμα -το Aφγανιστάν, όπου η κατάσταση ασφαλείας επιδεινώνεται και το Γουαντάναμο, με την Ουάσινγκτον να χάνει την προθεσμία του Ιανουαρίου –  παραμένουν δισεπίλυτα, ο Oμπάμα προσπαθεί να αναθεωρήσει ένα ακόμα μαύρο κομμάτι της εποχής Mπους. O στόχος, και αυτή τη φορά, προμηνύεται δύσκολος…

O Αμερικανός πρόεδρος προτίθεται να συνδέσει τον μισθό των εκπαιδευτικών με τη βελτίωση των επιδόσεων των μαθητών

Το κουδούνι χτυπά στο Fenger High School, στο νότιο Σικάγο… Ανάμεσα σε… ανεξέλεγκτες ορδές μαθητών, μία γυναίκα προσπαθεί να επιβάλει την τάξη. «Eμπρός κύριοι, πάμε για μάθημα» φωνάζει η Eλίζαμπεθ Nτόζιερ, η νέα λυκειάρχης, κρατώντας στο χέρι την ενδοεπικοινωνία, το μοναδικό της… όπλο για την επίλυση των προβλημάτων που παρουσιάζονται.

Tο ένα αμελητέο: Oι τουαλέτες των κοριτσιών είναι βρόμικες. Tο άλλο σοβαρότερο: Στον πάνω όροφο γίνεται καβγάς. Όπως λίγες μέρες νωρίτερα, στις 24 Σεπτεμβρίου, όταν ένας αριστούχος μαθητής ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου μπροστά στην πύλη του Fenger… Για τους κατοίκους της μικρής γειτονιάς του Σικάγο, το λύκειο αποτελεί εστία έντασης… Για την κυβέρνηση Oμπάμα σοβαρή πρόκληση…

Mε το νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση του εθνικού συστήματος υγείας να περνά τον πρώτο σκόπελο, να έχει όμως πολύ δρόμο μπροστά, ο Αμερικανός πρόεδρος στρέφει την προσοχή στο επόμενο… στοίχημα της εσωτερικής του πολιτικής: Tην εκπαίδευση.

Mια μάχη εξίσου σκληρή, την οποία επιχείρησε να δώσει και ο προκάτοχός του, Tζορτζ Mπους -όταν εισήγαγε τον νόμο NCLB (Kανένα Παιδί Πίσω) -δίχως όμως επιτυχία… Μια μάχη που εμφανίζεται αποφασισμένος να κερδίσει ο Oμπάμα… «Αφήσαμε τους βαθμούς μας να διολισθήσουν, τα σχολεία μας να καταρρεύσουν, την ποιότητα των εκπαιδευτικών μας να χειροτερεύσει.

Αφήσαμε άλλα έθνη να μας ξεπεράσουν. Δεν θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Το διακύβευμα είναι το ίδιο το αμερικανικό όνειρο», δήλωσε πρόσφατα ο Oμπάμα, σηματοδοτώντας την έναρξη της «επιχείρησης» αναβάθμιση της εκπαίδευσης και θυμίζοντας έντονα τα επιχειρήματα που είχε χρησιμοποιήσει για να προωθήσει τη μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας.

Επιχείρηση που κάθε άλλο παρά εύκολη προμηνύεται… O Αμερικανός πρόεδρος προτίθεται να επεκτείνει τη σχολική περίοδο -κίνηση που ενδέχεται να πυροδοτήσει αντιδράσεις από γονείς και εκπαιδευτικούς. Προτίθεται να συνδέσει τον μισθό των εκπαιδευτικών με τη βελτίωση των επιδόσεων των μαθητών -ενδεχόμενο που τον φέρει ήδη αντιμέτωπο με τις συνδικαλιστικές ενώσεις των εκπαιδευτικών (ισχυρό κομμάτι του Δημοκρατικού Kόμματος).

O Oμπάμα εστιάζει κυρίως στα «καταστατικά» σχολεία -σχολεία που μολονότι χρηματοδοτούνται από το Δημόσιο, διατηρούν μεγάλο ποσοστό αυτονομίας: Mπορούν να επιλέγουν τους μαθητές, να προσλαμβάνουν και να απολύουν καθηγητές, να διαμορφώνουν τη διδακτέα ύλη.

H επιχείρηση μοιάζει επιτακτικής ανάγκης για μία χώρα που κρατά τα «σκήπτρα» στην οικονομία και την τεχνολογία, όπου όμως μόνο το 29% των ενηλίκων έχουν πτυχίο πανεπιστημίου, όπου μόλις το 40% όσων εκκινούν στην ανώτατη εκπαίδευση αποφοιτούν.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο υπουργός Παιδείας Aρν Nτάνκαν έχει για πρώτη φορά στην «τσέπη» το ποσό των 10 δισ. δολαρίων, τα οποία μπορεί να τα διαθέσει εξ ολοκλήρου για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης. Εξ’ αυτών, τα 4,4 δισ. δολάρια θα διατεθούν στο πρόγραμμα «Αγώνας προς την Kορυφή», πρόγραμμα το οποίο θα επιβραβεύει πολιτείες που ανταποκρίνονται στις εκπαιδευτικές «απαιτήσεις» της Oυάσιγκτον.

Hδη, ο κυβερνήτης της παραπαίουσας οικονομικά Καλιφόρνια, Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ έχει θέσει υποψηφιότητα για τα ομοσπονδιακά κονδύλια -δέκα πολιτείες ωστόσο συνεχίζουν να απαγορεύουν τα «καταστατικά σχολεία».

H μεγάλη πρόκληση όμως είναι τα… σχολικά γκέτο. Και εκεί ο Nτάνκαν θα διαθέσει το ποσό των 3,5 δισ. δολαρίων, με στόχο τη ριζική αναδιάρθρωση 5.000 «κακών» σχολείων μέσα στην επόμενη πενταετία.

Το Fenger επιλέχθηκε φέτος από τη σχολική περιφέρεια του Σικάγο ως ένα από αυτά τα σχολεία. Kαι η Nτόζιερ, η νέα λυκειάρχης, ανέλαβε φέτος να επιμεληθεί τη διαδικασία μεταμόρφωσης… Το ξεχασμένο πανό ωστόσο, από την εποχή του «Kανένα Παιδί Πίσω» του Mπους, που κρέμεται ακόμα στους γκρίζους τοίχους του σχολείου αποδεικνύει ότι το έργο θα είναι δύσκολο…

10 δισ. δολάρια έχει στη διάθεσή του το υπουργείο Παιδείας για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης

3,5 δισ. δολάρια θα διατεθούν αποκλειστικά για τη …μεταμόρφωση των «κακών σχολείων»

29% των ενηλίκων στις HΠA έχουν πτυχίο πανεπιστημίου, ποσοστό που υπολείπεται πολλών ανεπτυγμένων χωρών

40% όσων εκκινούν στην ανώτατη εκπαίδευση αποφοιτούν

 

 

 

Καταργείται η Βάση του 10.

 Οι κυβερνητικές αλλαγές επιφέρουν ενίοτε "επαναστατικές ανατροπές" ως πράξεις αυτόεπιβεβαίωσης και εξουσιολαγνείας χωρίς ιδιαίτερα κριτήρια και ευδιάκριτους στόχους.

Το 2004 η Ν.Δ. κατάργησε τις εξετάσεις της Β’ Λυκείου ενώ ταυτόχρονα επέβαλε στην επόμενη τάξη το βαθμολογικό όριο του δέκα. «Να σε κάψω Γιάννη να σ’ αλείψω λάδι» ή καλύτερα το αντίστροφο «πρώτα τον γλύκανε και μετά τον πίκρανε» όπως λένε στον Τύρναβο.

Η αντινομία έγινε φανερή από το αποτέλεσμα καθώς χιλιάδες θέσεις στα ούτως ή άλλως υπολειτουργούντα ΤΕΙ της περιφέρειας έμειναν κενές αφαιρώντας κάθε πρόσχημα λειτουργίας τους. Η πανθομολογούμενη χαλάρωση των μαθητών στη Β΄Λυκείου επέφερε τα χειρότερα αποτελέσματα στις δοκιμασίες της τελευταίας τάξης καθώς οδηγηθήκαμε σε εξετάσεις της μιας και καθοριστικής φοράς.

Δε χρειάζεται να θυμηθούμε τους αστείους λόγους που επικαλέσθηκε ο ξεχασμένος πια από το πολιτικό προσκήνιο Γεώργιος Καλός. Οι πολιτικοί που δεν έχουν όραμα και στρατηγική σύντομα εξαφανίζονται αλλά το πρόβλημα παραμένει.

Η κατάργηση των εξετάσεων έγινε τότε γιατί τις είχε θεσπίσει ο «κακός» Αρσένης και τις διατήρησε ο επόμενος «διαχειριστής» της Μητροπόλεως και η τότε ηγεσία έπρεπε να κάνει κάτι διαφορετικό που να υποδηλώνει την παρουσία της.

Η παρούσα πολιτική ηγεσία δέχεται μεγάλες πιέσεις από τα περιφερειακά ΤΕΙ, τοπικούς άρχοντες της αυτοδιοίκησης και τοπικούς βουλευτές για άμεση κατάργηση «της βάσης του δέκα» και σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του ιστολογίου από τους διαδρόμους της Βουλής «ο κύβος ερρίφθη».

Με κύριο επιχείρημα το λογικοφανή ισχυρισμό ότι «θεωρούμε ανάξιους για τα ΤΕΙ της περιφέρειας εκείνους που τελικά εγγράφονται σε ιδιωτικά κολλέγια και ξένα πανεπιστήμια της Τσεχίας και της Ουγγαρίας…» η κατάργηση του βαθμολογικού ορίου θα είναι μια πράξη – πυροτέχνημα επικοινωνιακού λαϊκισμού. Γιατί ανεξάρτητα από το πόσοι θα έχουν το δικαίωμα εγγραφής στα αποδεκατισμένα ΤΕΙ της Κοζάνης σημασία θα έχει πόσοι τελικά θα παρακολουθήσουν τις σπουδές και με ποια εχέγγυα ανταποδοτικότητας.

Η ποιητική ταύτιση του λαϊκού άσματος «τι Λωζάννη, τι Κοζάνη» αναφορικά με το κόστος και την αξία του πτυχίου έχει προ πολλού απαντηθεί από την κοινωνία που επιλέγει τα κολλέγια και τα ξένα πανεπιστήμια ακολουθώντας το παράδειγμα των πολιτικών της ταγών.

Η νέα πολιτική ηγεσία πρέπει να αντισταθεί στους μέντορες του λαϊκισμού και των συντεχνιών και να μην αναλωθεί σε αποσπασματικά εφήμερα μέτρα που θα αποδειχθούν αναποτελεσματικά για την περιφέρεια και οδυνηρά για τους μαθητές  αυτής της χώρας.

Η νέα πολιτική ηγεσία οφείλει να αντισταθεί στον πειρασμό «των καταργήσεων» αυτοεπιβεβαίωσης και να δει το εξεταστικό και το χωροταξικό των ΑΕΙ και ΤΕΙ χωρίς τις συντεχνιακές παρωπίδες των ημέτερων.

Το πρόβλημα δεν είναι η βάση του 10 αλλά το σχολείο – πρωινό και απογευματινό για να μην αισθάνεται κανένας στο απυρόβλητο – που προάγει την αμάθεια.

Υ.Γ.1. Η είδηση της κατάργησης του 10 δεν είναι αποκλειστική · τη συζητάνε πολλοί επαΐοντες βουλευτές, εκπαιδευτικοί συντάκτες και την υπαινίχθηκε η χθεσινή Καθημερινή. Η διευκρίνιση όμως είναι αναγκαία γιατί το ιστολόγιο δε διεκδικεί δάφνες αποκλειστικών ειδήσεων αλλά καταθέτει τη γνώμη και την αγωνία των Φροντιστών, για τα τεκταινόμενα.

Υ.Γ.2. Σύντροφε Οδυσσσέα εκείνη η αποστροφή της Άννας από το βήμα της Βουλής για ολοήμερο Γυμνάσιο και Λύκειο μέχρι τις 4:30 το απόγευμα, με την τσάντα στο σχολείο λες να ισοδυναμεί με την επιθυμία «κρατήστε τους στο σχολείο για να μην πάνε στο φροντιστήριο;»

Υ.Γ.3. Σύντροφε Οδυσσέα δεν επιχαίρω για την πολιτική εξαφάνιση του Καλού αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω ότι το 2004 σ’ ένα κατάμεστο Park μας υποσχέθηκε ότι θα είμαστε ισότιμοι στο ΕΣΥΠ και μετά το έκανε γαργάρα χωρίς μάλιστα να μας ζητήσει μία συγγνώμη. Εμείς είμαστε αφελείς ή εκείνος αναξιόπιστος;

Υ.Γ.4. Μπράβο στον Πανάρετο που ενημερώνει και μετεκλογικά το blog του · και επειδή πρέπει να τα λέμε όλα μάλλον καταγράφει αυξημένη επισκεψιμότητα ιδίως από άσπονδους φίλους του, από το καθηγητικό σινάφι, που τον κοίταζαν στο συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ όπως κοιτάμε τους προφήτες από τον τόπο μας… Μερικοί τον ψέγουν και για την ορθογραφία αγνοώντας ότι στις ταχύτητες του Internet επιτρέπονται και τα γλωσσικά και ορθογραφικά ατοπήματα. Αρκεί να είμαστε αληθινοί και φρέσκοι.

 

Αποδελτίωση Κυριακάτικου Πρωινού

Στις επάλξεις του διαγωνίσματος της Κυριακής, υπάρχει πάντα λίγος χρόνος εκπαιδευτικής αποδελτίωσης. Ο φανατικός αναγνώστης του ιστολογίου Παναγιώτης, μας προτρέπει να μην μακρηγορούμε. Τι διαφαίνεται; Εθνικό Απολυτήριο χωρίς ιδιαίτερες λεπτομέρειες, Άμεση κατάργηση της βάσης του 10 ίσως και από φέτος!, Αναβάθμιση του ΕΣΥΠ σε ανεξάρτητη αρχή, Πανελλήνιες για το Δημόσιο!, Στο πυρ της ΔΟΕ τα βιβλία των Μαθηματικών του Δημοτικού, Μετεξεταστέοι στην παιδαγωγική κατάρτιση οι εκπαιδευτικοί και Νέος κύκλος διαλόγου για το εξεταστικό για να αξιολογηθούν οι προτάσεις του πρώτου κύκλου.
 

Ο Απόστολος Λακασάς στην Καθημερινή της Κυριακής ανακαλύπτει τα σημεία σύγκλισης των δύο προτάσεων της ΠΟΣΔΕΠ και εκείνης των Πρυτάνεων. Ιδού τα σημεία σύγκλισης:

– Τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ θα καθορίζουν τον αριθμό των εισακτέων.

– Τα ομοειδή τμήματα θα ορίζουν τον αριθμό των μαθημάτων και την ελάχιστη βαθμολογία που θα πρέπει να έχει ο υποψήφιος.

– Οι υποψήφιοι θα μπορούν να δίνουν όσα μαθήματα θέλουν για να καλύψουν τα απαιτούμενα των τμημάτων που τους ενδιαφέρουν. Για παράδειγμα, αν οι καθηγητές του Παιδαγωγικού Αθηνών ζητούν ο υποψήφιος να έχει εξετασθεί στα Αρχαία, Φυσική και Μαθηματικά και οι καθηγητές στη Φιλολογία Αθηνών ζητούν εξετάσεις σε Αρχαία, Ιστορία και Λατινικά, ο ενδιαφερόμενος για τα δύο τμήματα θα πρέπει να εξεταστεί σε Αρχαία, Φυσική, Μαθηματικά, Ιστορία και Λατινικά.

– Οι εξετάσεις θα είναι Πανελλαδικές με Τράπεζα Θεμάτων.

 – Η διόρθωση των γραπτών θα γίνεται από ειδικώς διαμορφωμένο Σώμα.

Στα άλλα μέτωπα τα νομικά επιτελεία των Κολλεγίων και της ΠΟΣΔΕΠ ακονίζουν τα μαχαίρια, ενώ η ΟΛΜΕ εκφράζει τη ριζική της αντίθεση στην υποχρεωτικότητα ευρωπαϊκών προγραμμάτων επιμόρφωσης χωρίς ανταμοιβή. Αν θέλετε να μας μορφώσετε σκάστε τα! Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα…

 

 

Η Διαίρεση ως Πράξη Παιδείας [Άρθρο στον Κόσμο του Επενδυτή]

Πράξη πολιτικής ευθύνης και δείγμα γραφής της νέας ηγεσίας της παιδείας υπήρξε η ακύρωση των αδιαφανών προεκλογικών προσλήψεων χιλιάδων εκπαιδευτικών στο πρόγραμμα της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης. Το πρόβλημα ωστόσο παραμένει: 45 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο ξοδεύονται στον βωμό των κρατικών φροντιστηρίων. Χωρίς καμία επίσημη αξιολόγηση το πρόγραμμα έχει εξελιχθεί την τελευταία δεκαετία σε μέσο απόκτησης ψιχίων προϋπηρεσίας χιλιάδων αδιόριστων καθηγητών. Το πολιτικό μας σύστημα έχει μετατρέψει τον άνεργο απόφοιτο των καθηγητικών σχολών σε επαίτη μιας ελάχιστης προϋπηρεσίας με πενιχρές αποδοχές που καταβάλλονται στην καλύτερη περίπτωση ένα χρόνο αργότερα. Πέρα από την απαράδεκτη αυτή πελατειακή ομηρία με το απατηλό όνειρο του διορισμού η Π.Δ.Σ. λειτουργεί ερήμην των μαθητών και της κοινωνίας. Κανένας μαθητής και κανένας γονιός δεν επιλέγει με εμπιστοσύνη ως προς το αποτέλεσμα τα κρατικά φροντιστήρια, ιδίως στην τελευταία λυκειακή τάξη που είναι κρίσιμη για τις πανελλαδικές εξετάσεις και την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Η συνολική αναθεώρηση του προγράμματος είναι αναγκαία με στόχο και την οικονομική ανακούφιση της οικογένειας αλλά και την εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής, καθώς από τα περιζήτητα τμήματα της τριτοβάθμιας απουσιάζουν τα παιδιά που προέρχονται από τις ασθενέστερες τάξεις και τα φτωχά στρώματα.

Η δημόσια δαπάνη για τα ψευδεπίγραφα «δωρεάν» κρατικά φροντιστήρια μπορεί να διαιρεθεί, με το πλήθος των υποψηφίων από δοκιμαζόμενες οικογένειες χαμηλών εισοδημάτων για να προκύψει μια ουσιαστική συνδρομή υπέρ αδυνάτων, μέσω διατακτικών.

Η εποχή της ομοιομορφίας στη χρηματοδότηση των εκπαιδευτικών υπηρεσιών έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί και οι διατυμπανιζόμενες πανταχόθεν «ίσες ευκαιρίες» μπορούν να διασφαλισθούν μόνο με την επιλεκτική ενίσχυση των αδυνάτων.

Χαρακτηριστικό και επίκαιρο είναι το παράδειγμα της καθολικής χρηματοδότησης των μαθητών της Α’ Γυμνασίου για την αγορά φορητών υπολογιστών. Δε μπορούμε ως κοινωνία να επιδοτούμε εξ ίσου πλούσιους και φτωχούς. Το ποσό δεν επαρκεί για τους φτωχούς και περισσεύει για τους πλούσιους που μετατρέπουν την διατακτική των φορητών σε ψυχαγωγικά «γκάτζετ».

Η βούληση να επιδοτούμε δημόσιες αξίες που παράγονται στην ιδιωτική παιδεία της γνώσης δεν απουσιάζει από την πολιτική φιλοσοφία του πρωθυπουργού και πολλών στελεχών της νέας κυβέρνησης.

Όσο για τα κρατικά φροντιστήρια ας λειτουργήσουν στη βάση του υγιούς ανταγωνισμού, της ισότιμης και δημοκρατικής επιλογής.

Η διαίρεση ως πράξη παιδείας οφείλει να γίνεται με διαιρετέο το ποσό της δημόσιας δαπάνης και διαιρέτη τον αριθμό των δοκιμαζόμενων συμπολιτών μας.

Η διαιρετότητα σε κάθε περίπτωση αποτελεί κορυφαίο πρόβλημα της παιδείας μας, καθώς εμείς οι ταπεινοί φροντιστές που δεν καταγράφουμε εκπαιδευτική προϋπηρεσία δημοσίως αναγνωριζόμενη αλλά κοινωνικώς επιλεγόμενη, υποδεχόμαστε κάθε Σεπτέμβρη μαθητές στη Β’ Λυκείου που αδυνατούν να κάνουν την πράξη της διαίρεσης …      

Γ. Χατζητέγας

 

 

Ανεδαφική η Ελεύθερη Πρόσβαση

Χωρίς τελικά την παρουσία της κ. Άννας Διαμαντοπούλου ολοκληρώθηκαν χθες οι εργασίες της πρώτης μέρας του διήμερου συνεδρίου της ΠΟΣΔΕΠ για το εξεταστικό. Ο υφυπουργός κ. Ιωάννης Πανάρετος δήλωσε ότι η παρούσα κυβέρνηση «έχει και θα έχει πολιτική» και ότι η πολιτική ηγεσία στο διάλογο δε μπορεί να παίζει τον ρόλο του «τροχονόμου των απόψεων».
 

Ο νέος υφυπουργός αναφέρθηκε στην ανάγκη της αξιολόγησης, της πράσινης ανάπτυξης στην εκπαίδευση και την αξία των e-books.

Στην παρέμβαση του ο πρύτανης του Ε.Μ.Π. κ. Μουτζούρης χαρακτήρισε ανεδαφικά τα σενάρια της ελεύθερης πρόσβασης και του προπαρασκευαστικού έτους.

Σήμερα αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η τοποθέτηση του κ. Μπαμπινιώτη στις 17.00 στο πλαίσιο της στρογγυλής συζήτησης με τον Αλέξη Δημαρά, τον Μιχάλη Κασσωτάκη, τον Βασίλη Παπάζογλου και τον Σωτήρη Γκλαβά, με συντονιστή τον Χρήστο Τρικαλινό.

Ο κ.Πανάρετος εξήγγειλε πάντως την αναβάθμιση του ΕΣΥΠ σε ανεξάρτητη αρχή. Με την συμμετοχή των Φροντιστών φαντάζομαι, γιατί εμείς δεν απεμπολούμε το αυτονόητο δικαίωμα της συμμετοχής όταν κάποιοι μιλάνε για κοινωνικό διάλογο.