Δύο σημαντικές εκδηλώσεις της ΟΕΦΕ στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη τα δύο τελευταία Σαββατοκύριακα επικύρωσαν με ξεχωριστό τρόπο την πολύχρονη και επίπονη προσπάθεια αναβάθμισης των φροντιστηριακών υπηρεσιών με την σύνταξη ενός ποιοτικού προτύπου λειτουργίας των εκπαιδευτικών μας μονάδων.
Η γόνιμη συνεργασία του ΕΛΟΤ και της ΟΕΦΕ με την κύρια συνδρομή και την αποκλειστική προσήλωση του Μιχάλη Αμοιραδάκη στα θέματα της ποιότητας και της αξιολόγησης, έδωσε ένα ελληνικό σήμα πιστοποίησης το οποίο καταξιώνει το ελληνικό φροντιστήριο και σφραγίζει την εκπαιδευτική του πολυδιάστατη ποικιλομορφία.
Η ολοκλήρωση του προτύπου αποτελεί την δικαίωση πολλών εξαίρετων συναδέλφων οι οποίοι μια δεκαετία πριν εισήγαγαν συστήματα ποιότητας στην λειτουργία των φροντιστηρίων τους.
Η Δήμητρα, ο Παναγιώτης, ο Θανάσης, η Αγγελική, ο Στέλιος από τον Τύρναβο, ο Μιχάλης και αρκετοί ακόμα στη συνέχεια ξεκίνησαν το εγχείρημα της φροντιστηριακής πιστοποίησης.
Το πρότυπο του ΕΛΟΤ και της ΟΕΦΕ χτισμένο μ’ όλη την εμπειρία αυτής της δεκαετίας των αναζητήσεων και των αμφισβητήσεων είναι πια ένα σημαντικό γεγονός.
Ευτυχώς τίποτα δεν πάει χαμένο. Η ζωή τραβάει την ανηφόρα και η συντεταγμένη θέληση ξεπερνάει την μιζέρια της αμφισβήτησης και της στασιμότητας. Οι καινοτομίες είναι δύσκολες και έχουν κόστος.
Θυμάμαι το 2002 μια ημερίδα των φροντιστών στο Park με τίτλο « Δομική Μετεξέλιξη και Ποιότητα », στην οποία ετέθησαν θέματα ποιότητας και σύγχρονων συνεργατικών μορφών.
Θυμάμαι ένα τεύχος των « Δρώμενων » αποκλειστικά αφιερωμένο στην ποιότητα με τίτλο « Ποιότητα είναι να τηρείς τις υποσχέσεις σου…»
Θυμάμαι ότι η συντεταγμένη μας εκπροσώπηση κατηγορήθηκε τότε από μερικές πλευρές για « ελιτισμό » και απομάκρυνση από τις στερεότυπες συντεχνιακές διεκδικήσεις…
Ευτυχώς το καινούργιο προσπερνάει το κατεστημένο και σήμερα χάρη στην επιμονή των πρωτοπόρων έχουμε ένα ελληνικό ISO λειτουργικό και χρήσιμο ανεξάρτητα μάλιστα από το μέγεθος του φροντιστηρίου. Άλλωστε η ποιότητα δεν έχει να κάνει με το μέγεθος της φροντιστηριακής μονάδας. Υπάρχουν μικρά φροντιστήρια που λειτουργούν άψογα και υποδειγματικά και μεγάλα που λειτουργούν αθλίως…
Το πρότυπο της φροντιστηριακής λειτουργίας είναι ένα σημαντικό εργαλείο της επιβίωσης και της διαιώνισης της επιχειρηματικής και της διδακτικής αξίας που ο καθένας μας με τον καταστατικό χάρτη της λειτουργίας του έχει παραγάγει…
Η επιβίωση και η καθιέρωση του ελληνικού φροντιστηρίου είναι αποτέλεσμα των εκπαιδευτικών αναζητήσεων και των διδακτικών καινοτομιών ανυπότακτων δασκάλων. Σκέφτομαι ότι η περίφημη μέθοδος του Τζουγανάτου για την εκμάθηση της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας με την βοήθεια ενός προτύπου θα’ χε επιζήσει και θα’ χε μεγαλουργήσει όπως ακριβώς επέζησε η μέθοδος του Toru Kumon για τα μαθηματικά, η οποία πρόσφατα έφθασε και στην φροντιστηριοκρατούμενη Ελλάδα, με το διαβατήριο της πιστοποίησης…
Να προσθέσω μια μικρή διδακτική ιστορία ˙ εφαρμόζοντας τις βασικές αρχές του προτύπου, ο Μιχάλης σε μια δύσκολη περιοχή των βορείων προαστίων, χρόνο με τον χρόνο, υπερδιπλασίασε τον αριθμό των μαθητών του, τους οποίους δεν « κέρδισε » από άλλα φροντιστήρια αλλά από την μαύρη αγορά των ιδιαίτερων.
Κάπως έτσι καλοπροαίρετα και με την απόσταση του πανδαμάτορα χρόνου θέλω να απαντήσω στον καλό συνάδελφο που μου’ πε το 2002 στο Park: ˝ Αφήστε τα iso και τις συνεργατικές μορφές και ασχοληθείτε με τα ιδιαίτερα…˝
Η μάχη της ποιοτικής επιβίωσης και η αποτελεσματικότερη αντιπαράθεση με την παραοικονομία την οποία μερικοί ευλογούν και πολλοί υποθάλπτουν είναι δική μας υπόθεση.
Αυτή όμως η υπόθεση απαιτεί την μετάβαση από τον χαρισματικό δάσκαλο στο χαρισματικό σύστημα και το πρότυπο μας δεν μπορεί να είναι μια κορνίζα γραφείου ή ένα διακριτικό λογότυπο στην επιγραφή μας, αλλά τρόπος ζωής της φροντιστηριακής μας μονάδας.
Συγχαίρω την ΟΕΦΕ που προσπερνάει την μίζερη λογική ˝ όλα του φταίνε του αντρειωμένου …˝ και αποδεικνύει ότι οι επόμενοι είναι καλύτεροι από τους προηγούμενους…