Οι Έλληνες Εκπαιδευτικοί Φροντιστές με μια μακρά διαδρομή δεκαετιών έχουν δώσει δείγματα γραφής και σωφροσύνης διατυπώνοντας θέσεις με ηθικά και παιδαγωγικά κριτήρια.
Είμαστε μπροστά στην διαμόρφωση ενός νέου εξεταστικού πλαισίου το οποίο από φέτος θα αφήσει το θετικό ή αρνητικό του αποτύπωμα στην εκπαιδευτική μας πραγματικότητα και στους έφηβους μαθητές μας.
Το ζητούμενο είναι χωρίς αμφιβολία η παιδαγωγικά αποδεκτή και ταυτόχρονα αντικειμενική και δίκαιη αξιολόγηση των μαθητών και στις τρεις τάξεις του Λυκείου.
Είναι αυτονόητο και υπογραμμίζεται από όλους τους έμπειρους δασκάλους και παιδαγωγούς ότι η αξιολόγηση είναι ένα σημαντικό κομμάτι της μάθησης και η γενισιουργός δύναμη για την πρόοδο και την εξέλιξη.
Αν φυλλομετρήσει κανείς στον δικτυακό τόπο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου την πρόσφατη έρευνα για την αξιολόγηση και τα εξεταστικά συστήματα στην Ευρώπη θα διαπιστώσει ότι παντού αποδέχονται χωρίς περιστροφές και εμπόδια αντικειμενικές διαδικασίες πιστοποίησης της γνώσης και αποτίμησης του αποτελέσματος μιας προσπάθειας.
Σε ότι αφορά την Γ’ Λυκείου και την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση όλοι συναινούν στην αναγκαιότητα της ύπαρξης των δοκιμασμένων – αδιάβλητων εξετάσεων Πανελλήνιας εμβέλειας.
Για την Β’ Λυκείου όμως και κατά προέκταση την Α’ Λυκείου τα πράγματα είναι «θολά» και ύποπτα… Με βάση τις μέχρι τώρα εξαγγελίες οι μαθητές της Β’ Λυκείου θα εξετάζονται στα μαθήματα που διδάσκονται σε επίπεδο σχολείου. Δεν διευκρινίστηκε όμως πως και σε τι είδους θέματα.
Σε θέματα του καθηγητή του σχολείου με ό,τι αυτό συνεπάγεται ή σε θέματα «όμοια» για όλους τους μαθητές της χώρας μας; Ποια είναι τα συν και τα πλην της κάθε επιλογής;
Η πρώτη επιλογή προφανώς οδηγεί:
-
στην απαξίωση του Λυκείου και των γνώσεων
-
στην «ύποπτη» πολλές φορές συναλλαγή μεταξύ μαθητών και των διδασκόντων τους. (ιδιαίτερα μαθήματα, υποτελής συμπεριφορά – εξάρτηση από τις προσωπικές εύνοιες του διδάσκοντα).
-
στις λιγότερες γνώσεις όσον αφορά την ποιότητα και το εύρος της.
Η δεύτερη επιλογή θα έχει ως αποτέλεσμα:
-
την αντικειμενική και δίκαιη αξιολόγηση όλων των μαθητών της επικράτειας αν οι εξετάσεις γίνονται σε θέματα από «τράπεζα θεμάτων».
-
την αύξηση κατά το δυνατόν του επιπέδου γνώσεων των μαθητών όσον αφορά το βάθος και το εύρος της ύλης σε κάθε μάθημα.
-
την επιβολή ενός αισθήματος δικαίου και αξιοκρατίας στους μαθητές που είναι αυτονόητο για τις προηγμένες κοινωνίες.
-
τη δημιουργία επιστημόνων με γνώσεις, ικανών να στελεχώσουν αργότερα τις κοινωνικές δομές.
Ακούγονται εκ του πονηρού απόψεις ότι δεν μπορεί να διασφαλιστεί η σωστή λειτουργία και το αδιάβλητο της τράπεζας θεμάτων και κατά συνέπεια δεν μπορούν να υλοποιηθούν οι προεκλογικές δεσμεύσεις της τωρινής πολιτικής ηγεσίας.
Αγαπητοί συνάδελφοι ας μη γελιόμαστε…
-
η εμπειρία διασφάλισης του αδιάβλητου υπάρχει λόγω της ύπαρξης του θεσμού των Πανελληνίων – Πανελλαδικών εξετάσεων για 50 και πλέον έτη.
-
οι ασφαλιστικές δικλείδες είναι εύκολο να βρεθούν αρκεί να ερωτηθούν «έμπειροι» εκπαιδευτικοί φορείς και σ’ αυτήν την κατεύθυνση αυτή είμαστε πρόθυμοι να συμβάλουμε με ρεαλιστικές προτάσεις.
Το ερώτημα που αναπόφευκτα προκύπτει είναι: πολιτική βούληση υπάρχει; Όχι τόσο για την υλοποίηση προεκλογικών δεσμεύσεων όσο για την εγκαθίδρυση συστήματος δικαίου, αξιοκρατικού με στόχο τη δημιουργία επιστημόνων καταρτισμένων που να μη φοβούνται την πρόκληση της αξιολόγησης.