Ο “Αριστερός ” Ποιητής … είναι Κίτρινος

 Ο "Αριστερός" ποιητής της συμπρωτεύουσας με κοινοβουλευτικό ύφος χιλίων καρδιναλίων, επαναστατική χαίτη και με το κόκκινο μαντήλι του πιονιέρου στο βιογραφικό του ρωτάει και εγκαλεί τον Υπουργό Παιδείας αναφορικά με το έργο γονείς.gr.

"… το Υπουργείο Παιδείας επιδοτεί την παραπαιδεία ενώ θα έπρεπε να δουλεύει για την εξάλειψή της…Μέσα από το αυτό το πρόγραμμα ενισχύεται στους μαθητές η εντύπωση ότι τα φροντιστήρια είναι και αυτά ένα κομμάτι του εκπαιδευτικού συστήματος και όχι μια στρέβλωση που έχει προκύψει από τα κενά του συστήματος…Οι καθηγητές του δημόσιου σχολείου προτρέπονται να γίνουν διαφημιστές φροντιστηρίων με προμήθεια για κάθε γονέα που φέρνουν…"

Οι όψιμοι μετασταλινικοί "αριστεροί" της οικολογίας και των μεταλλαγμένων δεν συνειδητοποιούν δυστυχώς την δική τους τραγική μετάλλαξη, πόσο μάλλον τα κόμπλεξ τους…

Ας αναρωτηθεί με τη μέγιστη δυνατή ειλικρίνεια ο κρατιστής "σύντροφος" ο ίδιος και όλοι όσοι διετέλεσαν πρόεδροι και γραμματείς στα κόμματα της διαχρονικής του αναζήτησης, γιατί επέλεξαν για τα δικά τους τέκνα την ιδιωτική παιδεία, ενίοτε ως "μαύρα" ιδιαίτερα και άλλοτε ως ελιτιστικά Ι.Β., ενώ ταυτόχρονα αποκαλούσαν τα φροντιστήρια  "παραπαιδεία" της δοκιμαζόμενης λαϊκής τάξης;

Η καλύτερη προπαγάνδα "σύντροφε" είναι το ατομικό παράδειγμα όπως έλεγε και ο πατερούλης και εμείς εδώ στα φροντιστήρια ως ενεγοί πολίτες εκτός των τειχών του αριστεροδεξιού κράτους δεν τρώμε πια κουτόχορτο και δεν ανεχόμαστε πλέον τις λαϊκίστικες θωπείες σας…

Η ενημέρωση και η αυτοκριτική απουσιάζουν παντελώς από την πολιτική σας πράξη. Απουσιάζει και η τόλμη να καταγράψει κανένας τις αληθινές παθογένειες της παιδείας και να τις καταπολεμήσει ενάντια σε συντεχνιακές συγκαλύψεις. Το φροντιστήριο είναι "σύντροφε", αν θες να μάθεις, κομμάτι του εκπαιδευτικού γίγνεσθαι ντε φάκτο γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων το επιλέγει και το αξιολογεί καθημερινά.

Η Αριστερά οφείλει να ξαναδεί τα φροντιστήρια με εργαλεία πολιτικής ανάλυσης χωρίς παρωπίδες κρατισμού. Η Αριστερά χρωστάει στα φροντιστήρια όχι μόνο γιατί στις πέτρινες εποχές ήταν κέντρα αντίστασης και φιλόξενες εστίες διωκόμενων αλλά γιατί αποτελούν ένα σύγχρονο λαϊκό απογευματινό σχολείο καθολικής συμμέτοχής και προσέλευσης, το οποίο προσθέτει στην ελληνική παιδεία και συνέβαλε πάντα στη διάπλαση του ελεύθερου φρονήματος των νέων.

Να σου θυμίσω "σύντροφε" ότι κανένας πανηγυρικός δικτατόρων δεν ακούσθηκε ποτέ στα φροντιστήρια και να σου πω με βεβαιότητα ότι οι φροντιστές έχουν υψηλό φρόνημα όχι γονιδιακά αλλά γιατί δεν εξαρτώνται από τις κρατικές μικροεξυπηρετήσεις της μιζέριας και του βολέματος… Think deeper

Όσο για την θεσμική καθιέρωση των φροντιστηρίων στους τάχατες αδαείς γονείς.gr της μεσαίας τάξης και των λαϊκών στρωμάτων που το επιλέγουν, η καλύτερη διαφήμιση είναι το γεγονός ότι οι "αριστεροί" πολίτες της άρχουσας αριστεράς είναι κίτρινοι στο λόγο τους και κιτρινόμαυροι στα πανάκριβα ιδιαίτερά τους…        

Οι Ασκήσεις του Takeshi

 Με τον Μιχάλη και την Νικολέττα υποδεχθήκαμε τον Πρόεδρο του Διεθνούς Ομίλου Κumon κ. Αkio Tsunoda στη χώρα μας.

Μια παγκόσμια παιδαγωγική μέθοδος που γεννήθηκε μισό αιώνα πριν από έναν αληθινό δάσκαλο που πίστευε βαθιά στην έμφυτη αγάπη των παιδιών για την μάθηση, έφθασε και στην Ελλάδα.

Ο Ιάπωνας μαθηματικός Toru Kumon το 1954 δημιούργησε μια σειρά φύλλων εργασίας για το γιο του Takeshi, που ήταν τότε στη Δευτέρα Δημοτικού. Ο Τakeshi έλυνε καθημερινά μισή ώρα ασκήσεις, που ετοίμαζε ο πατέρας του ειδικά γι’ αυτόν. Επαναλάμβανε τις ίδιες ασκήσεις όσες φορές χρειαζόταν ώσπου να τις λύσει σωστά. Μετά από ένα χρόνο εξάσκησης με αυτόν τον τρόπο ήταν σε θέση να λύνει εξισώσεις. Στην Έκτη Δημοτικού έλυνε ασκήσεις διαφορικού λογισμού και ολοκληρωμάτων. Ο Toru Kumon, μετά τις εξαιρετικές επιδόσεις του γιου του, άρχισε να βοηθάει με τον ίδιο τρόπο και τα παιδιά της γειτονιάς…

Η εκπαίδευση είναι πάνω απ’ όλα μια πράξη αγάπης και αμφίδρομης αφοσίωσης του δασκάλου στον μαθητή….

Kumon 50th  Aniversary

 Το ιστολόγιο έλαβε μια προαναγγελθείσα και αναμενόμενη πρόσκληση από το μεγαλύτερο φροντιστήριο της Οικουμένης Kumon.

" Με την ευκαιρία της επίσημης εφαρμογής στην Ελλάδα της Παιδαγωγικής Μεθόδου Kumon ο Πρόεδρος του Διεθνούς Ομίλου Kumon κ. Akio Tsunoda και η Γενική Διευθύντρια της Kumon Educational Greece κα. Αθανασία Σίσκου σας προσκαλούν σε Συνέντευξη Τύπου – Παρουσίαση της Μεθόδου στο Ξενοδοχείο Κing George την Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008 στις 12.30 μμ.

Την ίδια μέρα στις 17.30 ο κ. Akio Tsunoda θα εγκαινιάσει το 1ο κέντρο εφαρμογής της παιδαγωγικής μεθόδου Kumon στην Ηλιούπολη…"

Τι εστί Kumon; Μια αυτοκρατορία 25.000 φροντιστηρίων σε 45 χώρες με ποιοτικά χαρακτηριστικά και αποτελέσματα. Το ιστολόγιο καλωσορίζει τους καλούς συναδέλφους από την Ιαπωνία και πρωτίστως την δική μας Αθανασία Σίσκου η οποία έχει εμπειρία πολλών ετών από την διδασκαλία της μεθόδου στην Γερμανία. Από την παγκόσμια εκπαίδευση απουσιάζει πια ο ιδρυτής Toru Kumon, ένας Φροντιστής, ο οποίος απέδειξε ως μεγάλος δάσκαλος ότι η διδαχή είναι πρωτίστως πράξη αγάπης για τον μαθητή του τελευταίου θρανίου…

 

 

Το Άβατο της Ιδιαίτερης Παραπαιδείας

Η Μαρίνα Πολλάτου με τίτλο το «Βατοπέδιο της Παραπαιδείας και οι Εφραίμ της Εκπαίδευσης» επανέρχεται στο Άβατο των ιδιαίτερων της Μυτιλήνης από τις στήλες της τοπικής εφημερίδας Εμπρός…

Να μπουν στο στόχαστρο της δικαιοσύνης και καθηγητές των γυμνασίων, επιμένουν γονείς που επικοινώνησαν με το «Ε», υποστηρίζοντας πως η διερεύνηση της παραπαιδείας θα μείνει… μισή αν περιοριστεί στις καταγγελίες των φροντιστών για τους καθηγητές λυκείων. Κι αυτό γιατί μπορεί στα λύκεια να εντοπίζουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό που υφίστανται τα ιδιωτικά φροντιστήρια, αλλά το κακό, βάσει των ίδιων καταγγελιών ξεκινά και ριζώνει απ’ το γυμνάσιο. Όπου κι εκτυλίσσονται σκηνές απείρου κάλλους μεταξύ εκπαιδευτικών που «μαλλιοτραβιούνται για τα ιδιαίτερα». Υπάρχουν μάλιστα εκπαιδευτικοί που ζήτησαν και πήραν μετάθεση από σχολείο γιατί βρήκαν «κορεσμένη» την αγορά απ’ τους προϋπάρχοντες σ’ αυτό εκπαιδευτικούς, ή και σχολείο γυμνάσιο μέσα στην πόλη της Μυτιλήνης που τιτλοφορείται ως «γιάφκα» της παραπαιδείας.

Και η πλέον νοσηρή φαντασία δεν μπορεί να ξεπεράσει την πραγματικότητα έτσι όπως μας περιγράφεται από αγανακτισμένους γονείς, αλλά και εκπαιδευτικούς, που ομοίως παραμιλούν με το θράσος ορισμένων συναδέλφων τους. Η αποκάλυψη του «Ε» για τη δικαστική έρευνα της παραπαιδείας έδωσε την αφορμή να απευθυνθούν στην εφημερίδα μας γονείς που βιώνουν από πρώτο χέρι τον έμμεσο εκβιασμό κάποιων καθηγητών, στον οποίο κι αναγκάζονται να υποκύψουν «για να ξέρει αποβραδίς κι ο δικός μου γιος τα θέματα που θα μπουν στο διαγώνισμα όπως ακριβώς κι ο διπλανός του».

«Γυμνάσιο γιάφκα»
Όταν σε μια τάξη των 20 μαθητών ο καθηγητής έχει ιδιαίτερο το απόγευμα με τους πέντε, είναι προφανές πως κάποιοι θα έχουν καλύτερη αντιμετώπιση, ξέροντας εκ των προτέρων, ακόμη κι αν δεν έχουν τα θέματα, πού δίνει βάρος ο καθηγητής. Αυτή η άνιση μεταχείριση μεταξύ των συμμαθητών ωθεί με μαθηματική ακρίβεια στην αύξηση των ιδιαίτερων του κάθε καθηγητή. Και οι πέντε σταδιακά θα γίνουν 10, ή και περισσότεροι. Κι αυτό απ’ τις πρώτες ήδη τάξεις του γυμνασίου.
Πέρυσι, στο γυμνάσιο-γιάφκα που αναφέραμε παραπάνω προσκλήθηκε απ’ το διευθυντή του σχολείου – δεν έχουμε αποσαφηνίσει αν υπήρξαν διαμαρτυρίες γονέων ή όχι για το θέμα –  στέλεχος της εκπαίδευσης που επεχείρησε, δίχως αποτέλεσμα, να βάλει σε τάξη τους «θιασώτες» της παραπαιδείας. Φέτος, τα πράγματα έχουν γίνει εντελώς ανεξέλεγκτα κι όπως μας ειπώθηκε χαρακτηριστικά «οι ιδιαιτερατζήδες αποθρασύνθηκαν εντελώς την περίοδο των καταλήψεων, διαβεβαιώνοντας τους μαθητές τους πως θα βγουν κερδισμένοι γιατί θα κάνουν περισσότερες ώρες ιδιαίτερο μάθημα».
Για το ίδιο σχολείο, αλλά και για άλλα γυμνάσια, μας μίλησαν για «κλίκες» καθηγητών, διαφορετικών ειδικοτήτων εννοείται, που συνεργάζονται στέλνοντας ο ένας στον άλλον ιδιαίτερα. Μας μίλησαν όμως και για άλλου είδους «κλίκες», μεταξύ των καθηγητών που κάνουν ιδιαίτερα απέναντι σε εκείνους που δεν κάνουν. Τους οποίους κι αναγκάζουν, με τον τρόπο τους, να αλλάξουν σχολείο. Βέβαια υπάρχουν και οι περιπτώσεις που καθηγητές τσακώνονται για το ποιος θα πρωτοπάρει ιδιαίτερο. Σε ένα τέτοιο περιστατικό είχαμε αναφερθεί με δημοσίευμά μας τον Ιούνιο, όπου σημειώναμε ότι σε γυμνάσιο της πόλης, απ’ τα λεγόμενα «καλά», υπήρξε το φαινόμενο ανοιχτής ρήξης – ήρθαν κυριολεκτικά στα χέρια – ανάμεσα σε καθηγητές συναδέλφους του ίδιου σχολείου για το μοίρασμα της πανάκριβης «πίτας» των ιδιαίτερων μαθημάτων.
Ένας άλλος λόγος αλλαγής σχολείου που μας επισημάνθηκε, είναι όταν ένας καινούργιος καθηγητής δε βρίσκει ιδιαίτερα είτε γιατί τον έχουν προλάβει οι προηγούμενοι, είτε γιατί δεν υπάρχουν πολλά παιδιά με οικονομική άνεση για ιδιαίτερα.
 
Είναι πολλά τα λεφτά…
Εκπαιδευτικός, που για λόγους αρχής, αλλά και ειδικότητας δεν έχει κάνει ποτέ του ούτε μια ώρα ιδιαίτερο, μας μετέφερε: «Όλοι όσοι είναι στην ίδια κατηγορία με μένα, πραγματικά δεχτήκαμε με ανακούφιση κι αίσθημα δικαίωσης την καταγγελία των φροντιστών. Παρ’ ότι ξέρουμε ότι πολύ δύσκολα θα πληρώσουν και θα τιμωρηθούν όσοι θησαυρίζουν εις βάρος της εκπαίδευσης, πιστεύουμε ότι η δημοσιότητα που δίνετε θα βάλει έναν κάποιον φραγμό στο απύθμενο θράσος ορισμένων. Που πιθανά μπορεί και να τρομάξουν και να περιορίσουν τη δράση τους, αν προχωρήσει η έρευνα και τεθεί ζήτημα διερεύνησης των οικονομικών τους δεδομένων (πόθεν έσχες, τραπεζικοί λογαριασμοί). Γιατί, πώς να το κάνουμε, είναι πολλά τα λεφτά. Σε άλλη μοίρα είμαι εγώ που αρκούμαι στο μισθό μου και σε άλλη όσοι κάνουν έως και 45 ώρες ιδιαίτερα τη βδομάδα.»
Το θέμα του οικονομικού ελέγχου είχε έρθει στο προσκήνιο τον Ιούνιο, όταν το «Ε» αποκάλυψε ότι κατά την περίοδο των εισαγωγικών εξετάσεων έγινε έφοδος της ΥΠΕΕ (πρώην ΣΔΟΕ) σε σπίτι καθηγητή Φυσικής που έκανε ιδιαίτερα. Βέβαια και ο καθηγητής και οι «δασκαλεμένοι» μαθητές δήλωσαν ότι πρόκειται για δωρεάν βοήθεια και δεν υπήρξαν συνέπειες.
Άλλωστε, όπως γράψαμε προχθές, με το φόβο του ΣΔΟΕ και των καταγγελιών – όλοι φοβούνται το αιφνίδιο κάρφωμα – πάρα πολλοί καθηγητές άλλαξαν τακτική κι έκοψαν τα μαθήματα στο σπίτι τους κι επιλέγουν πλέον τα σπίτια των μαθητών τους για τη διδασκαλία.
«Θλίβομαι πραγματικά – μας είπε άλλος καθηγητής – όταν βλέπω κάποιους συναδέλφους μου, ακόμη και συνταξιούχους, που ξέρω ότι δεν έχουν ανάγκη οικονομική αλλά έχουν πωρωθεί στο να μαζεύουν λεφτά, να τρέχουν με το μηχανάκι μέσα στο κρύο ή τη βροχή από σπίτι σε σπίτι για να προλάβουν να κάνουν ιδιαίτερα. Μια βόλτα να βγει κανείς το απόγευμα στο κέντρο, στη Χρυσομαλλούσα, στη Βαρειά, θα δει πολλούς καθηγητές με τις τσάντες τους να γυρνάνε, αγχωμένοι μήπως καθυστερήσουν στο επόμενο μάθημα.»

Μάθημα… λαπάς
Μια άλλη πτυχή του ίδιου θέματος που μας τέθηκε για πολλοστή φορά, είναι η απόδοση των καθηγητών που κάνουν ιδιαίτερα στο σχολείο. Οι ανθρώπινες φυσικές αντοχές είναι δεδομένες. Ένας καθηγητής, λοιπόν, που ακριβοπληρώνεται για να αποδώσει απ’ τις 3 το μεσημέρι έως τις 10 το βράδυ κάθε μέρα, είναι αδύνατον να μπορεί να διδάξει το πρωί στο σχολείο. Και το μάθημα στο δημόσιο και δωρεάν σχολείο γίνεται, όπως μας το χαρακτήρισε μαθητής, «λαπάς». Έτσι η «δράση» της παραπαιδείας προκαλεί διπλό κακό, αφού όχι μόνο επιβαρύνει δυσβάσταχτα τον οικογενειακό προϋπολογισμό όσων μπορούν να την πληρώσουν, αλλά και υπονομεύοντας-υποβαθμίζοντας τη διαδικασία της εκπαίδευσης όλων. Πλήττοντας έτσι καίρια τους φτωχούς, που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να αναπληρώσουν τη «χαμένη διδασκαλία» με ιδιαίτερα, ή αλλιώς το «λαπά» με «χαβιάρι».
Το θέμα της παραπαιδείας εξετάστηκε και στην προχθεσινοβραδινή γενική συνέλευση της ΕΛΜΕ Λέσβου, όπου για ακόμη μια φορά διατυπώθηκαν απόψεις καταδίκης της, ενώ θα εξεταστεί μέσα στη βδομάδα και σε συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΛΜΕ.
Στη γενική συνέλευση δε λήφθηκε απόφαση για απεργία διαρκείας όπως πρότεινε η ΟΛΜΕ. Θα ακολουθήσει τις επόμενες μέρες ψηφοφορία μεταξύ των καθηγητών του κάθε σχολείου για το πλαίσιο των κινητοποιήσεων, στις οποίες θα προβεί ο κλάδος.

Από την Ζούγκλα του Μαυροπίνακα στο Ανάμεσα στους Τοίχους…

Με καθοριστικό ερέθισμα το ντοκιμαντέρ του Laurent Cantet ˝ entre les murs ˝ που προβάλλεται αυτές τις μέρες σχεδιάζω με καλούς συναδέλφους ένα παιδαγωγικά χρήσιμο σεμινάριο για την διαχείριση της νέας φροντιστηριακής τάξης…

Το ˝ ανάμεσα στους τοίχους ˝ βραβευμένο ήδη με τον Χρυσό Φοίνικα των Καννών, βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Francois Begaudeau που κυκλοφορεί και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Η ταινία προσεγγίζει διαλεκτικά τη σύγχρονη σχολική τάξη σ’ ένα γαλλικό λαϊκό δημόσιο σχολείο και χωρίς την δραματοποιημένη μυθοπλασία ανάλογων κινηματογραφικών εγχειρημάτων επιχειρεί να θέσει αναπάντητα ερωτήματα που συμβάλλουν στον προβληματισμό όλων εκείνων που αναζητούν τη διαχωριστική γραμμή η οποία σέβεται την ελευθερία του μαθητή και υπηρετεί τη μυσταγωγία της δημιουργικής διδασκαλίας.

Με αυτές τις αφορμές αναζήτησα στο μαγικό κόσμο του διαδικτύου ως ενισχυτικό αποδεικτικό υλικό του σεμιναρίου τις διαχρονικές και παντοτινά επίκαιρες κινηματογραφικές προσεγγίσεις, του δασκάλου, των μαθητών και της διδαχής που είναι ασφαλώς επιστήμη και τέχνη αλλά πρωτίστως κατάθεση ψυχής…

Από την σκληρή ταινία ˝ blackboard jungle ˝ του 1955 στην οποία ο Αφροαμερικανός Sidney Poitier είχε υποδυθεί, νεαρός τότε, έναν ανήσυχο και σκεπτόμενο μαθητή μέχρι την ταινία ˝ To Sir with love ˝ του 1967 στην οποία ο ίδιος ηθοποιός ως πρωταγωνιστής ,δάσκαλος πια, μιας δύσκολης τάξης στο λαϊκό East End του Λονδίνου, που εμπνέει τον σεβασμό και διδάσκει τον αυτοσεβασμό, το θέμα μας ενδιαφέρει και μας αφορά απολύτως…

Γιατί όμως είναι πάντα αναγκαίο να ορίζουμε ξανά και ξανά το δάσκαλο και το ρόλο του;

 Ίσως γιατί το μαθητικό μας εφηβικό ακροατήριο συνεχώς μεταλλάσσεται και προσεγγίζει ταχύτερα την κοινωνία από το δάσκαλο που δείχνει εγκλωβισμένος στον ξεπερασμένο και παρελθόντα μικρόκοσμό του…

Αναζήτησα επιπροσθέτως την βοήθεια των λεξικών και των λεξικογράφων…

Δάσκαλος : πρόσωπο που διδάσκει επαγγελματικά, που έχει ως επάγγελμα τη διδασκαλία.

Πόσοι άραγε από μας είμαστε αληθινά επαγγελματίες;

Ο Μπαμπινιώτης δίνει όμως κι άλλες ερμηνείες:

Δάσκαλος : αυτός που καθοδηγεί και διδάσκει.

Πόσοι άραγε από εμάς καθοδηγούμε τους μαθητές μας στο νέο επικίνδυνο κόσμο και τους θωρακίζουμε με την διδασκαλία και το παράδειγμα μας;

Πόσες φορές δεν έχουμε την αίσθηση ότι απλά ˝ πετάξαμε ˝ κάτι στην ζούγκλα του μαυροπίνακα ως τυπικοί διεκπεραιωτές του αναλυτικού προγράμματος και της ύλης…

Πόσες φορές δεν εκνευριζόμαστε όχι με την αδιαφορία των μαθητών μας αλλά μάλλον με την προσωπική μας αδυναμία να δουλέψουμε μεθοδικά και υπομονετικά…Να γιατί πρέπει πάντα να ανατρέχουμε στο λήμμα του δασκάλου διαβάζοντας προσεκτικά και το υπερκείμενο του Δασκαλάκου στον οποίο εύκολα μεταπίπτει ο κουρασμένος δάσκαλος…

Η ώρα είναι προχωρημένη, αύριο δεν έχουμε μάθημα και το Dead Poets Society είναι μια μεταμεσονύχτια πρόκληση μαζεύοντας case studies… από μια ταινία που συγκινεί με την χολιγουντιανή της μυθοπλασία τον ιδεαλισμό των δασκάλων…

Καληνύχτα

Υ.Γ.1 Το λήμμα του Δασκαλάκου; Ο δάσκαλος χωρίς σημαντικές γνώσεις και ικανότητες σύμφωνα με τον Μπαμπινιώτη ˙ για την έννοια πάντως του ˝ δασκαλάκου ˝ και του ˝ καθηγητάκου ˝ στην σύγχρονη εκπαιδευτική και κοινωνική αργκώ θα επανέλθουμε γιατί εδώ ελλοχεύει μια φοβερή παρεξήγηση…

Υ.Γ.2 Μιας και ο τίτλος το απαιτεί μην παραλείψετε να διαβάσετε στο Βήμα της Κυριακής ˝ το τέλος του μαυροπίνακα ˝ του Τάσου Καφαντάρη που παρουσιάζει τα εργαλεία της διαδραστικής εκπαίδευσης που αναζητούν την… δραστική συμβολή του δασκάλου χωρίς τον οποίο οι χαρισματικοί πίνακες είναι απλά ένας τεχνολογικός διάκοσμος…

Υ.Γ.3 Στις 13 Νοεμβρίου μια ακόμα εκπαιδευτική ταινία από τη Γερμανία αυτή τη φορά ˝ Το κύμα ˝ κάνει πρεμιέρα ˙ σ’ ένα γερμανικό λύκειο μια τάξη πειραματίζεται ιστορικά πάνω στο μεγάλο γερμανικό τραύμα του ναζισμού και αποδεικνύει την καταστροφική δύναμη της επιβαλλόμενης πειθαρχίας…