Η Μαρίνα Πολλάτου με τίτλο το «Βατοπέδιο της Παραπαιδείας και οι Εφραίμ της Εκπαίδευσης» επανέρχεται στο Άβατο των ιδιαίτερων της Μυτιλήνης από τις στήλες της τοπικής εφημερίδας Εμπρός…
Να μπουν στο στόχαστρο της δικαιοσύνης και καθηγητές των γυμνασίων, επιμένουν γονείς που επικοινώνησαν με το «Ε», υποστηρίζοντας πως η διερεύνηση της παραπαιδείας θα μείνει… μισή αν περιοριστεί στις καταγγελίες των φροντιστών για τους καθηγητές λυκείων. Κι αυτό γιατί μπορεί στα λύκεια να εντοπίζουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό που υφίστανται τα ιδιωτικά φροντιστήρια, αλλά το κακό, βάσει των ίδιων καταγγελιών ξεκινά και ριζώνει απ’ το γυμνάσιο. Όπου κι εκτυλίσσονται σκηνές απείρου κάλλους μεταξύ εκπαιδευτικών που «μαλλιοτραβιούνται για τα ιδιαίτερα». Υπάρχουν μάλιστα εκπαιδευτικοί που ζήτησαν και πήραν μετάθεση από σχολείο γιατί βρήκαν «κορεσμένη» την αγορά απ’ τους προϋπάρχοντες σ’ αυτό εκπαιδευτικούς, ή και σχολείο γυμνάσιο μέσα στην πόλη της Μυτιλήνης που τιτλοφορείται ως «γιάφκα» της παραπαιδείας.
Και η πλέον νοσηρή φαντασία δεν μπορεί να ξεπεράσει την πραγματικότητα έτσι όπως μας περιγράφεται από αγανακτισμένους γονείς, αλλά και εκπαιδευτικούς, που ομοίως παραμιλούν με το θράσος ορισμένων συναδέλφων τους. Η αποκάλυψη του «Ε» για τη δικαστική έρευνα της παραπαιδείας έδωσε την αφορμή να απευθυνθούν στην εφημερίδα μας γονείς που βιώνουν από πρώτο χέρι τον έμμεσο εκβιασμό κάποιων καθηγητών, στον οποίο κι αναγκάζονται να υποκύψουν «για να ξέρει αποβραδίς κι ο δικός μου γιος τα θέματα που θα μπουν στο διαγώνισμα όπως ακριβώς κι ο διπλανός του».
«Γυμνάσιο γιάφκα»
Όταν σε μια τάξη των 20 μαθητών ο καθηγητής έχει ιδιαίτερο το απόγευμα με τους πέντε, είναι προφανές πως κάποιοι θα έχουν καλύτερη αντιμετώπιση, ξέροντας εκ των προτέρων, ακόμη κι αν δεν έχουν τα θέματα, πού δίνει βάρος ο καθηγητής. Αυτή η άνιση μεταχείριση μεταξύ των συμμαθητών ωθεί με μαθηματική ακρίβεια στην αύξηση των ιδιαίτερων του κάθε καθηγητή. Και οι πέντε σταδιακά θα γίνουν 10, ή και περισσότεροι. Κι αυτό απ’ τις πρώτες ήδη τάξεις του γυμνασίου.
Πέρυσι, στο γυμνάσιο-γιάφκα που αναφέραμε παραπάνω προσκλήθηκε απ’ το διευθυντή του σχολείου – δεν έχουμε αποσαφηνίσει αν υπήρξαν διαμαρτυρίες γονέων ή όχι για το θέμα – στέλεχος της εκπαίδευσης που επεχείρησε, δίχως αποτέλεσμα, να βάλει σε τάξη τους «θιασώτες» της παραπαιδείας. Φέτος, τα πράγματα έχουν γίνει εντελώς ανεξέλεγκτα κι όπως μας ειπώθηκε χαρακτηριστικά «οι ιδιαιτερατζήδες αποθρασύνθηκαν εντελώς την περίοδο των καταλήψεων, διαβεβαιώνοντας τους μαθητές τους πως θα βγουν κερδισμένοι γιατί θα κάνουν περισσότερες ώρες ιδιαίτερο μάθημα».
Για το ίδιο σχολείο, αλλά και για άλλα γυμνάσια, μας μίλησαν για «κλίκες» καθηγητών, διαφορετικών ειδικοτήτων εννοείται, που συνεργάζονται στέλνοντας ο ένας στον άλλον ιδιαίτερα. Μας μίλησαν όμως και για άλλου είδους «κλίκες», μεταξύ των καθηγητών που κάνουν ιδιαίτερα απέναντι σε εκείνους που δεν κάνουν. Τους οποίους κι αναγκάζουν, με τον τρόπο τους, να αλλάξουν σχολείο. Βέβαια υπάρχουν και οι περιπτώσεις που καθηγητές τσακώνονται για το ποιος θα πρωτοπάρει ιδιαίτερο. Σε ένα τέτοιο περιστατικό είχαμε αναφερθεί με δημοσίευμά μας τον Ιούνιο, όπου σημειώναμε ότι σε γυμνάσιο της πόλης, απ’ τα λεγόμενα «καλά», υπήρξε το φαινόμενο ανοιχτής ρήξης – ήρθαν κυριολεκτικά στα χέρια – ανάμεσα σε καθηγητές συναδέλφους του ίδιου σχολείου για το μοίρασμα της πανάκριβης «πίτας» των ιδιαίτερων μαθημάτων.
Ένας άλλος λόγος αλλαγής σχολείου που μας επισημάνθηκε, είναι όταν ένας καινούργιος καθηγητής δε βρίσκει ιδιαίτερα είτε γιατί τον έχουν προλάβει οι προηγούμενοι, είτε γιατί δεν υπάρχουν πολλά παιδιά με οικονομική άνεση για ιδιαίτερα.
Είναι πολλά τα λεφτά…
Εκπαιδευτικός, που για λόγους αρχής, αλλά και ειδικότητας δεν έχει κάνει ποτέ του ούτε μια ώρα ιδιαίτερο, μας μετέφερε: «Όλοι όσοι είναι στην ίδια κατηγορία με μένα, πραγματικά δεχτήκαμε με ανακούφιση κι αίσθημα δικαίωσης την καταγγελία των φροντιστών. Παρ’ ότι ξέρουμε ότι πολύ δύσκολα θα πληρώσουν και θα τιμωρηθούν όσοι θησαυρίζουν εις βάρος της εκπαίδευσης, πιστεύουμε ότι η δημοσιότητα που δίνετε θα βάλει έναν κάποιον φραγμό στο απύθμενο θράσος ορισμένων. Που πιθανά μπορεί και να τρομάξουν και να περιορίσουν τη δράση τους, αν προχωρήσει η έρευνα και τεθεί ζήτημα διερεύνησης των οικονομικών τους δεδομένων (πόθεν έσχες, τραπεζικοί λογαριασμοί). Γιατί, πώς να το κάνουμε, είναι πολλά τα λεφτά. Σε άλλη μοίρα είμαι εγώ που αρκούμαι στο μισθό μου και σε άλλη όσοι κάνουν έως και 45 ώρες ιδιαίτερα τη βδομάδα.»
Το θέμα του οικονομικού ελέγχου είχε έρθει στο προσκήνιο τον Ιούνιο, όταν το «Ε» αποκάλυψε ότι κατά την περίοδο των εισαγωγικών εξετάσεων έγινε έφοδος της ΥΠΕΕ (πρώην ΣΔΟΕ) σε σπίτι καθηγητή Φυσικής που έκανε ιδιαίτερα. Βέβαια και ο καθηγητής και οι «δασκαλεμένοι» μαθητές δήλωσαν ότι πρόκειται για δωρεάν βοήθεια και δεν υπήρξαν συνέπειες.
Άλλωστε, όπως γράψαμε προχθές, με το φόβο του ΣΔΟΕ και των καταγγελιών – όλοι φοβούνται το αιφνίδιο κάρφωμα – πάρα πολλοί καθηγητές άλλαξαν τακτική κι έκοψαν τα μαθήματα στο σπίτι τους κι επιλέγουν πλέον τα σπίτια των μαθητών τους για τη διδασκαλία.
«Θλίβομαι πραγματικά – μας είπε άλλος καθηγητής – όταν βλέπω κάποιους συναδέλφους μου, ακόμη και συνταξιούχους, που ξέρω ότι δεν έχουν ανάγκη οικονομική αλλά έχουν πωρωθεί στο να μαζεύουν λεφτά, να τρέχουν με το μηχανάκι μέσα στο κρύο ή τη βροχή από σπίτι σε σπίτι για να προλάβουν να κάνουν ιδιαίτερα. Μια βόλτα να βγει κανείς το απόγευμα στο κέντρο, στη Χρυσομαλλούσα, στη Βαρειά, θα δει πολλούς καθηγητές με τις τσάντες τους να γυρνάνε, αγχωμένοι μήπως καθυστερήσουν στο επόμενο μάθημα.»
Μάθημα… λαπάς
Μια άλλη πτυχή του ίδιου θέματος που μας τέθηκε για πολλοστή φορά, είναι η απόδοση των καθηγητών που κάνουν ιδιαίτερα στο σχολείο. Οι ανθρώπινες φυσικές αντοχές είναι δεδομένες. Ένας καθηγητής, λοιπόν, που ακριβοπληρώνεται για να αποδώσει απ’ τις 3 το μεσημέρι έως τις 10 το βράδυ κάθε μέρα, είναι αδύνατον να μπορεί να διδάξει το πρωί στο σχολείο. Και το μάθημα στο δημόσιο και δωρεάν σχολείο γίνεται, όπως μας το χαρακτήρισε μαθητής, «λαπάς». Έτσι η «δράση» της παραπαιδείας προκαλεί διπλό κακό, αφού όχι μόνο επιβαρύνει δυσβάσταχτα τον οικογενειακό προϋπολογισμό όσων μπορούν να την πληρώσουν, αλλά και υπονομεύοντας-υποβαθμίζοντας τη διαδικασία της εκπαίδευσης όλων. Πλήττοντας έτσι καίρια τους φτωχούς, που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να αναπληρώσουν τη «χαμένη διδασκαλία» με ιδιαίτερα, ή αλλιώς το «λαπά» με «χαβιάρι».
Το θέμα της παραπαιδείας εξετάστηκε και στην προχθεσινοβραδινή γενική συνέλευση της ΕΛΜΕ Λέσβου, όπου για ακόμη μια φορά διατυπώθηκαν απόψεις καταδίκης της, ενώ θα εξεταστεί μέσα στη βδομάδα και σε συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΛΜΕ.
Στη γενική συνέλευση δε λήφθηκε απόφαση για απεργία διαρκείας όπως πρότεινε η ΟΛΜΕ. Θα ακολουθήσει τις επόμενες μέρες ψηφοφορία μεταξύ των καθηγητών του κάθε σχολείου για το πλαίσιο των κινητοποιήσεων, στις οποίες θα προβεί ο κλάδος.
